Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Anna Siedlecka (sprawozdawca) Sędziowie: Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz Sędzia WSA Alicja Palus po rozpoznaniu w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 5 września 2017 r. sprawy ze skarg A. SA z siedzibą w N. na bezczynność i przewlekłe prowadzenie postępowania przez Marszałka Województwa D. w przedmiocie wydania decyzji zatwierdzającej instrukcję eksploatacji składowiska odpadów oddala skargi w całości.
Spółka A. SA z siedzibą w N., pismem z dnia 24 kwietnia 2017 r., wniosła do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu skargę na przewlekłe prowadzenie przez Marszałka Województwa D. postępowania w sprawie wydania decyzji zatwierdzającej instrukcję eksploatacji składowiska odpadów innych niż niebezpieczne i obojętne z wydzieloną kwaterą przeznaczoną do składowania odpadów niebezpiecznych zawierających azbest, zlokalizowanego w W. przy ul. G., która była prowadzona pod sygnaturą sprawy [...].
Skarżąca wniosła o stwierdzenie przewlekłego prowadzenia postępowania oraz, że miało ono miejsce z rażącym naruszeniem prawa. Nadto wniesiono o wymierzenie organowi "kary na podstawie art. 149 § 2 p.p.s.a." oraz o zasądzenie zwrotu kosztów postępowania, w tym kosztów zastępstwa procesowego.
W kilkudziesięciostronicowym uzasadnieniu skargi wskazano, że skarga dotyczy postępowania już zakończonego, jednak wyjaśniono, że skarga mimo tego jest dopuszczalna. Skarżąca wskazała, że orzeczenie w przedmiocie przewlekłości postępowania stanowi niezbędny prejudykat konieczny dla postępowania odszkodowawczego za rażąco wadliwe działanie organów władzy publicznej.
Następnie omówiono przebieg postępowania administracyjnego w sprawie i wskazano, że prowadzenie postępowania miało miejsce w sposób nieefektywny i długotrwały; do strony kierowano błędne wezwania, a organ nie podjął niezwłocznie pierwszych czynności w sprawie po złożeniu przez stronę wniosku o wszczęcie postępowania. Zauważono, że wnioskiem z dnia 12 października 2009 r. (data wpływu do organu: 19 października 2009 r.) spółka zwróciła się z wnioskiem o wszczęcie postępowania administracyjnego w celu wydania decyzji zatwierdzającej instrukcję eksploatacji składowiska odpadów, przedkładając równocześnie ww. instrukcję eksploatacji przedmiotowego składowiska. W związku ze złożonym przez stronę postępowania wnioskiem orga wezwał pismem z dnia 18 listopada 2009 r. na podstawie art. 64 § 2 k.p.a. do usunięcia iw formalnych ww. wniosku, wskazując równocześnie, iż nieusunięcie braków w wymaganym terminie 7 dni od dnia doręczenia wezwania organu, spowoduje pozostawienie sprawy bez rozpoznania. Następnie pismem z ww. daty, organ I instancji wyznaczył na podstawie art. 261 § 1 k.p.a. stronie 7-dniowy termin do wniesienia należności z tytułu opłat i kosztów postępowania, wskazując, że niewniesienie powyższej opłaty skutkować będzie zaniechaniem czynności organu.
Zdaniem skarżącej powyższe wskazuje na podjęcie przez organ czynności procesowych dopiero po upływie 29 dni od wpłynięcia wniosku spółki o wszczęcie postępowania. Biorąc pod uwagę, iż wezwanie do usunięcia braków formalnych do wniesienia przewidzianych przepisami opłat stanowi czynności materialno-techniczne o niskim stopniu skomplikowania, winny być one załatwione przez organ prowadzący postępowanie niezwłocznie. Zatem organ I instancji nie dokonał bezzwłocznie pierwszych czynności niezbędnych do wszczęcia postępowania administracyjnego w zgodzie z przepisami k.p.a. Tak proste czynności jak weryfikacja wniosku w kontekście poprawności rodzajów odpadów były przeprowadzone dwuetapowo i skutkowały dokonaniem dwóch wezwań do złożenia wyjaśnień w dniach 17 grudnia 2009 r. i 5 marca 2010 r., co podkreśla, że nawet tak nieskomplikowane czynności, powinny zostać wykonane w pierwszej kolejności i jednocześnie, zostały bez powodu odwlekane.