Sąd orzeka na podstawie akt sprawy, chyba że zachodzą okoliczności o których mowa w art. 39 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Pawła P. na orzeczenie (...) Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej w W. z dnia 8 czerwca 2001 r. (...) w przedmiocie zdolności do służby wojskowej - oddala skargę.
Wojewódzka Komisja Lekarska w W. orzeczeniem z dnia 8.06.2001 r. utrzymała w mocy orzeczenie Powiatowej Komisji Lekarskiej w M. z dnia 17.05.2001 r. uznające poborowego Pawła P. za zdolnego do służby wojskowej - kategoria A.
Wojewódzka Komisja stwierdziła, iż na podstawie przeprowadzonych badań lekarskich rozpoznano u poborowego nieznaczne skrzywienie kręgosłupa oraz stan po przebytym złamaniu obojczyka lewego, ale powyższe ułomności i schorzenia nie upośledzają sprawności ustroju a pozwalają na odbycie służby zasadniczej w kategorii A.
W skardze skierowanej do Naczelnego Sądu Administracyjnego poborowy Paweł P. domagał się zmiany powyższego orzeczenia przez odroczenie służby wojskowej ze względu na konieczność prowadzenia gospodarstwa rolnego oraz konieczność sprawowania opieki nad chorą matką i babką inwalidką.
Skarżący argumentował również, że leczy się na kręgosłup oraz przechodzi rehabilitację choroby wrzodowej.
W odpowiedzi na skargę Komisja Lekarska wniosła o jej oddalenie wywodząc, że w zakresie stanu zdrowia skarżący nie podniósł istotnych zarzutów pod adresem organu odwoławczego, natomiast kwestia ewentualnego odroczenia służby wojskowej pozostaje w sferze innego postępowania administracyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny zważył, co następuje.
Skarga nie jest uzasadniona.
Naczelny Sąd Administracyjny zgodnie z art. 1 i art. 21 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ sprawuje kontrolę wykonywania administracji publicznej w zakresie zgodności z prawem poszczególnych rozstrzygnięć pochodzących od organów administracyjnych. Sąd administracyjny nie dokonuje zmian orzeczeń ani też nie podejmuje takich rozstrzygnięć jak np. odroczenie służby wojskowej poborowym.
W rozpatrywanej sprawie skarżący zasygnalizował potrzebę kontroli zasadności zaliczenia go do kategorii zdolności do służby wojskowej. W tym zakresie skarga nie zawiera takich argumentów, które byłyby w stanie podważyć orzeczenie Wojewódzkiej Komisji Lekarskiej w W.
Przedłożone akta administracyjne pozwalają stwierdzić, że Komisja ta spełniła wymagania rozporządzenia Ministra Obrony Narodowej z dnia 10 czerwca 1992 r. w sprawie zasad określania zdolności do czynnej służby wojskowej oraz właściwości i trybu postępowania wojskowych komisji lekarskich w tych sprawach /Dz.U. nr 57 poz. 278 ze zm./.
W badaniu lekarskim stwierdzono u skarżącego schorzenia i ułomności, ale tylko w nieznacznym stopniu ograniczające sprawność ustroju.
W skardze nie wskazano wadliwości w postępowaniu Komisji ani też nie wskazano na inne dowody, które organ nie rozważył lub pominął.
W takim stanie rzeczy skarga jako nieuzasadniona podlegała oddaleniu po myśli art. 27 ust. 1 ustawy o NSA. Kwestia zaś odroczenia służby wojskowej z uwagi na inne przeszkody nie może być rozpatrywana w niniejszym postępowaniu.