Wojewódzki Sąd Administracyjny w Rzeszowie w składzie następującym: Przewodniczący WSA Ewa Partyka /spr./ Sędziowie NSA Małgorzata Wolska NSA Maria Piórkowska Protokolant st. sekr. sąd. Anna Mazurek-Ferenc po rozpoznaniu w Wydziale II Ogólnoadministracyjnym na rozprawie w dniu 27 stycznia 2011 r. sprawy ze skargi P. L. na bezczynność Komendanta Placówki Straży Granicznej w przedmiocie udostępnienia informacji publicznej I. odrzuca skargę w zakresie ukarania Komendanta Placówki Straży Granicznej grzywną; II. umarza postępowanie w zakresie skargi w przedmiocie organizacji podmiotu, sprawowanych funkcji organu, przedmiotu działalności i kompetencji; III. oddala skargę w pozostałym zakresie.
Przedmiotem skargi P. L. była bezczynność Komendanta Placówki Straży Granicznej w sprawie udostępnienia informacji publicznej dotyczącej podstawy prawnej działania tego podmiotu, jego organizacji, sprawowanych funkcji, organów, przedmiotu działalności, kompetencji, struktury własnościowej, majątku oraz zasad funkcjonowania.
Sąd ustalił następujący stan faktyczny;
P. L. pismem z dnia 19 listopada 2010 r. kierowanym do Placówki Straży Granicznej (dalej też SG) w K. zwrócił się o udostępnienie informacji publicznej w zakresie podstawy prawnej działania tego podmiotu (w tym o doręczenie kserokopii dokumentu wskazującego na podstawę prawną działania), jego organizacji, sprawowanych funkcji, organów, przedmiotu działalności, kompetencji, struktury własnościowej, majątku (z wyliczeniem składników majątku) oraz zasad funkcjonowania (tj. godzinach urzędowania, sposobie przyjmowania i załatwiania spraw). Jako podstawę wniosku wskazał na przepisy ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. nr 112 poz 1198).
W odpowiedzi Komendant Placówki Straży Granicznej pismem z dnia 29 listopada 2010 r., nr [...] poinformował, że podstawa prawna działania, przedmiot działania i kompetencje zapisane są m.in. w art. 1, art. 5 ust. 1, art. 9, art. 11, art. 23, art. 24 ustawy o Straży Granicznej z dnia 12 października 1990 r. (Dz. U. Nr 78, poz. 462 ze zm.). Wskazał, że Komendant Placówki Straży Granicznej urzęduje od poniedziałku do piątku w godz. 7:00 do 15:00, zaś w sprawie skarg i wniosków Komendant przyjmuje w środy w godz. 10:00 do 11:00, natomiast Kierownik Zmiany Placówki Straży Granicznej urzęduje całodobowo. Organ podniósł, że informacje o organizacji podmiotu, sprawowanych funkcjach i organach zawarte są w dokumentach objętych klauzulą tajności, stąd zgodnie z zapisem art. 5 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej nie zostaną udostępnione. Nadto poinformował, że Komendant Placówki SG nie dysponuje składnikami majątku, a jedynie użytkuje budynki będące własnością Wojewody [...] i [...] Oddziału Straży Granicznej. Do pisma załączono wydruk ustawy o Straży Granicznej.
P. L. wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Rzeszowie skargę na bezczynność Komendanta Placówki Straży Granicznej w sprawie udostępnienia informacji publicznej dotyczącej podstawy prawnej działania, organizacji podmiotu, sprawowanych funkcji, organów, przedmiotu działalności, kompetencji, struktury własnościowej i majątku oraz zasad funkcjonowania. Jednocześnie skarżący złożył wniosek o ukaranie kierownika jednostki karą, o której mowa w art. 23 ustawy o dostępie do informacji publicznej. Skarżący wniósł o nakazanie organowi, aby udostępnił informację publiczną, zgodnie z wnioskiem z dnia 19 listopada 2010 r. oraz o zasądzenie od bezczynnego organu kosztów postępowania.
W uzasadnieniu skarżący odnosząc się do odpowiedzi organu na jego wniosek, wskazał, że jeśli organ uważa, że części informacji publicznej nie może udostępnić, z uwagi na objęcie ich tajemnicą, wówczas odmowa udostępnienia takiej informacji powinna następić w formie decyzji administracyjnej z uzasadnieniem. W ocenie skarżącego brak udostępnienia informacji oraz brak wydania decyzji administracyjnej jest bezczynnością. Zwrócił uwagę na dolegliwość wynikającą z pozyskiwania informacji o sprawach publicznych. Podniósł, że dostęp do każdej informacji o sprawach publicznych gwarantuje nie tylko ustawa o dostępie do informacji publicznej, ale także Konstytucja RP. Zarzucił organowi, że nie udostępnia informacji w sposób przewidziany ustawą, a także fakt ignorowania wniosku o udostępnienie informacji publicznej.