Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska, Sędziowie WSA Przemysław Szustakiewicz, Bronisław Szydło (spr.), Protokolant Łukasz Bazyluk, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 28 października 2008 r. sprawy ze skargi K. M. na bezczynność Szefa Agencji Wywiadu do wydania decyzji w przedmiocie zwrotu pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego w przedmiocie zwrotu pomocy finansowej oddala skargę
K. M. funkcjonariusz Agencji Wywiadu wnioskiem z dnia [...] lutego 2008 r. wystąpił do Szefa Agencji Wywiadu o wydanie decyzji w sprawie zwrotu pomocy finansowej w kwocie [...] złotych jaką otrzymał na podstawie decyzji nr [...] z dnia [...] kwietnia 1995 r. ówczesnego Szefa Delegatury UOP [...], przeznaczonej na spłatę kredytu celem nabycia mieszkania spółdzielczego-własnościowego w Z. przy ul. [...]. Wyjaśnił dodatkowo, że pomoc finansowa została mu przyznana w czasie pełnienia przez niego służby w Urzędzie Ochrony Państwa, a 10-letni termin jej umorzenia minął w czasie jego służby w Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego. Obecnie pełni służbę w Agencji Wywiadu. Wobec bezczynności organu powołując przepis art. 3 § 2 pkt 8 w związku z art. 149 ust. 9 z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 z późn. zm.) złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Szefa Agencji Wywiadu w wydaniu decyzji dotyczącej ewentualnego zwrotu pomocy finansowej na uzyskanie lokalu mieszkalnego.
W odpowiedzi na skargę Szef Agencji Wywiadu wnosił o jej oddalenie bowiem wbrew odmiennym twierdzeniom skarżącego organ nie pozostaje w bezczynności. W uzasadnieniu powołał następujący stan faktyczny:
Bezspornym jest w sprawie, że funkcjonariuszowi Agencji Wywiadu K. M. Z - ca Szefa Agencji Wywiadu [...] T. P. decyzją z dnia [...] lutego 2008 r. wydaną na podstawie art. 102 ust. 1 ustawy z dnia 24 maja 2008 r. o Agencji Bezpieczeństwa Wewnętrznego oraz Agencji Wywiadu (Dz. U. Nr 74, poz. 676 z późn. zm.) w związku z § 3, § 4 ust. 1, § 5 pkt 1, § 6, § 8 rozporządzenia Prezesa Rady Ministrów z dnia 10 grudnia 2002 r. w sprawie szczegółowych zasad przydziału, opróżniania i norm zaludnienia lokali mieszkalnych oraz tymczasowych kwater przeznaczonych dla funkcjonariuszy Agencji Wywiadu (Dz. U. Nr 215, poz. 1820) przydzielił lokal mieszkalny nr [...] przy ul. [...] w W. o powierzchni użytkowej 20,1 m2 w tym mieszkalnej 13,4 m2.
Do wspólnego zamieszkiwania w tym lokalu uprawnieni są żona i syn skarżącego, V. i M. M.
W odpowiedzi na wniosek skarżącego o wydanie decyzji w sprawie zwrotu otrzymanej przez Niego pomocy finansowej, Szef Agencji Wywiadu pismem z dnia [...] czerwca 2008 r. poinformował skarżącego o przyczynach zwłoki w rozpatrzeniu tego wniosku. Wyjaśnił, że prowadzone jest w tej sprawie postępowanie wyjaśniające i rozpatrzenie tej sprawy nastąpi niezwłocznie po ustąpieniu okoliczności mających wpływ na jej rozpatrzenie. W odpowiedzi na skargę dodatkowo wyjaśnił, że wątpliwość dotyczy w szczególności ustalenia czy Z-ca Szefa Agencji Wywiadu [...] T. P. miał uprawnienia do wydania powołanej decyzji z dnia [...] lutego 2008 r. o przydzieleniu skarżącemu lokalu mieszkalnego nr [...] w budynku nr [...] przy ul. [...] w W. i czy w związku z tym decyzja ta nie została wydana z rażącym naruszeniem prawa w rozumieniu art. 156 § 1 ust. 1 k.p.a., a także czy decyzja ta rażąco nie narusza prawa skoro przyznano to mieszkanie funkcjonariuszowi, który otrzymał wcześniej pomoc finansową na uzyskanie lokalu mieszkalnego.