Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Łukasz Krzycki, Sędzia WSA Ewa Kwiecińska, Sędzia WSA Iwona Maciejuk (spr.), po rozpoznaniu w trybie uproszczonym w dniu 22 marca 2019 r. sprawy ze skargi A. S. na bezczynność Prokuratora Generalnego w przedmiocie rozpoznania wniosku z dnia [...] kwietnia 2017 r. 1. stwierdza, że Prokurator Generalny dopuścił się bezczynności w rozpoznaniu wniosku A. S. z dnia [...] kwietnia 2017 r.; 2. stwierdza, że bezczynność organu miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; 3. oddala skargę w pozostałym zakresie; 4. zasądza od Prokuratora Generalnego na rzecz skarżącego A. S. kwotę 580 (pięćset osiemdziesiąt) złotych, tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Pismem z dnia 7 sierpnia 2018 r. A. S., reprezentowany przez radcę prawnego, wniósł do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Warszawie skargę na bezczynność Prokuratora Generalnego w przedmiocie rozpatrzenia wniosku A. S. z dnia [...] kwietnia 2017 r. o stwierdzenie nieważności postanowienia Prokuratora Generalnego z dnia [...] lutego 2017 r., znak: [...], wydanego na podstawie art. 8 § 1 ustawy - Prawo o prokuraturze, uchylającego w całości decyzję Prokuratora Regionalnego w [...] z dnia [...] grudnia 2016 r., znak: [...].
Pełnomocnik wskazał, że przed wniesieniem skargi skarżący pismem z dnia
[...] czerwca 2017 r. wystąpił do Prokuratora Generalnego z ponagleniem (wezwaniem do usunięcia naruszenia prawa).
Podniósł, że Prokurator Generalny nie rozpoznał wniosku o stwierdzenie nieważności w drodze określonej w art. 158 § 1 w zw. z art. 126 k.p.a., lecz w odpowiedzi na wniosek i na ponaglenie, dwoma pismami podpisanymi przez zastępcę dyrektora Biura Kadr Prokuratury Krajowej, bez powołania się na upoważnienie Prokuratora Generalnego, odpowiednio z dnia [...] kwietnia 2017 r., znak: [...] oraz z dnia [...] czerwca 2017 r., znak: [...], skarżący został jedynie poinformowany o czynnościach Prokuratora Generalnego w dwóch innych sprawach wszczętych przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Warszawie.
Wskazując na powyższe pełnomocnik skarżącego wniósł o: zobowiązanie Prokuratora Generalnego do załatwienia przedmiotowej sprawy z wniosku o stwierdzenie nieważności w drodze określonej art. 158 § 1 w zw. z art. 126 k.p.a.
i w określonym terminie; stwierdzenie, że Prokurator Generalny dopuścił się bezczynności i bezczynność ta miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; przyznanie od Prokuratora Generalnego na rzecz A. S. sumy pieniężnej w wysokości 20.000 zł (słownie: dwadzieścia tysięcy złotych) oraz zasądzenie na rzecz skarżącego kosztów postępowania, według norm przepisanych, z uwzględnieniem wynagrodzenia radcy prawnego.
Pełnomocnik wskazał, że uwzględnienie niniejszej skargi na bezczynność leży w interesie skarżącego, albowiem rozpoznanie wniosku o stwierdzenie nieważności przedmiotowego postanowienia Prokuratora Generalnego, może mieć znaczenie dla postępowania toczącego się przed Wojewódzkim Sądem Administracyjnym w Lublinie pod sygn. akt III SA/Lu 298/18, ze skargi na decyzję Prokuratora Regionalnego w [...] z dnia [...] grudnia 2016 r. znak: [...], w którym w odpowiedzi na skargę Prokurator Regionalny w [...] powołał się na uchylenie swojej decyzji postanowieniem Prokuratora Generalnego z dnia [...] lutego 2017 r., znak: [...], którego dotyczy wniosek skarżącego o stwierdzenie nieważności.
W ocenie skarżącego, w niniejszej sprawie konieczne jest stwierdzenie przez Sąd, że Prokurator Generalny dopuścił się bezczynności z rażącym naruszeniem prawa, bowiem zwłoka w załatwieniu sprawy jest znaczna i jest efektem ewidentnego zaniechania, wręcz uchylania się od załatwienia sprawy, które można zinterpretować jako unikanie podejmowania rozstrzygnięcia bądź lekceważenie praw strony domagającej się czynności organu.