Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Marcinkowska, Sędziowie WSA Eugeniusz Wasilewski (spr.), Stanisław Marek Pietras, Protokolant Referent stażysta Małgorzata Ciach, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 marca 2013 r. sprawy ze skargi T. Z. na przewlekłość Krajowej Rady Notarialnej w przedmiocie wniosku z [...] września 2012 r. o udostępnienie informacji publicznej 1. stwierdza, że przewlekłość nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa, 2. umarza postępowanie w pozostałym zakresie, 3. zasądza od Krajowej Rady Notarialnej na rzecz skarżącego T. Z. kwotę [...] tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Wnioskiem z dnia 30 września 2012 r. T. Z. wystąpił do Krajowej Rady Notarialnej w [...] o doręczenie protokołu posiedzenia Krajowej Rady Notarialnej z dnia [...] września 2012 r., na którym została podjęta uchwała nr [...].
W odpowiedzi na powyższy wniosek, Prezes Krajowej Rady Notarialnej pismem z dnia 19 października 2012 r. przesłał wyciąg z protokołu IX posiedzenia Krajowej Rady Notarialnej z dnia [...] września 2012 r., w zakresie dotyczącym podjęcia uchwały nr [...].
Podnosząc, że wniosek został zrealizowany tylko w zakresie częściowym, wnioskodawca pismem z dnia 28 października 2012 r., ponownie zwrócił się o doręczenie całego, kompletnego protokołu wraz z listą obecności członków Krajowej Rady Notarialnej
Powyższe pismo pozostało bez odpowiedzi ze strony Krajowej Rady Notarialnej i T. Z. w dniu 21 listopada 2012 r. wystąpił do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie ze skargą na bezczynność Krajowej Rady Notarialnej.
Skarżący zarzucając Krajowej Radzie Notarialnej naruszenie art. 61 konstytucji RP oraz rażące naruszenie przepisów prawa materialnego, które miało wpływ na wynik sprawy tj. art. 13 oraz art. 1, art. 2, art. 3 ust. 2, art. 4 ust. 1, art. 6 ust. 1, art. 14 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej wniósł o zobowiązanie Krajowej Rady Notarialnej w [...] do wydania całego, kompletnego protokołu wraz z listą obecności członków Krajowej Rady Notarialnej z posiedzenia Krajowej Rady Notarialnej z dnia [...] września 2012 r.
Pismem z dnia 6 grudnia 2012 r., Prezes Krajowej Rady Notarialnej poinformował wnioskodawcę, że żądaną informację Krajowa Rada Notarialna traktuje jako informacje przetworzoną i wezwał do wykazania szczególnego interesu publicznego do uzyskania informacji przetworzonej. Jednocześnie przy piśmie z dnia
6 grudnia 2012 r. została przesłana wnioskodawcy kserokopia listy obecności z posiedzenia z dnia [...] września 2012 r.
Uchwałą nr [...] z dnia [...] lutego 2013 r. (doręczoną skarżącemu w dniu
8 lutego 2013 r.) Krajowa Rada Notarialna odmówiła T. Z. udostępnienia wnioskowanej informacji publicznej.
W związku z powyższym, pismem dnia 12 lutego 2013 r. skarżący zmodyfikował swoją skargę i zarzucił Krajowej Radzie Notarialnej przewlekłość postępowania i wniósł o wymierzenie grzywny.
W odpowiedzi na skargę Krajowa Rada Notarialna wniosła o jej oddalenie, zaś pismem z dnia 1 marca 2013 r. wniosła o odrzucenie skargi, z uwagi na to, że skarżący nie wyczerpał środków zaskarżenia przed wniesieniem skargi do sądu administracyjnego.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:
Skarga w niniejszej sprawie złożona została na podstawie przepisów ustawy z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej (Dz. U. nr 112, poz. 1198 ze zm. powoływanej jako "uddip").
W pierwszej kolejności, odnosząc się do wniosku organu o odrzucenie skargi ze względu na fakt złożenia jej bez wyczerpania środków zaskarżenia zauważyć należy, iż wskazany wymóg nie dotyczy skarg na bezczynność w zakresie udzielenia informacji publicznej tj. opartych na przepisach powołanej na wstępie ustawy. Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z dnia 24 maja 2006 r. sygn. akt I OSK 601/05 (vide: baza orzeczeń nsa.gov.pl) stwierdził, że skarga na bezczynność organu w przedmiocie informacji publicznej nie musi być poprzedzona żadnym środkiem zaskarżenia na drodze administracyjnej. Skarga na bezczynność w sprawie dostępu do informacji publicznej zmierza bowiem do jak najszybszego rozpatrzenia wniosku, a skoro ustawa z dnia 6 września 2001 r. o dostępie do informacji publicznej nie stawia żadnych dodatkowych warunków do jej wniesienia, to może być ona wniesiona do sądu administracyjnego bez wezwania do usunięcia naruszenia prawa. Stanowisko to Sąd orzekający w pełni podziela. Tym samym brak było podstaw do odrzucenia skargi.