Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Agnieszka Góra-Błaszczykowska (spr.), Sędziowie WSA Iwona Dąbrowska, Iwona Maciejuk, , po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 7 grudnia 2018 r. sprawy ze skargi A. W. na bezczynność Ministra Rodziny Pracy i Polityki Społecznej w przedmiocie rozpatrzenia wniosku z dnia [...] kwietnia 2018 r. - oddala skargę -
Pismem z dnia [...] kwietnia 2018 r. A. W. wystąpił do Ministra Rodziny, Pracy i Polityki Społecznej o udzielenie informacji:
1. Kto i kiedy ustalił termin spotkania przedstawicieli Ministra ze środowiskiem [...]?
2. Kto i kiedy ustalił termin spotkania [...].07.2018 Rady Konsultacyjnej przy Ministerstwie?
3. Kiedy i z kim była konsultowana treść tzw. Porozumienia?
4. Kto przygotował treść tzw. Porozumienia?
Wnioskodawca powołał się na art. 1 ust. 1 w zw. z art. 10ust. 1 ustawy z dnia
6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej.
W dniu [...] czerwca 2018 A. W. wniósł skargę do tutejszego Sądu na bezczynność Ministra co do udzielenia odpowiedzi na wniosek z dnia [...] kwietnia 2018 roku.
Pismem z dnia [...] lipca 2018 r. Minister wyjaśnił, że termin spotkania Krajowej Rady Konsultacyjnej do Spraw Osób Niepełnosprawnych w dniu [...].04.2018 przy udziale środowiska osób niepełnosprawnych, został ustalony w dniu [...].04.2018 przez Przewodniczącą Rady- [...] z inicjatywy Pełnomocnika Rządu do spraw Osób Niepełnosprawnych. Treść przedmiotowego Porozumienia została przygotowana przez stronę Rządową i konsultowana przez członków Rady podczas posiedzenia w dniu [...].04.2018. Spotkanie odbyło się bez udziału przedstawicieli osób protestujących w Sejmie RP, które były zaproszone na posiedzenie, lecz odmówiły w nim udziału.
Pismem z dnia [...] lipca 2018 r. Minister poinformował wnioskodawcę, że ustawa z dnia 9 maja 2018 o szczególnych rozwiązaniach wspierających osoby o znacznym stopniu niepełnosprawności była projektem poselskim, wobec czego nie sporządzono oceny skutków wprowadzenia regulacji. Uzasadnienie projektu przewidywało zniesienie limitów finansowania świadczeń opieki zdrowotnej z zakresu rehabilitacji leczniczej, udzielanych osobom posiadającym orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności w ramach umów zawieranych przez NFZ i finansowanych z jego budżetu. Projektowane regulacje będą skutkować wydatkowaniem środków z planu finansowego NFZ.
W odpowiedzi na skargę organ wniósł o umorzenie postępowania w oparciu o art.161 § 1 pkt 3 p.p.s.a. Uznał, że postępowanie w sprawie stało się bezprzedmiotowe, gdyż brak jest podstaw do zobowiązywania organu do dokonania czynności, która w chwili orzekania została już dokonana.
Pismem z dnia [...] sierpnia 2018 r. Skarżący ustosunkował się do odpowiedzi na skargę, wyrażając swoje poglądy na postępowanie Ministra, dotyczące osób niepełnosprawnych oraz podtrzymał wniesioną przez siebie skargę.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Stosownie do art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz.U. z 2016 r., poz. 1066) sądy administracyjne sprawują kontrolę wykonywania administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Kontrola ta obejmuje orzekanie w sprawach skarg na akty administracyjne lub czynności z zakresu administracji publicznej, enumeratywnie wymienione w art. 3 § 2 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t.j. Dz.U. z 2016 r., poz. 718 ze zm., zwanej dalej: ustawą P.p.s.a.); stosownie do art. 3 § 2 pkt 8 tej ustawy stronie przysługuje skarga na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w pkt 1-4 lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadku określonym w pkt 4a.