Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Danuta Kania, Sędziowie WSA Anna Mierzejewska (spr.), Olga Żurawska - Matusiak, Protokolant spec. Marek Kozłowski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 11 czerwca 2012 r. sprawy ze skargi Z. S. na bezczynność Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego w przedmiocie stwierdzenia z urzędu nieważności decyzji rektora [...] - oddala skargę -
Rektor [...] pismem z dnia [...] grudnia 2005 r. nr [...], z dniem [...] września 2006 r. wypowiedział Z. S. stosunek pracy za uprzednim 3-miesięcznym okresem wypowiedzenia począwszy od dnia [...] lipca 2006 r.
We wniosku z dnia [...] grudnia 2006 r. do Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego, skarżący wniósł o stwierdzenie nieważności powyższej decyzji, bowiem - jego zdaniem - została ona wydana z rażącym naruszeniem prawa oraz bez podstawy prawnej, a to z uwagi na fakt, że o zamiarze rozwiązania stosunku pracy nie została powiadomiona zakładowa organizacja związkowa, jak też została wskazana nieprawidłowa podstawa prawna.
Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego pismem z dnia [...] grudnia 2006 r. nr [...] poinformował wnioskodawcę, że nie jest organem właściwym do stwierdzenia nieważności powyższej decyzji, zaś prawidłowość rozwiązania stosunku pracy pomiędzy uczelnią a jej pracownikiem podlega właściwości sądu pracy.
W pismach z dnia [...] października 2007 r. i z dnia [...] grudnia 2007 r. skarżący doprecyzował swój wniosek wskazując, że powyższa decyzja Rektora może być stwierdzona na podstawie art. 36 ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym.
W tej sytuacji Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego kolejnym pismem z dnia [...] grudnia 2007 r. nr [...] poinformował skarżącego m. in. o tym, że kwestia będąca przedmiotem wniosku, tzn. stosunku pracy, podlega wyłącznie jurysdykcji sądowej.
W wyniku skargi na bezczynność, Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie wyrokiem z dnia 15 maja 2008 r. sygn. akt II SAB/Wa 36/08, zobowiązał Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego do rozpoznania wniosku skarżącego z dnia [...] grudnia 2006 r. w terminie 30 dni od dnia uprawomocnienia się wyroku i w uzasadnieniu podał m. in., że na organie ciąży obowiązek zbadania dopuszczalności stwierdzenia nieważności z przyczyn podmiotowych lub przedmiotowych, zaś ewentualną formą załatwienia sprawy jest przewidziana w art. 157 § 3 k.p.a. decyzja odmawiająca wszczęcia postępowania, a w przypadku bezprzedmiotowości, decyzja o umorzeniu sprawy.
Wobec powyższego, Minister Nauki i Szkolnictwa Wyższego decyzją z dnia [...] sierpnia 2008 r. nr [...], działając na podstawie art. 157 § 3 k.p.a. w zw. z art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 27 lipca 2005 r. - Prawo o szkolnictwie wyższym (Dz. U. Nr 164, poz. 1365 ze zm.), odmówił wszczęcia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności decyzji Rektora [...] z dnia [...] grudnia 2005 r. nr [...]. W uzasadnieniu - powołując się na opisany powyżej stan faktyczny - podał, że powyższa decyzja nie nosi cech decyzji administracyjnej i w związku z tym zachodzi niedopuszczalność stwierdzenia jej nieważności z przyczyn przedmiotowych.
We wniosku z dnia [...] września 2008 r. do Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego o ponowne rozpatrzenie sprawy, skarżący Z. S. powołał się na treść art. 36 wskazanej już wyżej ustawy - Prawo o szkolnictwie wyższym i skonstatował, że skoro decyzja Rektora nie jest decyzją administracyjną, to powołanie się na przepisy Kodeksu postępowania administracyjnego jest chybione, bowiem przedmiotowa sprawa winna się toczyć w trybie wskazanego już wyżej przepisu art. 36 ustawy, a nie na podstawie art. 156 § 1 k.p.a.