Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Mieczysław Górkiewicz (sprawozdawca) Sędziowie: Sędzia NSA Halina Filipowicz-Kremis Sędzia NSA Zygmunt Wiśniewski po rozpoznaniu w Wydziale II w trybie uproszczonym na posiedzeniu niejawnym w dniu 18 października 2017 r. sprawy ze skargi A. Z. na bezczynność Wójta Gminy C. w przedmiocie zmiany miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego I. oddala skargę w całości; II. przyznaje adwokatowi A. W. od Skarbu Państwa z kasy Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego we Wrocławiu tytułem zwrotu kosztów nieopłaconej pomocy prawnej udzielonej stronie skarżącej z urzędu kwotę 295,20 zł (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych 20/100), w tym podatek od towarów i usług w kwocie 55,20 (pięćdziesiąt pięć złotych 20/100).
Skarżąca wniosła skargę na bezczynność wójta w przedmiocie zmiany planu miejscowego, polegającą na niepodjęciu na podstawie art. 14 i art. 15 u.p.z.p. czynności zmierzających do zmiany planu (art. 101a u.s.g.). Domagała się zobowiązania organu do podjęcia tych czynności. Uprzednio skarżąca wniosła do wójta o zainicjowanie zmiany wskazanego przepisu planu, przez zmianę zapisu "obowiązujące linie zabudowy" na zapis "nieprzekraczalna linia zabudowy", co umożliwi skarżącej zabudowę nieruchomości. Przed złożeniem skargi wezwała wójta do usunięcia naruszenia prawa.
Do skargi dołączyła pisemny wniosek do wójta z dnia [...].02.2015 r. o zmianę planu miejscowego w zakresie jej nieruchomości, wezwanie złożone w dniu [...].03.2017 r. o usunięcie naruszenia prawa i odpowiedź z dnia [...].05.2017 r. Jak wynika z tych pism, ustalona w planie obowiązująca linia zabudowy ma pokrywać się z przebiegiem linii energetycznej średniego napięcia. Od dnia [...] maja 2015 r. trwa procedura planistyczna, w której wniosek skarżącej nie jest rozpatrywany (wersja skarżącej) lub jest rozważany (wersja wójta).
W odpowiedzi na skargę wójt podtrzymał dotychczasowe stanowisko, nie składając wniosków procesowych. Według twierdzeń organu, uchwalenie nowego planu miejscowego przewidziane jest najwcześniej w październiku 2017 r. Organ dołączył potwierdzenie odbioru przez skarżącą odpowiedzi na wezwanie, co nastąpiło w dniu [...].06.2017 r.
Skarga nadana w dniu [...].07.2017 r. wpłynęła do organu w dniu [...].07.2017 r.
Wojewódzki Sąd Administracyjny zważył, co następuje:
Rozstrzygnięcie nin. sprawy sprowadzało się do wyboru pomiędzy oddaleniem a odrzuceniem skargi. Uprzednio wymagane było dokonanie wykładni art. 101a ust. 1 u.s.g. (Dz. U. z 2017 r., poz. 1875) w powiązaniu z art. 14 ust. 1 i 4 oraz art. 15 u.p.z.p. (Dz. U. z 2017 r., poz. 1073) i art. 58 § 1 pkt 1, 5a i 6 p.p.s.a. (Dz. U. z 2017 r., poz. 1369).
Mogło mieć znaczenie, że poczynając od dnia 15.08.2015 r. podlega odrzuceniu skarga na uchwałę lub akt, o którym mowa w art. 3 § 2 pkt 5 i 6 p.p.s.a. (czyli akt j.s.t. z zakresu administracji publicznej) w przypadku niewykazania naruszenia interesu prawnego skarżącego. Rozstrzygnięcia sądów administracyjnych wydane przed tą datą zapadały w stanie prawnym, w którym brak wykazania naruszenia interesu prawnego prowadził do oddalenia skargi (art. 151 p.p.s.a.), zatem wymagała rozważenia aktualność takiego sposobu rozstrzygnięcia (merytorycznego) w dacie orzekania w nin. sprawie.
Jak wiadomo, przepis art. 101a u.s.g. przewiduje specyficzną skargę na bezczynność organów gminy, całkowicie odbiegającą od kształtu ustawowego podobnie nazwanej skargi w ujęciu p.p.s.a. i k.p.a. lub Ordynacji podatkowej oraz podobnych postępowań. Przepis ten przewiduje więc odpowiednie stosowanie art. 101 u.s.g., gdy organ gminy nie wykonuje czynności nakazanych prawem albo przez podejmowane czynności narusza prawa osób trzecich. Wbrew wnioskom skargi podmiotem zobowiązanym w przypadku uwzględnienia skargi nie jest organ (art. 101a ust. 2 u.s.g.). Skoro przepis art. 101 ust. 1 u.s.g. wymaga od skarżącego akt wykazania naruszenia przysługującego mu interesu prawnego, to odpowiednio również skarga na bezczynność przysługuje temu, czyj interes prawny został naruszony bezczynnością gminy, przy czym skarga dotycząca działalności uchwałodawczej gminy powinna być ograniczona do zakresu, w którym przepisy prawa przedmiotowego nakładają na radę gminy obowiązek podjęcia uchwały albo na wójta obowiązek wydania zarządzenia (tak P. Chmielnicki w Komentarzu do art. 101a u.s.g.). Z art. 101 u.s.g. wynikała ponadto powinność uprzedniego wezwania organu do usunięcia naruszenia prawa podmiotowego, co obecnie nie ma znaczenia (por. postanowienia II SAB/Gd 59/06 w OSP z 2009 r. z. 3, poz. 30).