Sprawa ze skargi na postanowienie SKO w C. (...) przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji odmawiającej przyznania zasiłku okresowego na skutek rewizji nadzwyczajnej Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego (...) od wyroku NSA w W. I SA 1441/99 - uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania.
Tezy

Przepisem art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. nr 162 poz. 1124/ ustawodawca przesądził o tym, iż od dnia 1 stycznia 1999 r. we wszystkich indywidualnych sprawach z zakresu administracji publicznej należących do właściwości jednostek samorządu terytorialnego, a więc także w takich sprawach z zakresu tzw. zadań zleconych samorządowi terytorialnemu, organem wyższego stopnia w rozumieniu Kodeksu postępowania administracyjnego stało się właściwe miejscowo samorządowe kolegium odwoławcze, chyba że postępowanie w określonej indywidualnej sprawie z zakresu administracji rządowej zostało wszczęte przed dniem 1 stycznia 1999 r. i do dnia 31 grudnia 1998 r. nie zostało zakończone ostateczną decyzją administracyjną - tylko w takim wypadku organem wyższego stopnia właściwym dla rozstrzygnięcia sprawy w drugiej instancji także po dniu 1 stycznia 1999 r. pozostawał nadal właściwy miejscowo wojewoda.

Sentencja

Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy ze skargi Kazimierza G. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia 20 lipca 1999 r. (...) przedmiocie stwierdzenia uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji odmawiającej przyznania zasiłku okresowego na skutek rewizji nadzwyczajnej Pierwszego Prezesa Sądu Najwyższego (...) od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w W. z dnia 29 grudnia 1999 r. I SA 1441/99 - uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu w Warszawie do ponownego rozpoznania.

Inne orzeczenia o symbolu:
632 Pomoc społeczna
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Samorząd terytorialny
Inne orzeczenia sądu:
Sąd Najwyższy
Uzasadnienie strona 1/4

Samorządowe Kolegium Odwoławcze w C. postanowieniem z dnia 20 lipca 1999 r. stwierdziło, że odwołanie Kazimierza G. od decyzji Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w N. z dnia 25 maja 1999 r. w sprawie odmowy przyznania mu zasiłku okresowego wniesione zostało z uchybieniem terminu, bowiem decyzja organu pierwszej instancji została doręczona stronie w dniu 28 maja 1999 r., natomiast odwołanie od niej wniesione zostało przez Kazimierza G. bezpośrednio do Samorządowego Kolegium Odwoławczego w dniu 29 czerwca 1999 r., bez równoczesnego wniosku strony o przywrócenie terminu i bez wyjaśnienia przyczyn uchybienia terminowi do wniesienia odwołania. W skardze na powyższą decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego Kazimierz G. zarzucił natomiast, że podniesione w uzasadnieniu tej decyzji okoliczności nie są zgodne ze stanem faktycznym w sprawie, bowiem złożył on pierwotnie odwołanie od decyzji za pośrednictwem organu pierwszej instancji, doręczając je urzędnikowi gminy. Jednakże ponieważ zostało ono tam zagubione, wniósł następnie odwołanie bezpośrednio do Samorządowego Kolegium Odwoławczego.

Naczelny Sąd Administracyjny w W., rozpoznając powyższą skargę, wyrokiem z dnia 29 grudnia 1999 r. /I SA 1441/99/, wydanym na podstawie art. 156 par. 1 pkt 1 Kpa, stwierdził nieważność zaskarżonego postanowienia Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. z dnia 20 lipca 1999 r. W uzasadnieniu tego wyroku Sąd wywiódł, że "organem właściwym do rozpoznania odwołań od decyzji kierowników gminnych ośrodków pomocy społecznej, działających z upoważnienia rad gmin, wydanych w przedmiocie zasiłku okresowego, które to zadania wykonują jako zlecone z administracji rządowej, są wojewodowie", a w tej sytuacji przedmiotowe odwołanie "Samorządowe Kolegium Odwoławcze powinno było przekazać organowi właściwemu na mocy art. 65 par. 1 Kpa".

Pierwszy Prezes Sądu Najwyższego pismem z dnia 13 czerwca 2000 r. (...) wniósł rewizję nadzwyczajną od powyższego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 29 grudnia 1999 r. /I SA 1441/99/, zarzucając rażące naruszenie: pierwsze - art. 17 pkt 1 Kpa - w brzmieniu ustalonym przez art. 2 pkt 7 ustawy z dnia 29 grudnia 1998 r. o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrożeniem reformy ustrojowej państwa /Dz.U. nr 162 poz. 1126 - powoływanej nadal jako: ustawa o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrażaniem reformy ustrojowej państwa/ w związku z art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 29 listopada 1990 r. o pomocy społecznej /t.j. Dz.U. 1998 nr 64 poz. 414 ze zm. - powoływanej nadal jako: ustawa o pomocy społecznej/, w związku z art. 1 ust. 1 ustawy z dnia 12 października 1994 r. o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. nr 122 poz. 593 ze zm. - powoływanej nadal jako: ustawa o samorządowych kolegiach odwoławczych/ - w brzmieniu ustalonym w art. 1 pkt 1 ustawy z dnia 18 grudnia 1998 r. o zmianie ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych /Dz.U. nr 162 poz. 1124 - powoływanej nadal jako: ustawa o zmianie ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych/ w kontekście art. 4 ust. 1, art. 6 i art. 7 ustawy o zmianie ustawy o samorządowych kolegiach odwoławczych oraz art. 3 ust. 2 ustawy z dnia 2 marca 2000 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania administracyjnego oraz ustawy o administracji rządowej w województwie /Dz.U. nr 22 poz. 268 powoływanej nadal jako: ustawa o zmianie ustawy Kpa/ - ponieważ decyzja Samorządowego Kolegium Odwoławczego w C. dotyczyła sprawy wszczętej przed organem pierwszej instancji po dniu 31 grudnia 1998 r.; po drugie art. 39 ust. 5 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /t.j. Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm. - powoływanej nadal jako: ustawa o samorządzie gminnym/ - w brzmieniu ustalonym w art. 10 pkt 9 ustawy o zmianie niektórych ustaw w związku z wdrażaniem reformy ustrojowej państwa w związku z art. 39 ust. 4 oraz art. 19 ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, a także art. 46 ust. 5 ustawy o pomocy społecznej; po trzecie - art. 22 ust. 1 pkt 2 w związku z art. 22 ust. 3 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm. - powoływanej nadal jako: ustawa o NSA/ oraz w związku z art. 156 par. 1 pkt 1 Kpa i art. 51 ustawy o NSA - wobec braku podstaw do zastosowania tych przepisów dla rozstrzygnięcia rozpoznawanej sprawy. W konsekwencji w rewizji nadzwyczajnej wniesiono na podstawie art. 57 ust. 2 ustawy o NSA o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu rewizji nadzwyczajnej podniesiono w szczególności, że w świetle powyższych przepisów prawnych, z dniem 1 stycznia 1999 r. obowiązuje domniemanie kompetencji na rzecz samorządowych kolegiów odwoławczych we wszelkich sprawach, w których jako organy pierwszej instancji orzekały organy jednostek samorządu terytorialnego, jeżeli zostały one wszczęte po dniu 31 grudnia 1998 r., a właśnie taka sytuacja miała miejsce w rozpoznawanej sprawie.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
632 Pomoc społeczna
Inne orzeczenia z hasłem:
Pomoc społeczna
Samorząd terytorialny
Inne orzeczenia sądu:
Sąd Najwyższy