Przepis par. 7 ust. 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 grudnia 1997 r. w sprawie opłat pobieranych w kraju od cudzoziemców za wydanie dokumentów /Dz.U. 1998 nr 1 poz. 2/ określa ulgową opłatę za wydanie karty stałego pobytu ale wyłącznie: "w związku z jej wymianą na podstawie art. 110 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach /Dz.U. nr 114 poz. 739 ze zm./".
Jest to zatem regulacja szczególna odpowiednia do przewidzianego w ustawie z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach /Dz.U. nr 114 poz. 739 ze zm./ obowiązku wymiany kart stałego pobytu w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie tej ustawy. Niezachowanie tego terminu oznacza, że wydanie karty stałego pobytu nie następuje w związku z jej wymianą na podstawie art. 110 ust. 2 ustawy o cudzoziemcach.
Sąd Najwyższy - Izba Administracyjna, Pracy i Ubezpieczeń Społecznych po rozpoznaniu w dniu 6 kwietnia 2001 r. sprawy ze skargi Antoniny K. na decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji w W. w przedmiocie opłaty za wymianę karty stałego pobytu na skutek rewizji nadzwyczajnej Ministra Sprawiedliwości (...) od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie z dnia 13 października 1999 r., V SA 333/99 - uchyla zaskarżony wyrok i oddala skargę.
Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji decyzją z dnia 27 listopada 1998 r. na podstawie par. 7 ust. 1 pkt 2 w związku z par. 11 ust. 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 grudnia 1997 r. w sprawie opłat pobieranych w kraju od cudzoziemców za wydanie dokumentów /Dz.U. 1998 nr 1 poz. 2/ odmówił Antoninie K. zwolnienia z obowiązku uiszczenia opłat za wymianę karty stałego pobytu. Jednakże uwzględniając trudną sytuację materialną strony oraz racje społeczne wyraził zgodę na zastosowanie opłaty ulgowej w wysokości 300 zł, stanowiącej 50 procent opłaty należnej według par. 2 powyższego rozporządzenia. Decyzją z dnia 31 grudnia 1998 r. Minister Spraw Wewnętrznych i Administracji, po ponownym rozpatrzeniu sprawy w trybie art. 127 par. 2 w związku z art. 138 par. 1 Kodeksu postępowania administracyjnego, utrzymał w mocy swe poprzednie rozstrzygnięcie.
Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Antoniny K., wyrokiem z dnia 13 października 1999 r. V SA 333/99 uchylił decyzję Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 27 listopada 1998 r. i z dnia 31 grudnia 1998 r.
W motywach wyroku Sąd stwierdził, że organ orzekający nie zwrócił uwagi na treść par. 7 ust. 2 rozporządzenia z dnia 30 grudnia 1997 r., z którego wynika, że ulgowa opłata za wydanie karty stałego, pobytu, w związku z jej wymianą na podstawie art. 110 ust. 2 ustawy o cudzoziemcach wynosi 5 procent stawki określonej w par. 2.
Od powyższego wyroku Minister Sprawiedliwości wniósł rewizję nadzwyczajną zarzucając rażące naruszenie art. 22 ust. 1 pkt 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./, art. 110 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach /Dz.U. nr 114 poz. 739 ze zm./, par. 7 ust. 1 pkt 2 i ust. 2 rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 grudnia 1997 r. w sprawie opłat pobieranych w kraju od cudzoziemców za wydanie dokumentów /Dz.U. 1998 nr 1 poz. 2/ - żądał uchylenia zaskarżonego wyroku i oddalenie skargi.
W uzasadnieniu rewizji nadzwyczajnej podniesiono, że Antonina K. z wnioskiem o wymianę karty stałego pobytu wystąpiła do wydziału Paszportów Urzędu Wojewódzkiego w K. w dniu 10 września 1998 r. to jest po upływie terminu ustawowego przewidzianego w art. 110 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach /Dz.U. nr 114 poz. 739 ze zm./.
W tej sytuacji powołany w wyroku par. 7 ust. 2 rozporządzenia z dnia 30 grudnia 1997 r. nie mógł być zastosowany gdyż określa on ulgową opłatę za wymianę karty stałego pobytu na warunkach powołanego wyżej art. 110 ust. 2 ustawy o cudzoziemcach.
Sąd Najwyższy zważył co następuje:
Zarzuty rewizji nadzwyczajnej są w pełni zasadne.
Okoliczności stanowiące podstawę faktyczną zaskarżonego wyroku nie były przedmiotem sporu w rozpatrywanej sprawie. W szczególności nie budzi wątpliwości to, że Antonina K. wystąpiła o wydanie karty stałego pobytu po upływie przewidzianego do tego terminu w art. 110 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach. W tej sytuacji zasadnie wywiedziono w rewizji nadzwyczajnej, że pobranie od wnioskodawczyni ulgowej opłaty mogło nastąpić na warunkach przewidzianych w par. 7 ust. 1 powołanego w rewizji nadzwyczajnej rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 30 grudnia 1997 r., nie było natomiast podstawy dla zastosowania par. 7 ust. 2 tego rozporządzenia. Ten ostatni bowiem przepis} określa ulgową opłatę za wydanie karty stałego pobytu ale wyłącznie: "w związku z jej wymianą na podstawie art. 110 ust. 2 ustawy z dnia 25 czerwca 1997 r. o cudzoziemcach (...)". Jest to zatem regulacja szczególna odpowiednia do przewidzianego w ustawie o cudzoziemcach z 1997 r. obowiązku wymiany kart stałego pobytu w terminie 6 miesięcy od dnia wejścia w życie tej ustawy. Niezachowanie tego terminu oznacza, że wydanie karty stałego pobytu nie następuje: w związku z jej wymianą na podstawie art. 110 ust. 2 ustawy o cudzoziemcach.
Z powyższych przyczyn i przy zastosowaniu art. 393[15] Kpc w związku z art. 10 ustawy z dnia 1 marca 1996 r. /Dz.U. nr 43 poz. 189/ należało orzec jak w sentencji.