Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Iwona Dąbrowska, Sędziowie WSA Ewa Pisula-Dąbrowska (spraw.), Janusz Walawski, Protokolant starszy sekretarz sądowy Aneta Duszyńska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 22 listopada 2013 r. sprawy ze skargi R.Z. na bezczynność Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych w przedmiocie przetwarzania danych osobowych 1. umarza postępowanie przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie; 2. stwierdza, że bezczynność organu nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa; 3. zasądza od Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych na rzecz skarżącego R. Z. kwotę 100 (słownie: sto) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.
R. Z. w dniu [...] grudnia 2012 r. wniósł do Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych skargę na przetwarzanie jego danych osobowych i brak spełnienia obowiązku informacyjnego przez [...] Sp. z o.o. z siedzibą w [...].
W dniu 27 czerwca 2013 r. do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie wpłynęła skarga R. Z. na bezczynność Generalnego Inspektora Ochrony Danych Osobowych.
Skarżący wniósł o stwierdzenie bezczynności organu, ewentualnie przewlekłości postępowania, zobowiązania organu do wydania aktu administracyjnego, ukarania pracownika winnego niezałatwienia sprawy w terminie i zasądzenia kosztów postępowania.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o jej oddalenie. Wskazał na podejmowane w przedmiotowej sprawie czynności i wyjaśnił, że decyzja w sprawie zostanie wydana niezwłocznie.
W toku postępowania przed tutejszym Sądem, Generalny Inspektor Ochrony Danych Osobowych w dniu [...] października 2013 r. wydał w przedmiotowej sprawie decyzję - patrz k-70 akt sprawy.
A zatem do wydania decyzji w sprawie doszło po upływie 3 miesięcy od dnia wniesienia skargi do Sądu.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Zgodnie z art. 1 § 1 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej. Kontrola ta, stosownie do art. 3 § 1 i § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.), obejmuje orzekanie w sprawach skarg na bezczynność organów w zakresie:
1. wydawania decyzji administracyjnych,
2. postanowień wydawanych w postępowaniu administracyjnym, na które służy zażalenie albo kończących postępowanie, a także postanowień rozstrzygających sprawę co do istoty,
3. postanowień wydawanych w postępowaniu egzekucyjnym i zabezpieczającym, na które służy zażalenie,
4. innych niż określone w pkt 1-3 aktów lub czynności z zakresu administracji publicznej dotyczących uprawnień lub obowiązków wynikających z przepisów prawa,
4a. pisemnych interpretacji przepisów prawa podatkowego wydawanych w indywidualnych sprawach,
5. aktów prawa miejscowego organów jednostek samorządu terytorialnego i terenowych organów administracji rządowej,
6. aktów organów jednostek samorządu terytorialnego i ich związków, innych niż określone w pkt 5, podejmowanych w sprawach z zakresu administracji publicznej,
7. aktów nadzoru nad działalnością organów jednostek samorządu terytorialnego,
8. bezczynności organów w przypadkach określonych w pkt 1-4a.
Bezczynność organu administracji publicznej ma miejsce wówczas, gdy w prawnie ustalonym terminie organ nie podjął żadnych czynności w sprawie lub wprawdzie prowadził postępowanie, ale - mimo istnienia ustawowego obowiązku - nie zakończył go wydaniem w terminie decyzji, postanowienia lub innego aktu, lub nie podjął stosownej czynności.
Dla dopuszczalności skargi na bezczynność nie ma znaczenia okoliczność, z jakich powodów określony akt nie został podjęty (por. wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 6 września 2001 r., sygn. akt V SAB 315/2000 - Monitor Prawniczy 2002/12, str. 562, wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 22 grudnia 1998 r., sygn. akt III SAB 77/98 - Serwis Podatkowy 2001/4, str. 43).