Stosownie do przepisu par. 7 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U. nr 35 poz. 203/ nierzetelne prowadzenie podatkowej księgi przychodów i rozchodów w sposób nie odzwierciedlający rzeczywistych obrotów prowadzonej działalności gospodarczej stanowi podstawę do wydania przez organ podatkowy decyzji o utracie zwolnienia od podatku obrotowego i dochodowego z tytułu nowo uruchomionej działalności.
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy ze skargi (...) Spółka cywilna na decyzję Izby Skarbowej (...) w przedmiocie utraty prawa do zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego na skutek rewizji nadzwyczajnej Rzecznika Praw Obywatelskich (...) od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego Ośrodek Zamiejscowy w Poznaniu z dnia 15 marca 1994 r. SA/Po 1253/93
oddala rewizję nadzwyczajną.
Urząd Skarbowy P.-N.M. decyzją z dnia 31 lipca 1992 r. (...) uchylił swoją decyzję z dnia 14 sierpnia 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego z tytułu nowo uruchomionej działalności gospodarczej, zwalniającej Joannę M. i Dominikę S., Spółka Cywilna "E." za okres od 1 lipca 1990 r. do 1 lipca 1991 r. z uwagi na nierzetelne prowadzenie księgi przychodów i rozchodów za rok 1990.
W uzasadnieniu decyzji ww. Urząd Skarbowy stwierdził po przeprowadzeniu kontroli dokumentacji podatkowej, że księga przychodów i rozchodów za 1990 r. prowadzona była nierzetelnie, ponieważ nie wykazano w niej całości uzyskanych obrotów i niektórych zakupów. Ponadto podatniczki dokonywały zapisów w księdze w sposób sprzeczny, a zarazem niezgodnie z rzeczywistym stanem przez to, że księgowały zakup towarów po dokonaniu jego sprzedaży, a zapisy nie odzwierciedlały rzeczywistego obrotu towarami i nie wykazywały całości obrotu. Dokumentacja podatkowa nie przedstawiała rzeczywistego obrazu prowadzonej działalności gospodarczej. Powyższych ustaleń dokonano na podstawie szczegółowo wykazanych uchybień w dokumentacji, zawierającej sprzeczności. Jako podstawę prawną swej decyzji Urząd Skarbowy wskazał art. 104 i art. 163 Kpa oraz par. 7 ust. 5 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 18 maja 1990 r. w sprawie zwolnienia od podatków obrotowego i dochodowego podatników osiągających przychody z niektórych rodzajów nowo uruchomionej działalności gospodarczej /Dz.U. nr 35 poz. 203/.
Izba Skarbowa w P. po rozpoznaniu odwołania Joanny M. i Dominiki S., decyzją z dnia 30 grudnia 1992 r. (...) utrzymała w mocy zaskarżoną decyzję.
W uzasadnieniu swej decyzji Izba Skarbowa stwierdziła, że podatniczki prowadzą działalność gospodarczą w zakresie handlu artykułami spożywczymi i przemysłowymi wszystkich branż z wyjątkiem artykułów, których obrót wymaga koncesji. W okresie od 1 lipca 1990 r. do 9 października 1990 r. firma była prowadzona jednoosobowo przez Joannę M., a od dnia 10 października 1990 r., działała w formie spółki cywilnej "E." z udziałem Domminiki S. Podatniczki były zwolnione od podatku do 1 lipca 1991 r. z mocy decyzji Urzędu Skarboweg P. - N.M. (...) z dnia 14 sierpnia 1990 r. Izba Skarbowa w P. rozpatrzyła zarzuty zawarte w odwołaniu od decyzji organu I instancji po przeanalizowaniu całości zebranego materiału dowodowego. W wyniku tego badania organ II instancji stwierdził, że podatniczki naruszyły przepisy par. 8 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 20 grudnia 1988 r. w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów /Dz.U. nr 44 poz. 350 ze zm./. Na podstawie pisma Urzędu Kontroli Skarbowej z 17 lipca 1992 r. Izba Skarbowa stwierdziła 21 przypadków umieszczenia na rachunkach sprzedaży towaru będącego w trakcie odprawy celnej i wydania go przed wprowadzeniem do księgi podatkowej, co potwierdza fakt wcześniejszego rozliczenia kosztów transportu tych towarów. Ponadto stwierdzono w księdze zapisy sprzedaży towarów wcześniejsze od zapisów zakupu towarów, co wskazuje, że księga była prowadzona niezgodnie ze stanem rzeczywistym, gdyż nie odzwierciedlała faktycznych rozmiarów i kierunków prowadzonej działalności, a zatem była nierzetelna. Po rozważeniu całokształtu okoliczności Izba Skarbowa stwierdziła, że jest zasadny zarzut niewykazania w podatkowej księdze przychodów i rozchodów całości obrotów.