Umowa pożyczki zawarta za granicą, przedmiotem której są pieniądze fizycznie położone na terytorium Polski, podlega opłacie skarbowej.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi "E." Sp. z o.o. w W. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 7 grudnia 2001 r. (...) w przedmiocie opłaty skarbowej od czynności cywilnoprawnej - skargę oddala.
W lutym 2000 r. spółka polska zawarła umowę pożyczki w Budapeszcie, na mocy której udzieliła pożyczki spółce węgierskiej ze środków pieniężnych położonych na terytorium Polski. Organy podatkowe określiły spółce wysokość zaległości podatkowej w opłacie skarbowej oraz odsetki za zwłokę. Spółka zaskarżyła decyzje do NSA,
Zdaniem spółki, organy podatkowe naruszyły art. 1 ust. 3 ustawy o opłacie skarbowej z 1989 r. Przedmiotem umowy były pieniądze - rzeczy sui generis, które nie są rzeczami w rozumieniu ustawy o opłacie skarbowej. Zatem umowa dotyczyła praw majątkowych, które podlegały wykonaniu na Węgrzech. Podatnik doszedł do wniosku, że opłata skarbowa nie należała się.
Pełnomocnik spółki powołał się na wyrok NSA z dnia 11 marca 2003 r., III SA 2091/01, dotyczący tego samego podatnika w podobnej sprawie. We wspomnianym wyroku NSA podzielił pogląd podatnika, iż pieniądze są rzeczami swoistego rodzaju, które nie są rzeczami w rozumieniu przepisów ustawy o opłacie skarbowej. Skoro nie są to rzeczy w rozumieniu art. 1 ust. 3 ww. ustawy, zasadność pobierania opłaty skarbowej powinna być oceniana zgodnie z drugim parametrem wymienionym w ww. przepisie, czyli miejscem wykonywania prawa. W omawianej sytuacji tym miejscem było terytorium węgierskie, zatem umowa nie podlegała opłacie skarbowej.
Pełnomocnik Izby Skarbowej podkreślił, że skutek realny umowy nastąpił na Węgrzech, natomiast pożyczkodawca spełnił świadczenie w Polsce. W chwili zawarcia umowy przedmiot świadczenia znajdował się w Polsce.
NSA oddalił skargę. Zdaniem składu orzekającego w sprawie, w świetle art. 1 ust. 3 ustawy z dnia 31 stycznia 1989 r. o opłacie skarbowej, czynności cywilnoprawne wymienione w art. 1 ust. 2 ustawy podlegają opłacie skarbowej, jeżeli dotyczą rzeczy znajdujących się w Polsce lub praw majątkowych podlegających wykonaniu w Polsce. Przedmiotem umowy pożyczki są pieniądze - rzeczy sui generis w rozumieniu ustawy o opłacie skarbowej. Owa umowa jest umową konsensualną, rozstrzygające jest zatem miejsce położenia przedmiotu świadczenia w chwili zawarcia umowy. Umowa pożyczki zawarta za granicą, przedmiotem której są pieniądze fizycznie położone na terytorium Polski, podlega opłacie skarbowej.