Przekształceniem przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych /Dz.U. nr 3 poz. 10 ze zm./ jest zarówno jego podział, wyłączenie części majątku /środków trwałych i obrotowych/, jak i włączenie do przedsiębiorstwa majątku /środków/, który do niego uprzednio nie należał.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Rejonowego Przedsiębiorstwa Melioracyjnego w G. na decyzję Izby Skarbowej w Ł. z dnia 14 grudnia 1989 r. w przedmiocie ustalenia dywidendy za I półrocze 1989 r.
Decyzją z dnia 15 listopada 1989 r. Urząd Skarbowy w Ł. ustalił dywidendę należną Skarbowi Państwa od Rejonowego Przedsiębiorstwa Melioracyjnego w G. za I półrocze 1989 r. w wysokości 52.748.200 zł. Dywidenda została ustalona od funduszu założycielskiego z dnia 1 stycznia 1989 r., wynoszącego 414.740.000 zł. Przedsiębiorstwo ustaliło fundusz założycielski według danych na dzień 31 grudnia 1983 r., naruszając art. 19 ust. 2 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o gospodarce finansowej przedsiębiorstw państwowych. Z dniem 31 grudnia 1988 r. bowiem do Przedsiębiorstwa włączono Ekspozyturę Rejonową w G., wyłączoną z Przedsiębiorstwa Sprzętu i Transportu Wodno-Melioracyjnego w B. na podstawie zarządzenia nr 55 Prezesa Rady Ministrów z dnia 31 grudnia 1988 r. w sprawie podziału niektórych przedsiębiorstw państwowych, należało zatem ustalić fundusz założycielski na podstawie danych z dnia 31 grudnia 1988 r., a nie 31 grudnia 1983 r.
W odwołaniu od tej decyzji Rejonowe Przedsiębiorstwo Melioracyjne w G. wyraziło pogląd, że w wyniku włączenia do niego Ekspozytury Rejonowej nie doszło do powstania nowego przedsiębiorstwa, a powstałą sytuację można porównać do nabycia nowych składników. Na skutek tego włączenia nie zmieniła się również rodzajowo działalność Przedsiębiorstwa, zwiększył się jedynie zakres świadczonych usług. Nie nastąpiło zatem "przekształcenie" w rozumieniu art. 19 ust. 2 cytowanej ustawy, a zatem wyliczenie funduszu założycielskiego na podstawie stanu z bilansu otwarcia na dzień 1 stycznia 1989 r. było wadliwe. Zdaniem odwołującego się, "przekształcenie" oznacza jeden ze sposobów utworzenia przedsiębiorstwa w wyniku połączenia lub podziału przedsiębiorstwa. Odwołujący się wyjaśnił również, na czym polega podział przedsiębiorstwa. Ustalenie dywidendy w takiej wysokości jak w decyzji doprowadziło do sytuacji paradoksalnej. Włączenie nowego mienia zamiast poprawić sytuację Przedsiębiorstwa pogorszyło ją, gdyż przewidziany zysk z przejętego majątku nie pokryje obliczonej od tego majątku dywidendy. W tej sytuacji Przedsiębiorstwo wniosło o uchylenie zaskarżonej decyzji i zmianę funduszu założycielskiego według stanu funduszy Przedsiębiorstwa na dzień 31 grudnia 1983 r. oraz o stosowne zmniejszenie dywidendy.
Izba Skarbowa w Ł., po rozpoznaniu odwołania, decyzją nr OP iI 732/21/89 z dnia 14 grudnia 1989 r. utrzymała w mocy zaskarżoną decyzję. Organ odwoławczy wyjaśnił, że przedsiębiorstwa istniejące w 1983 r. /a więc i Przedsiębiorstwo w G./, które w okresie od dnia 1 stycznia 1984 r. do dnia 31 grudnia 1988 r. podlegały łączeniu lub podziałowi na mocy ustawy z dnia 11 maja 1988 r. o nadzwyczajnych uprawnieniach i upoważnieniach dla Rady Ministrów /Dz.U. nr 13 poz. 98/ lub zarządzonemu przez organ założycielski, przyjmują za podstawę do ustalenia funduszu założycielskiego na dzień 1 stycznia 1989 r. dane z bilansu otwarcia po dokonaniu podziału lub połączenia. Dotyczy to wszystkich przedsiębiorstw, które w tym okresie podlegały podziałowi lub połączeniu, bez względu na to, czy pokazywały, czy przejmowały majątek. Przejęte zatem przez Przedsiębiorstwo środki trwałe i obrotowe oraz odpowiadające im fundusze na mocy zarządzenia nr 55 Prezesa Rady Ministrów z dnia 31 grudnia 1988 r. nie mogą być traktowane jako nowo nabyte w 1989 r. Izba Skarbowa powołała się przy tym na zasadzie interpretacji wymienionej wyżej ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. ustalone przez Ministerstwo Finansów.