Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA (del.) Antoni Hanusz (spr.), Sędziowie WSA Małgorzata Długosz-Szyjko, NSA (del.) Włodzimierz Kubiak, Protokolant Robert Powojski, po rozpoznaniu w dniu 16 marca 2004 r. sprawy ze skargi R. B. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia [...] czerwca 2002 r. Nr [...] w przedmiocie ryczałtów podatkowych w podatku dochodowym od osób fizycznych oddala skargę
1. Zaskarżoną decyzją z dnia [...].06.2002r., Nr [...], po rozpatrzeniu odwołania R. B. od decyzji Inspektora Urzędu Kontroli Skarbowej w S. z dnia [...].03.2002r. Nr [...], ustalającej zobowiązanie podatkowe w podatku dochodowym od osób fizycznych za 2000r. od dochodów nie znajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach przychodów, Izba Skarbowa w W. utrzymała w mocy decyzję organu I instancji.
Jak wynika z motywów powyższej decyzji, w toku przeprowadzonej kontroli, której przedmiotem było ustalenie źródeł pochodzenia środków finansowych na pokrycie posiadanego majątku oraz wydatków w 2000r. ustalono, iż kwota [...] zł nie znajduje pokrycia w mieniu zgromadzonym w 2000r. oraz w latach poprzednich. Dało to podstawę, w ocenie kontrolującego organu, by przyjąć, iż przychód nie znajduje pokrycia w ujawnionych źródłach, a zatem podlega opodatkowaniu na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 7 ustawy z dnia 26.07.1991r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz. U. z 2000r., Nr 14, poz. 176 ze zm.).
W odwołaniu wniesionym od decyzji organu I instancji strona zarzuciła naruszenie dyspozycji art. 180 § 1 i § 2 Ordynacji podatkowej przez przyjęcie do wyjaśnienia sprawy przez organ kontrolujący dowodów, które potwierdzają określone fakty i stany prawne wyłącznie w sposób urzędowy (z wyjątkiem darowizny) i odrzucenie tym samym innych dowodów, o których mowa w wymienionym wyżej przepisie. Zarzuty dotyczące także naruszenia treści art. 191 Ordynacji podatkowej przez dowolną ocenę zebranego materiału dowodowego, gdyż organ kontroli uznał w postępowaniu tylko dowody urzędowo potwierdzone, natomiast wyeliminował wyjaśnienia, informacje oraz dokumenty przedstawione przez skarżącego. W odwołaniu wskazano, że w toku postępowania przedstawiono dowody wymiany waluty (dolary amerykańskie) na złotówki w kantorze, wobec tego w myśl art. 180 § 2 Ordynacji podatkowej, strona nie była zobligowana do przedstawienia innych dowodów w zakresie badanej sprawy, zaś organ nie miał podstawy prawnej żądania informacji potwierdzających, że wymiany waluty dokonano przez skarżącego.
2. Izba Skarbowa w W. nie znalazła podstaw do uwzględnienia odwołania i wskazała, iż aktem notarialnym Rep. A Nr [...] z dnia [...].11.1990r. skarżący wraz z małżonką nabyli zabudowaną nieruchomość w J. o pow. 1 498m2 wraz z budynkiem mieszkalnym o pow. 130m2 za kwotę [...]zł, płatną w dwóch ratach. Pierwszą ratę w wysokości [...] zł zapłacili w dniu podpisania aktu notarialnego, natomiast drugą, także w kwocie [...] zł, zapłacono w dniu [...].03.2000r. W toku przeprowadzonego postępowania skarżący, a także jego żona, zeznali do protokołu, iż od początku trwania ich związku małżeńskiego całość otrzymywanego wynagrodzenia lokowali w dolary amerykańskie z zamiarem zaoszczędzenia pieniędzy na zakup własnego domu. Zaznaczyli jednocześnie, iż nie posiadali nigdy kont dewizowych, ani złotówkowych. Dewizy natomiast były przez nich przechowywane w domu rodziców żony. W toku postępowania nie przedłożyli żadnych dowodów zamiany złotówek na dolary.