Zasada jednopodmiotowości spółdzielczego prawa do lokalu, wynikająca z art. 215 par. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. 1995 nr 54 poz. 288/, nie obowiązuje od chwili śmierci członka spółdzielni do chwili działu spadku po nim.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 27 ust. 1 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym /Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ skargę Ingi R. na decyzję Izby Skarbowej w (...) z dnia 13 stycznia 1997 r. w przedmiocie wymiaru podatku od spadków i darowizn.
Postanowieniem z dnia 5 marca 1996 r. Sąd Rejonowy dla (...) stwierdził, że spadek po zmarłej dnia 14 grudnia 1995 r. Małgorzacie S. -R. nabyli mąż Andrzej R. i córka Inga R., w 1/2 części spadku każde z nich. Dnia 30 kwietnia 1996 r. spadkobiercy złożyli w Urzędzie Skarbowym zeznanie podatkowe, a dnia 20 września 1996 r. Sąd Rejonowy dla (...) dokonał podziału majątku wspólnego byłych małżonków oraz działu spadku po Małgorzacie S. -R. w ten sposób, że spółdzielcze własnościowe prawo do lokalu nr 128 w budynku przy ul. W. nr 20 w W. przyznał na wyłączną własność Andrzejowi R., bez obowiązku spłat i dopłat na rzecz Ingi R.
Dnia 7 października 1996 r. Urząd Skarbowy w W. -Ś. wymierzył Indze R. podatek od spadków i darowizn w wysokości 1.720,10zł, wliczając do podstawy opodatkowania między innymi 1/4 wartości wspomnianego wyżej spółdzielczego prawa do lokalu. Jako podstawę prawną decyzji powołano art. 104 Kpa i ogólnikowo ustawę o podatku od spadków i darowizn oraz skrót "Dz.U. nr 85/95".
Inga R. odwołała się od decyzji organu I instancji i wniosła o uznanie jej za zwolnioną od podatku naliczonego od 1/4 wartości spółdzielczego prawa do lokalu, gdyż - jej zdaniem - prawa tego nie nabyła ani faktycznie, ani prawnie. Zwróciła uwagę: na art. 215 par. 1 ustawy z dnia 16 września 1982 r. - Prawo spółdzielcze /Dz.U. 1995 nr 54 poz. 288/, z którego wynikało, że spółdzielcze prawo do lokalu mieszkalnego - poza małżonkami - może należeć tylko do jednej osoby; na art. 228 par. 1 i 2 tego prawa, dotyczący sytuacji, w której jest kilku spadkobierców, i nakładający na nich między innymi obowiązek wskazania w określonym terminie jednego z nich, któremu prawo takie przypadło w dziale spadku, oraz na art. 223 par. 1 i 4 wspomnianej ustawy, zastrzegający, że zbycie prawa do części lokalu mieszkalnego jest nieważne.
Z przepisów tych odwołująca się wyprowadziła wniosek, że w okresie między śmiercią spadkodawczyni a działem spadku żaden ze spadkobierców nie nabył prawa do lokalu. w tym czasie - zdaniem odwołującej się - postępowanie podatkowe powinno być zawieszone, a już w ogóle niedopuszczalne było żądanie przez organ podatkowy złożenia oświadczenia o spełnieniu warunków do ulgi przewidzianej w art. 16 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r. o podatku od spadków i darowizn /Dz.U. nr 45 poz. 207 ze zm./. Oświadczenie takie bowiem byłoby nieważne z mocy art. 94 kodeksu cywilnego. Z obowiązanie się bowiem przez spadkobierczynię do zamieszkania w lokalu spadkowym i do niezbywania spółdzielczego prawa do lokalu przez okres lat 5 miałoby charakter warunku zawieszającego, który nie byłby możliwy do spełnienia w razie przyznania tego prawa w postępowaniu działowym innemu spadkobiercy. Artykuły 225 i 228 prawa spółdzielczego nie pozwoliłyby dotrzymać warunków przyjętych w oświadczeniu.
Urząd Skarbowy przekazał odwołanie Izbie Skarbowej i stwierdził w piśmie przekazującym, że Inga R. nie korzysta z ulgi przewidzianej w art. 16 ustawy z dnia 28 lipca 1983 r., gdyż ma spółdzielcze własnościowe prawo do innego lokalu. Na karcie 22 akt zamieszczono notatkę stwierdzającą, że wiadomość tę uzyskano od Andrzeja R., współspadkobiercy i pełnomocnika odwołującej się.