W postanowieniu SKO w S. z dnia [...] r. uwzględniono ww. okoliczności, związane z przejęciem znacznej ilości spraw, nierozpatrzonych do dnia 31 grudnia 2017 r. przez Marszałka Województwa, wobec czego organ wyższego stopnia nie stwierdził rażącego naruszenia prawa. Jednocześnie podkreślić należy, iż rozstrzygnięcie SKO jest ostateczne i niezaskarżalne.
Wojewoda wskazał, że załatwiając zaległe sprawy pracownicy starają się zachować chronologię i rozpatrują wnioski - w miarę możliwości - zgodnie z datą wpływu do ROPS. W myśl art. 8 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz. U. z 2018 r., poz. 2096 z późn. zm.), stanowiącego, iż organy administracji publicznej prowadzą postępowanie w sposób budzący zaufanie jego uczestników do władzy publicznej, kierując się zasadami proporcjonalności, bezstronności i równego traktowania. Ponadto, organ podał, że w dniu sporządzenia skargi na bezczynność Wojewody (tj. w dniu 2 grudnia 2018 r.), strona była już w posiadaniu decyzji orzekającej w sprawie świadczenia wychowawczego na rzecz dzieci.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Szczecinie z w a ż y ł, co następuje:
Na wstępie celowym jest wyjaśnienie, że ze względu na podniesione w skardze zarzuty i argumentację odnoszącą się zarówno do bezczynności jak i przewlekłości postępowania, jako przedmiot sprawy Sąd przyjął bezczynność i przewlekłość postępowania Wojewody Z..
W myśl art. 119 pkt 4 w zw. z art. 120 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2018 r., poz. 1302 ze zm.), dalej określanej jako "P.p.s.a.", sprawa może być rozpoznana w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym, jeżeli jej przedmiotem jest bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania.
Stosownie do treści art. 52 § 1 i 2 P.p.s.a., skargę można wnieść po wyczerpaniu środków zaskarżenia przysługujących skarżącemu w postępowaniu przed organem właściwym w sprawie, chyba że skargę wnosi prokurator lub Rzecznik Praw Obywatelskich. Jeżeli skarga dotyczy bezczynności organu administracji, przez wyczerpanie środków zaskarżenia należy rozumieć wniesienie ponaglenia do właściwego organu w trybie przewidzianym w art. 37 K.p.a. (art. 53 § 2b P.p.s.a.). W niniejszej sprawie skarżąca poprzedziła wniesienie skargi ponagleniem z dnia 4 października 2018 r. wniesionym do Samorządowego Kolegium Odwoławczego. Stwierdzić zatem należy, że skarżąca spełniła formalny warunek do wniesienia skargi na bezczynność lub przewlekłość organu w prowadzeniu postępowania.
Art. 149 § 1 P.p.s.a. stanowi, że sąd uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organy w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1 - 4 albo na przewlekłe prowadzenie postępowania w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 4a: 1) zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu, interpretacji albo dokonania czynności; 2) zobowiązuje organ do stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa; 3) stwierdza, że organ dopuścił się bezczynności lub przewlekłego prowadzenia postępowania. Jednocześnie, na podstawie art. 149 § 1a P.p.s.a., sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa.