Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alicja Palus Sędziowie: Sędzia WSA Olga Białek (sprawozdawca) Sędzia WSA Anna Siedlecka Protokolant: Asystent sędziego Łukasz Cieślak po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 7 lipca 2016 r. sprawy ze skargi B. O. na przewlekłe prowadzenie przez Wojewodę D. postępowania w przedmiocie stwierdzenia nieważności zaświadczeń, na podstawie których potwierdzono prawo do rekompensaty za mienie pozostawione poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej I. stwierdza, że Wojewoda D. dopuścił się przewlekłego prowadzenia postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności zaświadczeń Prezydenta W. z dnia 22 czerwca 2001 r. nr [...] i z dnia 19 lipca 2001 r. nr [...]; II. stwierdza, że przewlekłe prowadzenie postępowania, o którym mowa w pkt I, nie miało miejsca z rażącym naruszeniem prawa.
B.O., nawiązując do postanowienia Ministra Skarbu Państwa z dnia 25 listopada 2015 r., w piśmie złożonym w dniu 16 grudnia 2015 r. wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu "zażalenie na Wojewodę D., na jego bezczynność".
Skarżąca zarzuciła, że Wojewoda swoją działalnością naraził ją na stratę materialną, zatajając przed nią fakt, że już w 2003r. jej ojciec W. O.-P. skorzystał z "odszkodowania zabużańskiego". O tym fakcie, Wojewoda poinformował ją dopiero w 2013 r. pomimo, że już w 2006 r. występowała do organu i usiłowała wyjaśnić sprawę odszkodowania swojego ojca. Skarżąca wyjaśniła również, że prawo do odszkodowania było "podzielone" pomiędzy jej ojcem a jego siostrą. Podała, że w postępowaniu o nabycie spadku po ojcu, toczącym się przed Sądem Rejonowym w S. "zatajono jej istnienie" i pozbawiono ją tym samym prawa do odszkodowania, które przejęły inne osoby. Wystąpiła do prokuratora ale "sprawa była już przedawniona". Uważa, że gdyby Wojewoda informował ją już w 2006 r. o "stanie faktycznym odszkodowania" nie doszłoby przedawnienia. Oświadczyła, że już dawno informowała Wojewodę, że spadek po J. E. Ż. (siostrze ojca), dziedziczy jej syn. Informowała także o jego miejscu zamieszkania. Skarżąca uważa, że Wojewoda już w 2006 r. - po jej wystąpieniu - powinien był wyjaśnić "sprawę odszkodowania" i poinformować ją o stanie faktycznym. Organ nie odpowiadał wówczas na jej pisma.
W odpowiedzi na tak sformułowaną skargę, Wojewoda D. wniósł o jej oddalenie. Z wyjaśnień skarżonego organu wynika, że postanowieniem z dnia 25 listopada 2015 r. Minister Skarbu Państwa uznał za bezzasadne zażalenie B.O. na przewlekłe prowadzenie przez Wojewodę D. postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności zaświadczeń Prezydenta W. nr [...] oraz nr [...], na podstawie których potwierdzono prawo do rekompensaty za mienie pozostawione poza obecnymi granicami kraju przez R. O. - P.. Minister pouczył także skarżącą, że przysługuje jej prawo wniesienia skargi na działalność Wojewody D. do sądu administracyjnego.
Odnosząc się do skargi na bezczynność, Wojewoda wyjaśnił, że pismem z dnia 24 sierpnia 2009 r. poinformowano J. E. Ż. i B.O. - spadkobierczynię W.O. - P., że przed Wojewodą D. toczy się postępowanie w sprawie stwierdzenia nieważności zaświadczenia Prezydenta W. z dnia 22 czerwca 2001 r., nr [...] i zaświadczenia Prezydenta W. z dnia 19 lipca 2001 r., nr [...] potwierdzających, że E. Ż. oraz W. O.-P., posiadają łącznie uprawnienie do uzyskania ekwiwalentu za mienie nieruchome pozostawione poza obecnymi granicami państwa polskiego. W piśmie tym poinformowano również, że stronami postepowań w sprawie stwierdzenia nieważności ww. zaświadczeń są J. E. Ż. oraz B.H. O. a także potencjalni spadkobiercy po zmarłej A. O. (wdowy po W.). W związku z uzyskaniem informacji o śmierci J. E. Ż., Wojewoda podjął działania mające na celu ustalenie stron postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności ww. aktów. Następnie zawiadomieniem z dnia 31 lipca 2012 r. poinformował B.O. o wszczęciu z urzędu postępowania administracyjnego w sprawie stwierdzenia nieważności opisanych wyżej zaświadczeń. W wyniku podjętych czynności ustalił, że spadkobiercą A. O. jest jej wnuczka K. K.. Nie ustalono jednak spadkobierców J. E. Ż.. Z tej to przyczyny, postanowieniami z dnia 24 stycznia 2013 r. zawieszono postępowania w sprawie stwierdzenia nieważności ww. zaświadczeń i zobowiązano zainteresowane osoby (B.O. oraz K. K.) do przedłożenia postanowienia o nabyciu spadku po zmarłej J. E. Ż., bądź zarejestrowanego przez notariusza poświadczenia aktu dziedziczenia.