Sprawa ze skargi na uchwałę Rady m.st. Warszawy w przedmiocie urzędowych cen za przejazdy taksówkami osobowymi
Tezy

Przy świadczeniu usług przewozowych taksówkami za pomocą różnych środków transportu zarówno koszty, jak i zysk, muszą być uśrednione przy uwzględnieniu takich elementów jak marki samochodów, używanych jako taksówki, czy stosowany rodzaj paliwa. W tym zakresie ustawodawca pozostawił organowi ustalającemu ceny urzędowe swobodę, wynikającą z faktu, że w art. 4 ust. 1 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach /Dz.U. 1988 nr 27 poz. 195 ze zm./ była mowa o "uzasadnionych kosztach" i zysku, bez bliższego precyzowania dochodzenia do ich wysokości.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Izby Gospodarczej Właścicieli Prywatnych Taksówek Osobowych na uchwałę Rady m.st. Warszawy z dnia 25 czerwca 2001 r. (...) w przedmiocie urzędowych cen za przejazdy taksówkami osobowymi - oddala skargę.

Inne orzeczenia o symbolu:
602 ceny
Inne orzeczenia z hasłem:
Działalność gospodarcza
Samorząd terytorialny
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)
Uzasadnienie strona 1/4

Pismem z dnia 5 lipca 2001 r. Izba Gospodarcza Właścicieli Prywatnych Taksówek Osobowych, powołując się na art. 101 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym /Dz.U. 1996 nr 13 poz. 74 ze zm./, wezwała Radę m.st. Warszawy w imieniu swojej organizacji i jej członków, których interesy reprezentuje, do usunięcia naruszenia prawa, polegającego na wprowadzeniu uchwałą (...) Rady z dnia 25 czerwca 2001 r., zmieniającą uchwałę w sprawie ustalenia urzędowych cen za przejazdy taksówkami osobowymi, stawek cen urzędowych nie odpowiadających wymogom art. 4 ustawy z dnia 26 lutego 1982 r. o cenach /Dz.U. 1988 nr 27 poz. 195 ze zm./ a w szczególności ust. 1 tego przepisu.

Powołała się przy tym na wykładnię tego przepisu zawartą w wyroku NSA z dnia 14 marca 2001 r. III SA 2490/00. Zarzuciła Radzie, że przyjmując stawkę w wysokości 3 zł za km zignorowała kwestię kosztów i pominęła wszystkie znane Izbie aktualne ekspertyzy, z których wynika, że koszty należy kalkulować znacznie powyżej tej kwoty, a dodatkowo należy także uwzględnić zysk. Podniosła też, że gdyby niemożliwe okazało się zgodne z ustawą o cenach określenie ceny urzędowej usługi taksówkowej, z uwagi na zróżnicowany tabor pojazdów świadczących takie usługi, wówczas należałoby zrezygnować z jej ustalania i uchylić uchwałę (...) Rady m.st. Warszawy z dnia 24 kwietnia 1995 r., która ją wprowadziła.

Ustosunkowując się do tego wezwania Rada m.st. Warszawy uchwałą (...) z dnia 27 sierpnia 2001 r. uznała je za niezasadne i odmówiła uchylenia swojej uchwały z dnia 25 czerwca 2001 r. (...). Uzasadniając swoje stanowisko stwierdziła, że podstawowe opłaty za korzystanie z taksówek osobowych w W., wprowadzone tą uchwałą w wys.:

- 3 zł - za 1 km w taryfie 1,

- 6 zł - opłata początkowa,

- 40 zł - opłata za 1 godz. postoju we wszystkich taryfach zostały oparte na kalkulacjach kosztów pojazdów używanych jako taksówki osobowe, z uwzględnieniem zysku w rozumieniu art. 4 ust. 1 ustawy o cenach. Ponadto podała, że projekt uchwały został przedstawiony do zaopiniowania trzem działającym w W. w środowisku taksówkarzy związkom zawodowym, które w całości go zaakceptowały.

W skardze do NSA z dnia 19 września 2001 r. na uchwałę (...) Rady m.st. Warszawy z dnia 25 czerwca 2001 r. Izba Gospodarcza zarzuciła, że narusza ona jej interes prawny oraz interes prawny jej członków, którzy udzielili jej stosownych indywidualnych upoważnień do kwestionowania uchwały przed Sądem, na podstawie art. 101 ustawy o samorządzie gminnym w zw. z art. 4 ustawy z dnia 25 marca 1994 r. o ustroju m.st. Warszawy /Dz.U. nr 48 poz. 195 ze zm./, poprzez ustalenie cen urzędowych za korzystanie z taksówek osobowych w W. w sposób nieodpowiadający wymogom art. 4, w szczególności ust. 1, ustawy o cenach. W związku z tym wniosła o stwierdzenie nieważności tej uchwały na podstawie art. 24 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.

Uzasadniając swoje stanowisko wywodziła, że po stwierdzeniu przez NSA wyrokiem III SA 2490/00, nieważności uchwały (...), zawierającej zaniżone stawki cen urzędowych usług taksówkarskich Rada m.st. Warszawy wydała kolejną uchwałę, w której dokonała tylko częściowej podwyżki tychże cen, pomimo, że wszystkie znane, aktualne ekspertyzy wykazują znaczny wzrost uzasadnionych kosztów eksploatacji taksówek, do którego należy jeszcze, zgodnie z art. 4 ust. 1 ustawy o cenach doliczyć odpowiedni zysk. Ustalając nowe ceny Rada nadal stosowała w tym zakresie tryb konsultacji z niektórymi organizacjami środowiska, zamiast kierować się uzyskaniem rzetelnej wiedzy o kosztach.

Strona 1/4
Inne orzeczenia o symbolu:
602 ceny
Inne orzeczenia z hasłem:
Działalność gospodarcza
Samorząd terytorialny
Inne orzeczenia sądu:
NSA w Warszawie (przed reformą)