Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Sławomir Antoniuk Sędzia WSA Eugeniusz Wasilewski Sędzia WSA Andrzej Kołodziej (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Dorota Kwiatkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 października 2011 r. sprawy ze skargi M. B. na bezczynność Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia 20 kwietnia 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej 1) zobowiązuje Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej do rozpoznania wniosku skarżącego M. B. z dnia 20 kwietnia 2011 r. w terminie 14 dni od dnia doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami postępowania, 2) zasądza od Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej na rzecz M.B. kwotę 100 zł (sto) tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Wnioskiem z dnia 20 kwietnia 2011 r. M. B. zwrócił się do Szefa Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej o udostępnienie, na podstawie art. 2 ust. 1 oraz art. 10 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej z dnia 6 września 2001 r. (Dz. U. Nr 112, poz. 1198 ze zm.), wszystkich ekspertyz, opinii prawnych i dokumentów urzędowych na temat ustawy z dnia 25 marca 2011 r. o zmianie niektórych ustaw związanych z funkcjonowaniem systemu ubezpieczeń społecznych (Dz. U. Nr 75, poz. 398), jak również ekspertyz i opinii prawnych na temat projektu tej ustawy, sporządzonych w Kancelarii Prezydenta RP, dla Kancelarii Prezydenta RP lub dla Prezydenta RP.
W odpowiedzi na powyższy wniosek Dyrektor Biura Prawa i Ustroju Kancelarii Prezydenta RP w piśmie z dnia 6 maja 2011 r. wyjaśnił, że przygotowane dla Prezydenta RP przez ekspertów zewnętrznych opinie prawne oraz wewnętrzne dokumenty, zapiski i notatki robocze pracowników Kancelarii, są jednymi z elementów postępowania wewnętrznego, poprzedzającego podjęcie przez Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej, w ramach procesu legislacyjnego, decyzji w sprawie konkretnej ustawy. Podkreślił również, iż wszystkie te opinie, ekspertyzy i robocze dokumenty stanowią jedynie przyczynek dla analiz, nie determinują natomiast w sposób bezpośredni i nie są jednoznaczną podstawą ostatecznej decyzji Prezydenta RP, która zgodnie z Konstytucją RP stanowi prerogatywę Prezydenta i jako klasyczna prerogatywa, należy do jego autonomicznych uprawnień.
Uwzględniając przyjętą w Kancelarii Prezydenta RP jednolitą praktykę, zarówno zewnętrzne opinie prawne, jak i wewnętrzne dokumenty robocze, nie stanowią informacji publicznej w rozumieniu ustawy o dostępie do informacji publicznej i nie podlegają obowiązkowi udostępnienia. Powołał się przy tym na stanowisko orzecznictwa sądowoadministracyjnego w tej kwestii zawarte w wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 16 czerwca 2009 r., sygn. akt I OSK 89/09 oraz wyroku Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Poznaniu z dnia 8 czerwca 2006 r., sygn. akt IV SAB/Po 9/2006.
W skardze na bezczynność Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej w zakresie wniosku z dnia 20 kwietnia 2011 r. o udostępnienie informacji publicznej, M.B. wskazał na naruszenie przez organ art. 61 ust. 1 i ust. 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej oraz art. 4 ust. 1 w związku z art. 1 ust. 1, art. 3 ust. 1 pkt 1 i art. 13 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej.
Wniósł w związku z tym o zobowiązanie Prezydenta RP do rozpoznania wniosku z dnia 20 kwietnia 2011 r. oraz zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania według norm przepisanych.
W uzasadnieniu wskazał, iż zgodnie z art. 1 ust. 1 ustawy o dostępie do informacji publicznej, każda informacja o sprawach publicznych stanowi informację publiczną w rozumieniu ustawy i podlega udostępnieniu na zasadach i w trybie określonym w niniejszej ustawie. Przykładowy katalog informacji, które stanowią informację publiczną, zawiera jej art. 6, w którym taki walor nadano m.in. informacji o zamierzeniach działań władzy ustawodawczej oraz wykonawczej (art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. a), projektowaniu aktów normatywnych (art. 6 ust. 1 pkt 1 lit. b), sposobach stanowienia aktów publicznoprawnych (art. 6 ust. 1 pkt 3 lit. c). Zwrócił uwagę na przyjęty w orzecznictwie szeroki zakres pojęcia informacji publicznej, wedle którego informacją publiczną jest każda wiadomość wytworzona lub odnoszona do władz publicznych, a także wytworzona lub odnoszona do innych podmiotów wykonujących funkcje publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań władzy publicznej i gospodarowania mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa (wyrok WSA w Gorzowie Wlkp. z dnia 6 grudnia 2007 r., sygn. akt II SA/Go 595/07). Powołał się też na stanowisko Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wyrażone w wyroku z dnia 5 listopada 2008 r., sygn. akt II SAB/Wa 133/08, zgodnie z którym informacja publiczna dotyczy sfery faktów. Jest nią treść dokumentów wytworzonych przez organy władzy publicznej i podmioty niebędące organami administracji publicznej, treść wystąpień, opinii i ocen przez nie dokonywanych, niezależnie do jakiego podmiotu są one kierowane i jakiej sprawy dotyczą.