Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Olga Żurawska - Matusiak Sędzia WSA - Sławomir Fularski Sędzia WSA - Stanisław Marek Pietras (spraw.) Protokolant - starszy referent Marcin Borkowski po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 października 2013 r. sprawy ze skargi M. D. na przewlekłe prowadzenie sprawy przez Ministra Edukacji Narodowej w przedmiocie rozpoznania odwołania z dnia [...] listopada 2010 r. od decyzji [...] Kuratora Oświaty z dnia [...] października 2010 r. nr [...] w sprawie stopnia awansu zawodowego nauczyciela stwierdza, że przewlekłość postępowania miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa, 1. wymierza Ministrowi Edukacji Narodowej grzywnę w wysokości 3000,- (trzy tysiące złotych), 2. w pozostałym zakresie umarza postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie.
Skarżąca M. D. w dniu [...] czerwca 2009 r. złożyła wniosek do [...] Kuratora Oświaty o podjęcie postępowania kwalifikacyjnego na stopień nauczyciela dyplomowanego.
[...] Kurator Oświaty decyzją z dnia [...] sierpnia 2009 r. nr [...] odmówił skarżącej nadania stopnia nauczyciela dyplomowanego.
Po rozpatrzeniu odwołania z dnia [...] września 2009 r. od powyższej decyzji, Minister Edukacji Narodowej decyzją z dnia [...] lipca 2010 r. nr [...] uchylił zaskarżoną decyzję i przekazał sprawę do ponownego rozpatrzenia organowi pierwszej instancji.
Wobec powyższego [...] Kurator Oświaty decyzją z dnia [...] października 2010 r. nr [...] ponownie odmówił skarżącej M. D. nadania stopnia nauczyciela dyplomowanego.
W tym stanie rzeczy skarżąca M. D. w dniu [...] listopada 2010 r. wniosła od powyższej decyzji odwołanie do Ministra Edukacji Narodowej.
Pismami z dnia [...] maja 2012 r. i z dnia [...] marca 2013 r. wezwała Ministra Edukacji Narodowej do usunięcia naruszenia prawa, podając w nich, że jej odwołanie nie zostało rozpatrzone w ustawowym terminie i nie została poinformowana o przyczynach zwłoki.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia [...] kwietnia 2013 r. wskazała na przewlekłość Ministra Edukacji Narodowej, wniosła o usunięcie naruszenia prawa poprzez wydanie decyzji wraz z uzasadnieniem przez wymieniony organ oraz o zasądzenie kosztów postępowania od Ministra Edukacji Narodowej, zaś w uzasadnieniu wskazała na opisany powyżej stan faktyczny.
Minister Edukacji Narodowej decyzją z dnia [...] maja 2013 r., po rozpoznaniu odwołania skarżącej z dnia [...] listopada 2010 r., uchylił decyzję [...] Kuratora Oświaty z dnia [...] października 2010 r. nr [...] i przekazał sprawę organowi pierwszej instancji do ponownego rozpatrzenia.
W odpowiedzi na skargę Minister Edukacji Narodowej, wskazując na opisany powyżej stan faktyczny, wniósł o umorzenie postępowania.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z brzmieniem art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości m.in. poprzez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem.
Skarga analizowana pod tym kątem zasługuje na uwzględnienie. Zgodnie z treścią art. 149 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), Sąd uwzględniając skargę na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania przez organ w sprawach określonych w art. 3 § 2 pkt 1 - 4a, zobowiązuje organ do wydania w określonym terminie aktu lub interpretacji lub dokonania czynności lub stwierdzenia albo uznania uprawnienia lub obowiązku wynikających z przepisów prawa. Jednocześnie sąd stwierdza, czy bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania miały miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Konstrukcja powyższego przepisu wyróżnia dwie odrębne od siebie instytucje, a mianowicie skargę na bezczynność organu oraz przewlekłe prowadzenie przez organ postępowania. Należy zauważyć, że każdy z tych środków ma inne zadanie, inny cel jego zastosowania i zakres ochrony, której strona może domagać się od sądu administracyjnego. Dokonując rozgraniczenia zakresu skarg na bezczynność i przewlekłość postępowania, zauważyć trzeba, iż nowelizacja ustawy - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi poprzez dodanie skargi na przewlekłe prowadzenie postępowania, wymaga reinterpretacji pojęcia "bezczynności" poprzez ograniczenie jego rozumienia do niewydania w terminie decyzji lub postanowienia, względnie aktu lub czynności wskazanych w art. 3 § 2 pkt 4 P.p.s.a.