Mając na uwadze ustawę z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu aktów normatywnych i niektórych innych aktów prawnych /Dz.U. nr 62 poz. 718 ze zm./, na mocy której skreślono art. 43 ust. 1, 3 i 4 ustawy o samorządzie powiatowym, a art. 44 otrzymał brzmienie, iż zasady i tryb ogłaszania aktów prawa miejscowego (...) określa ustawa z dnia 20 lipca 2000 r. o ogłaszaniu (...), należy stwierdzić, iż zamieszczone w treści uchwały sformułowanie, że wchodzi ona w życie z dniem podjęcia (...), narusza art. 4 ust. 1 ustawy, zgodnie z którym przepisy prawa miejscowego wchodzą w życie po upływie 14 dni od ich ogłoszenia w wojewódzkim dzienniku urzędowym, chyba że dany akt normatywny określi termin dłuższy.
Naczelny Sąd Administracyjny, po rozpoznaniu sprawy ze skargi Powiatu O. - Zarządu Powiatu w O. na uchwałę Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w O. z 22 marca 2001 r., (...), w przedmiocie stwierdzenia wydania z naruszeniem prawa uchwały Rady Powiatu w O. w sprawie określenia zasad udzielania dotacji z budżetu Powiatu publicznym szkołom i placówkom opiekuńczo-wychowawczym prowadzonym przez osoby fizyczne lub prawne - oddala skargę.
Zaskarżoną do Naczelnego Sądu Administracyjnego uchwałą Kolegium Regionalnej Izby Obrachunkowej w O. z 22 marca 2001 r. (...), w sprawie badania zgodności uchwały (...) Rady Powiatu w O. z 23 lutego 2001 r. w sprawie określenia zasad udzielania dotacji z budżetu Powiatu publicznym szkołom i placówkom opiekuńczo-wychowawczym prowadzonym przez osoby fizyczne lub prawne, na podstawie art. 18 ust. 1 w związku z art. 11 ust. 1 pkt 4 i ust. 3 ustawy z dnia 7 października 1992 r. o regionalnych izbach obrachunkowych /Dz.U. nr 85 poz. 428 ze zm./ oraz art. 79 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym /Dz.U. nr 91 poz. 578 ze zm./, orzekło o nieważności badanej uchwały, w części dotyczącej zdania pierwszego par. 2, oraz stwierdziło naruszenie prawa w par. 6, w którym został określony termin jej wejścia w życie na dzień podjęcia, a moc obowiązująca uchwały została wprowadzona z datą wsteczną, od dnia 1 stycznia 2001 r., aby zapewnić możliwość przekazywania tych dotacji placówkom w roku budżetowym 2001.
W skardze na wymienione rozstrzygnięcie nadzorcze strona skarżąca wniosła o jego uchylenie w części dotyczącej par. 6 uchwały. Podała, że zgodnie z art. 40 ust. 1 ustawy z dnia 5 czerwca 1998 r. o samorządzie powiatowym, na podstawie i w granicach upoważnień ustawowych, rada stanowi akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze powiatu. Oznacza to, w ocenie strony, że nie każda podjęta przez radę uchwała jest aktem prawa miejscowego. Rada podejmuje, bowiem także inne uchwały, które można określić jako akty wewnętrzne, które nie są aktami zawierającymi przepisy powszechnie obowiązujące na terenie powiatu.
Zakwalifikowanie danej uchwały do aktów prawa miejscowego jest możliwe wówczas, gdy podjęty akt będzie obowiązywał powszechnie na obszarze powiatu, czyli będzie dotyczył podmiotów, mieszkańców powiatu, będzie do nich kierowany, będzie regulował w sposób bezpośredni ich prawa, obowiązki, będzie kształtował ich sytuację prawną.
W przypadku uchwały dotacyjnej, odnosi się ona do kilku placówek i szkół, regulując tylko i wyłącznie ich sytuację finansową, dlatego też nie może być uznana za akt prawa miejscowego, który dla swojego bytu prawnego wymaga ogłoszenia w wojewódzkim dzienniku urzędowym i wchodzi w życie po upływie 14 dni od daty jego ogłoszenia.
W odpowiedzi na skargę, podtrzymując swoje dotychczasowe stanowisko zawarte w zaskarżonej uchwale. Regionalna Izba Obrachunkowa w O. wniosła o jej oddalenie.
Izba stwierdziła, że stanowienie prawa miejscowego w powiecie należy do kompetencji rady powiatu i podejmowane jest w formie uchwał. Akty te mogą być stosowane jako przepisy wykonawcze oraz przepisy porządkowe. Przedmiotowa uchwała zalicza się do przepisów wykonawczych, uchwalanych na podstawie ustawy o samorządzie powiatowym. Uchwała ta obowiązuje na terenie Powiatu O. i dotyczy wszystkich publicznych szkół i placówek opiekuńczo-wychowawczych oraz zainteresowanych taką formą prowadzenia oświaty, a nie konkretnego adresata.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje: