Naczelny Sąd Administracyjny przed stwierdzeniem nieważności decyzji organu odwoławczego z tej przyczyny, że postępowanie przed tym organem zostało wszczęte na podstawie odwołania nie podpisanego przez stronę, powinien przed zamknięciem rozprawy, na której strona jest obecna, udzielić jej głosu w celu wyjaśnienia tej kwestii /art. 224 par. 1 Kpc w związku z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.
Sąd Najwyższy po rozpoznaniu sprawy ze skargi Juliana G. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rz. z dnia 9 maja 1997 r. (...) w przedmiocie wymiaru kary pieniężnej za wycięcie drzew na skutek rewizji nadzwyczajnej Prezesa Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie (...) od wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie z dnia 16 grudnia 1998 r. SA/Rz 824/97 uchyla zaskarżony wyrok i przekazuje sprawę NSA OZ w Rzeszowie do ponownego rozpoznania.
Wójt Gminy Ł. decyzja z dnia 17 marca 1997 r. (...), wydana po rozpoznaniu pisma Olimpii i Czesława T. w sprawie wycięcia przez Juliana G. bez zezwolenia drzew na dzierżawionej przez nich, na podstawie umowy zawartej z Agencja Własności Rolnej Skarbu Państwa, działce nr 501 położonej w C., odmówił wymierzenia Julianowi G. z tego tytułu kary pieniężnej, podając w uzasadnieniu, że przepisy art. 48 ust. 2 i art. 110 ust. 1b pkt 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1980 r. o ochronie i kształtowaniu środowiska /t.j. Dz.U. 1994 nr 49 poz. 196 ze zm. - powoływanej nadal jako: ustawa o ochronie środowiska/ nie pozwalają na skierowanie takiej decyzji do osoby trzeciej", która nie ma tytułu prawnego do nieruchomości, na której dokonano wycięcia drzew. W wyniku odwołania od powyższej decyzji, które wniesione zostało przez Olimpię i Czesława T., Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Rz. decyzja z dnia 9 maja 1997 r. (...) uchyliło zaskarżona decyzję i orzekło wymierzeniu Julianowi G. kary pieniężnej w kwocie 3.483,90 zł. W uzasadnieniu tego rozstrzygnięcia Samorządowe Kolegium Odwoławcze wskazało na art. 110 ust. 1b pkt 2 ustawy o ochronie środowiska, który zobowiązuje organ gminy do nałożenia kary pieniężnej na każda jednostkę organizacyjna lub osobę fizyczna, która dokonała usunięcia drzewa lub krzewu bez wymaganego zezwolenia. Z kolei w wyniku skargi Juliana G., Naczelny Sąd Administracyjny - Ośrodek Zamiejscowy w Rzeszowie wyrokiem z dnia 16 grudnia 1998 r. /SA/Rz 824/97/ stwierdził nieważność powyższej decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławczego w Rz. z dnia 9 maja 1997 r. W uzasadnieniu tego wyroku Sąd podniósł, że wniesione w niniejszej sprawie do Samorządowego Kolegium Odwoławczego odwołanie Olimpii i Czesława T. nie zostało przez nich podpisane, a w tej sytuacji, stosownie do postanowienia art. 63 par. 3 Kpa, w ogóle nie powinno być przedmiotem rozpoznania w postępowaniu odwoławczym, a w konsekwencji należało stwierdzić, że wydana przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzja dotknięta jest wada nieważności określona w art. 156 par. 1 pkt. 2 Kpa.
Prezes Naczelnego Sądu Administracyjnego w Warszawie pismem z dnia 15 czerwca 1999 r. (...) wniósł rewizję nadzwyczajna od powyższego wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego - Ośrodka Zamiejscowego w Rzeszowie z dnia 16 grudnia 1999 r. /SA/Rz 824/97/, zarzucając temu wyrokowi rażące naruszenie art.. 224 Kpc w związku z art. 59 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm. - powoływanej nadal jako: ustawa o NSA/ oraz art. 21 i art. 22 ust. 3 ustawy o NSA, a w konsekwencji na podstawie art. 57 ust. 2 ustawy o NSA wniósł o uchylenie zaskarżonego wyroku i przekazanie sprawy Naczelnemu Sądowi Administracyjnemu - Ośrodkowi Zamiejscowemu w Rzeszowie do ponownego rozpoznania. W uzasadnieniu rewizji nadzwyczajnej podniesiono w szczególności, że w aktach sprawy znajduje się przedmiotowe odwołanie Olimpii i Czesława T. zawarte w ich piśmie z dnia 25 marca 1997 r. (...), które - wbrew ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego - jest podpisane przez obojga skarżących. Oznacza to, że - stosownie do art. 63 par. 3 oraz art. 127 par. 1 i par. 2 Kpa - pismo to stanowiło wystarczająca podstawę dla wszczęcia przez Samorządowe Kolegium Odwoławcze w Rz. postępowania, a tym samym brak było podstaw dla stwierdzenia przez Naczelny Sąd Administracyjny nieważności zaskarżonego rozstrzygnięcia na podstawie art. 156 par. 1 pkt. 2 Kpa.