Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej w W. w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty podatku dochodowego od osób fizycznych
Tezy

Niewykonalność decyzji ma charakter trwały /art. 247 par. 1 pkt 6 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa - Dz.U. nr 137 poz. 962 ze zm./, jeżeli przed datą jej wydania strona zmarła.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi Krystyny K. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 5 czerwca 2002 r. (...) w przedmiocie odmowy stwierdzenia nadpłaty podatku dochodowego od osób fizycznych - stwierdza nieważność zaskarżonej decyzji; (...).

Uzasadnienie strona 1/4

Krystyna K. wystąpiła do Drugiego Urzędu Skarbowego W.-Ś. w dniu 10 sierpnia 2001 r. /data wpływu do urzędu/ z wnioskiem o stwierdzenie nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999 r. Z załączonych dokumentów oraz korekty zeznania podatkowego PIT-31 wynikało, że podatniczka wraz z małżonkiem złożyła wniosek o wspólne opodatkowanie dochodów, a podstawą zwrotu nadpłaty miało być ustanowione przez nią na rzecz małoletniej wnuczki Samanty M., zamieszkałej w P., stypendium za wyniki w nauce oraz darowizny na cele oświatowe.

Drugi Urząd Skarbowy - po przeprowadzeniu postępowania dowodowego oraz w związku z dokonaniem czynności sprawdzających w Urzędzie Skarbowym P.-G., z których sporządzono w dniu 16 października 2001 r. protokół, na okoliczność nie uzyskania w latach 1998-2000 przez Samantę M. i jej matkę Blankę M.-T. innych dochodów niż te wykazane w zeznaniach podatkowych /zeznanie nie obejmowało ani stypendium, ani darowizny/ - wydał w dniu 20 listopada 2001 r. decyzję (...) określającą Krystynie i Jerzemu K. zaległość w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1999 r. W podstawie prawnej powołano m.in. art. 21 par. 3 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./, zwanej dalej Ordynacją podatkową oraz art. 45 ust. 6 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./, zwanej w dalszej części ustawą o podatku dochodowym od osób fizycznych.

W uzasadnieniu decyzji organ podatkowy wyjaśnił, iż zarówno darowizna na cele oświatowe, polegająca na wpłacie czesnego za naukę języka angielskiego, jak również wydatki związane z umową nazwaną "stypendium" nie stanowią trwałego ciężaru, o którym mowa w art. 26 ust. 1 pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych. Świadczenia te nie spełniają wymogu nieekwiwalentności oraz ciągłości.

W wyniku odwołania podatników wniesionego w dniu 7 grudnia 2001 r. Izba Skarbowa w W. wydała w dniu 5 czerwca 2002 r. decyzję (...), którą utrzymała zaskarżoną decyzję w mocy. W uzasadnieniu, odnosząc się do zarzutów podkreśliła m.in., że zawarta w dniu 30 października 1997 r. między Krystyną K. a małoletnią /14-letnią/ Samantą M. umowa o stypendium była w chwili zawarcia - w świetle przepisów Kodeksu cywilnego - nieważna, jako sprzeczna z ustawą. Ponadto stypendium ustanowione za wyniki w nauce było wydatkowane - stosownie do oświadczenia złożonego przez matkę małoletniej w dniu 7 listopada 2001 r. - na dodatkowe lekcje z języka angielskiego, kurs języka angielskiego na Malcie w 1998 r. oraz roczną naukę w szkole średniej w USA, a więc na pokrycie kosztów związanych z nauką, czyli sprzecznie z celem na jaki zostało ustanowione. Dodatkowo organ drugiej instancji podkreślił, że wypłata stypendium nastąpiła w czterech ratach: 30 czerwca oraz 30 grudnia 1999 r. W odniesieniu do darowizny na cele oświatowe Izba Skarbowa w W. stwierdziła natomiast trudność w określeniu kto i w jakim stopniu pokrywał koszty związane z nauką Samanty M., ponieważ Krystyna K. i jej córka Blanka M.-T. wspólnie dokonały płatności na rzecz szkoły w USA w dniach 10 marca i 28 maja 1999 r.

Strona 1/4