Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Władysław Kulon Sędzia WSA Anna Siedlecka /spr./ Sędzia WSA Olga Białek Protokolant Magda Minkisiewicz po rozpoznaniu w Wydziale II na rozprawie w dniu 10 września 2013 r. sprawy ze skargi R. Ż. na bezczynność Wojewody D. w przedmiocie potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej I. umarza postępowanie w zakresie bezczynności Wojewody D.; II. stwierdza, że postępowanie prowadzone było w sposób przewlekły, a przewlekłość miała miejsce z rażącym naruszeniem prawa; III. wymierza Wojewodzie D. grzywnę w kwocie 300,00 zł (słownie: trzysta); IV. zasądza od Wojewody D. na rzecz skarżącego kwotę 357 zł (słownie: trzysta pięćdziesiąt siedem) tytułem kosztów postępowania sądowego; V. zwraca skarżącemu kwotę 100,00 zł tytułem nadpłaty od wpisu.
Pismem z dnia 1 lutego 2013 r. R. Ż. i L. Ż. wnieśli do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na bezczynność Wojewody D. w przedmiocie rozpatrzenia złożonych przez nich wniosków dotyczących potwierdzenia prawa do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez A. D. i J. D. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczypospolitej Polskiej (miejscowość A., powiat k., województwo w. - obecnie terytorium Ukrainy).
Skarżący wnieśli o stwierdzenie bezczynności organu prowadzącego postępowanie, a z ostrożności procesowej na wypadek, gdyby w trakcie trwania postępowania zainicjowanego skargą organ wydał decyzję merytoryczną, o stwierdzenie przewlekłości postępowania. Nadto skarżący zażądali stwierdzenia, że bezczynność lub przewlekle prowadzone postępowanie organu miało miejsce z rażącym naruszeniem prawa oraz wnieśli o wyznaczenie organowi odpowiedniego terminu do załatwienia sprawy. Dodatkowo skarżący wnieśli o wymierzenie organowi grzywny oraz o zasądzenie na rzecz wnioskodawców solidarnie kosztów postępowania w wysokości dwukrotności stawki minimalnej.
Skarżący zarzucili Wojewodzie D., prowadzącemu postępowanie w sprawie wydania decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczpospolitej Polskiej, naruszenie art. 35 § 1 k.p.a. oraz art. 36 k.p.a, w konsekwencji czego organ pozostaje w bezczynności, a postępowanie prowadzone jest przewlekle.
Na uzasadnienie skargi podano, że w dniu 10 stycznia 2007 r. R. Ż. i L. Ż. oraz pozostali wnioskodawcy złożyli do Wojewody D. wniosek o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty z tytułu pozostawienia przez A. D. i J. D. nieruchomości poza obecnymi granicami Rzeczpospolitej Polskiej. Do chwili obecnej postępowanie wszczęte na podstawie wskazanego wniosku nie zostało zakończone. Nota bene w trakcie jego trwania organ wielokrotnie przesuwał termin załatwienia sprawy. Nowe terminy załatwienia sprawy wyznaczane były przez organ na następujące dni: 31 grudnia 2007 r., 31 lipca 2008 r., 30 czerwca 2012 r., 31 marca 2013 r. Wskazać należy, że dopiero w dniu 14 listopada 2011 r. organ wojewódzki wystosował zapytanie do starostów kilku powiatów w celu ustalenia, czy uczestnicy postępowania nabyli na terenie działalności tych organów prawo własności lub użytkowania wieczystego nieruchomości Skarbu Państwa z zaliczeniem na poczet ceny wartości mienia nieruchomego pozostawionego poza obecnymi granicami Rzeczpospolitej Polskiej w związku z wojną z 1939 r. Zdaniem skarżących w przedmiotowej sprawie należy stwierdzić ewidentne naruszenie zasad związanych z szybkością postępowania organów administracji.
Następnie w skardze zwrócono uwagę, że w myśl art. 12 § 1 kpa organy administracji powinny działać w sprawie wnikliwie i szybko, posługując się możliwie najprostszymi środkami prowadzącymi do jej załatwienia. Z zasady ogólnej szybkości postępowania wypływa dla organu administracji obowiązek prowadzenia postępowania w taki sposób, iż nie można zarzucić im zbędnej zwłoki i opieszałości w podejmowanych czynnościach. Organ pozostaje w bezczynności w każdym przypadku niezałatwienia sprawy w terminie określonym w art. 35 kpa lub terminie dodatkowym, o którym mowa w art. 36 § 1 kpa (wyrok z dnia 3.3.2010 r. WSA w Warszawie, I SAB/Wa 112/09). Z art. 35 § 1 kpa wynika obowiązek organu załatwienia sprawy bez zbędnej zwłoki, nie później niż w ciągu miesiąca, a sprawy szczególnie skomplikowanej - nie później niż w ciągu 2 miesięcy od dnia wszczęcia postępowania (art. 35 § 3 kpa). Organ administracji publicznej powinien powiadomić strony o każdym niezałatwieniu sprawy w terminie. Organ zmierza do załatwienia sprawy, jeśli prowadzi postępowanie w zgodzie ze standardami wskazanymi w wyżej powołanych przepisach. Jeżeli tak nie jest to występuje przypadek niezałatwienia sprawy w terminie, a więc istnieje stan pozostawiania organu w bezczynności. W ocenie skarżących, taka sytuacja wystąpiła w niniejszej sprawie, gdyż wniosek o wydanie decyzji potwierdzającej prawo do rekompensaty został złożony 10 stycznia 2007 r., a organ rozpoznający wniosek rażąco przekroczył terminy zakreślone w wyżej wskazanych przepisach.