Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Janusz Walawski, Sędziowie WSA Ewa Pisula-Dąbrowska, Eugeniusz Wasilewski (spr.), Protokolant Referent stażysta Małgorzata Ciach, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 12 listopada 2014 r. sprawy ze skargi T. C. na bezczynność Prezydenta [...] w przedmiocie statusu bezrobotnego oddala skargę
T. C. wniósł w dniu 14 stycznia 2014 r. skargę na bezczynność Prezydenta [...] w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] listopada 2013 r. o zarejestrowanie go jako osoby bezrobotnej.
W skardze zarzucił organowi odmowę wypełnienia obowiązków prawnych:
1. naruszenie art. 1.2 (pisownia oryginalna) ustawy z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym poprzez odmowę uznania za mieszkańca gminy [...] od września 2011 r.
2. brak zmiany statusu osoby zarejestrowanej w powiatowym urzędzie pracy z osoby poszukującej pracy na osobę bezrobotną,
3. brak wypłaty zasiłku z tytułu bezrobocia:
a) za okres 13 miesięcy jako osobie poszukującej pracy, zarejestrowanej w jednym urzędzie pracy (od [...] października 2010 r. do [...] grudnia 2011 r.),
b) za okres 24 miesięcy - jako osobie bezrobotnej (od [...] grudnia 2011 r. do chwili obecnej).
Skarżący podkreślił, że jest mieszkańcem gminy [...] od [...] września 2011 r., którego to faktu Prezydent [...] nie uznaje.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o oddalenie skargi, wyjaśniając, że z dokumentacji nie wynika, by T. C. wypełnił określone przepisami czynności niezbędne do rejestracji jako osoba bezrobotna, ponieważ nie zgłosił się do powiatowego urzędu pracy. Natomiast wnioski złożone w pismach z dnia [...] i [...] listopada 2013 r. nie są czynnością wystarczającą do zarejestrowania jako osoba bezrobotna. Nadto organ udzielał skarżącemu odpowiedzi na jego pisma, informując o podjętych działaniach i uprawnieniach skarżącego.
W dniu 12 listopada 2014 r. T. C. złożył do akt pismo, w którym zażądał wpisania do protokołu rozprawy lub do załącznika do protokołu oświadczenia, iż domaga się zobowiązania Dyrektora Urzędu Pracy do rozpoczęcia wypłaty zasiłku dla bezrobotnych na bieżąco, wydania decyzji o zarejestrowaniu skarżącego jako osoba bezrobotna oraz decyzji o przyznaniu zasiłku dla bezrobotnych, a także przyznaniu przez Sąd prawa do odszkodowania za niewypłacone zasiłki, jak również stwierdzeniu przez Sąd że skarżący nie ponosi odpowiedzialności za okoliczności, które doprowadziły do określonej straty, czyli jazdy środkami komunikacji miejskiej bez ważnego biletu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z treścią art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę pod względem zgodności z prawem zaskarżonej decyzji administracyjnej i to z przepisami obowiązującymi w dacie jej wydania.
Wyjaśnić należy, że zgodnie z treścią art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (tekst jedn. Dz. U. z 2012 r. poz. 270 ze zm.) - zwanej dalej p.p.s.a., sądy administracyjne sprawują kontrolę działalności administracji publicznej w sprawach skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w art. 3 § 2 pkt 1-4a p.p.s.a. Oznacza to, że zaskarżenie bezczynności organu administracji publicznej jest dopuszczalne tylko w takim zakresie, w jakim dopuszczalne jest wniesienie skargi na, określone w pkt 1-4a art. 3 § 2 p.p.s.a., akty administracyjne. Skargę można wnieść na następujące akty: decyzje administracyjne, postanowienia wydawane w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończące postępowanie, a także postanowienia rozstrzygające sprawę co do istoty, postanowienia wydawane w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie, inne akty lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczące uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa, jak również na pisemne interpretacje przepisów prawa podatkowego wydawane w indywidualnych sprawach oraz na bezczynność w tym zakresie.