Sprawa ze skargi na bezczynność Komendanta Głównego Policji w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nieważności postanowienia
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Ewa Grochowska-Jung Sędziowie WSA Adam Lipiński Jacek Fronczyk (spr.) Protokolant starszy sekretarz sądowy Dorota Kwiatkowska po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 10 stycznia 2014 r. sprawy ze skargi R. L. na bezczynność Komendanta Głównego Policji w przedmiocie rozpatrzenia wniosku o stwierdzenie nieważności postanowienia 1) zobowiązuje Komendanta Głównego Policji do rozpatrzenia wniosku skarżącego R. L. z dnia [...] grudnia 2012 r. o stwierdzenie nieważności postanowienia Komendanta Wojewódzkiego Policji we [...] z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] w terminie 30 dni od dnia doręczenia odpisu prawomocnego wyroku wraz z aktami sprawy; 2) stwierdza, że bezczynność nie miała miejsca z rażącym naruszeniem prawa.

Inne orzeczenia o symbolu:
6192 Funkcjonariusze Policji
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Policja
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Policji
Uzasadnienie strona 1/3

R. L. złożył do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Komendanta Głównego Policji w przedmiocie rozpatrzenia jego wniosku z dnia [...] grudnia 2012 r. o stwierdzenie nieważności postanowienia Komendanta Wojewódzkiego Policji we [...] z dnia [...] czerwca 2012 r. nr [...] o odmowie wydania zaświadczenia żądanej treści.

Przedmiotową skargę skarżący poprzedził wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa z dnia [...] lutego 2013 r., skierowanym do Komendanta Głównego Policji.

W odpowiedzi na skargę Komendant Główny Policji wniósł o jej oddalenie lub odrzucenie, wskazując, że skarga nie jest zasadna. Wyjaśnił, że - w jego ocenie - organ pozostaje w bezczynności, jeśli obowiązek działania i załatwienia sprawy w ściśle określonym terminie wynika z przepisu prawa. W niniejszej sprawie natomiast zaistniała niedopuszczalność trybu nadzwyczajnego w odniesieniu do rozstrzygnięcia wydawanego w postępowaniu zaświadczeniowym. Zatem organ nie może rozpoznać wniosku skarżącego o stwierdzenie nieważności postanowienia dotyczącego odmowy wydania zaświadczenia, gdyż tryb określony w art. 156 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (t. j.: Dz. U. z 2013 r., poz. 267) nie ma zastosowania. Zdaniem organu, nie istnieje więc obowiązek wydania jakiegokolwiek orzeczenia merytorycznego lub formalnego.

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie zważył, co następuje:

Stosownie do treści art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. Nr 153, poz. 1269 ze zm.), sąd administracyjny sprawuje wymiar sprawiedliwości poprzez kontrolę prawnych form działania organów administracji publicznej, podlegających jego kontroli, a także orzeka w sprawach ze skarg na bezczynność lub przewlekłe prowadzenie postępowania w przypadkach określonych w art. 3 § 2 pkt 8 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (t. j.: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.). W sprawach ze skarg na bezczynność sąd administracyjny obowiązany jest zbadać, czy organ wykonał ciążący na nim obowiązek załatwienia sprawy indywidualnej, określony przepisami prawa administracyjnego, a co za tym idzie - winien ustalić, czy wystąpiły przesłanki (podmiotowe i przedmiotowe) zaistnienia takiego prawnego obowiązku.

Skarga R. L. analizowana pod tym kątem zasługuje na uwzględnienie.

Skarga na bezczynność ma na celu doprowadzenie do wydania przez organ administracji oczekiwanego przez stronę aktu lub podjęcia określonej czynności. Skarga taka wnoszona jest wówczas, gdy organ wprawdzie prowadzi postępowanie, ale - mimo ustawowego obowiązku - nie kończy go wydaniem stosownego aktu ani nie podejmuje właściwej czynności, której domaga się strona (por. B. Dauter, B. Gruszczyński, A. Kabat, M. Niezgódka-Medek Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi. Komentarz, publ. LEX nr 148427 i nr 148280). Dla stwierdzenia bezczynności organu w zakresie niewydania stosownego aktu nie ma znaczenia fakt, z jakich powodów organ zwleka z jego podjęciem, a w szczególności, czy zwłoka spowodowana jest zawinioną lub też niezawinioną opieszałością organu. Istotne bowiem jest, że organ dopuszcza się zwłoki w rozpatrzeniu wniosku, a jego procedowanie wydłuża czas oczekiwania przez stronę na rozstrzygnięcie. Natomiast okoliczności, które powodują zwłokę organu oraz jego działania w toku rozpoznawania sprawy (jak też zaniechania) oraz stopień przekroczenia terminów, wpływają na ocenę zasadności skargi na bezczynność w tym sensie, że Sąd zobowiązany jest je ocenić przy jednoczesnym stwierdzeniu, czy istniejąca bezczynność miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa czy też nie.

Strona 1/3
Inne orzeczenia o symbolu:
6192 Funkcjonariusze Policji
658
Inne orzeczenia z hasłem:
Policja
Inne orzeczenia sądu:
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie
Inne orzeczenia ze skargą na:
Komendant Policji