Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA - Andrzej Błesiński Sędzia WSA - Wiesława Pierechod Asesor WSA - Wojciech Czajkowski (spr.) Protokolant - Katarzyna Lenartowicz po rozpoznaniu w dniu 11 marca 2004r. sprawy ze skargi A. K. i M. H. - WPH "A" s.c. na postanowienie Dyrektora Izby Skarbowej Ośrodek Zamiejscowy z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie kosztów egzekucyjnych I. uchyla zaskarżone postanowienia i utrzymane nim w mocy postanowienie Urzędu Skarbowego w B. z dnia 31 lipca 2002r. nr "[...]" II. zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącego kwotę 10 (dziesięć) zł. tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.
Postanowieniem z dnia 20.09.2002r. o nr "[...]" Dyrektor Izby Skarbowej Ośrodka Zamiejscowego utrzymał w mocy postanowienie Naczelnika Urzędu Skarbowego z dnia 31 lipca 2002r. o nr "[...]", którym dokonano zwrotu WPH "A" s.c. A. K. i M. H. ustawowych odsetek w kwocie 79,20 zł. od kosztów egzekucyjnych pobranych przez ten Urząd na podstawie tytułu wykonawczego, dnia 25 czerwca 1996r.
Jako podstawę prawną wydanego postanowienia Izba Skarbowa wskazała art.138 § 1 pkt 1 w związku z artykułem 144 ustawy z dnia 14 czerwca 1960r. Kodeks postępowania administracyjnego (Dz.U. z 2000r. nr 98, poz.1071 z późn.zm.) oraz art.18 i art. 64 c § 3 ustawy z dnia 17 czerwca 1966r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji (Dz.U. z 2002r. nr 110, poz.968).
Jak wynika z poczynionych w sprawie ustaleń, Naczelnik Urzędu Skarbowego na podstawie tytułu wykonawczego z 25 czerwca 1996r. o nr "[...]" obejmującego zaległość w podatku od towarów i usług za okres od stycznia do października 1994r., wszczął wobec WPH A s.c. A. K. i M. H. postępowanie egzekucyjne, w toku którego wymienioną spółkę obciążono kosztami egzekucyjnymi w kwocie 2.512,10 zł. Kwoty te zostały ściągnięte przez organ egzekucyjny w całości, w okresie od 09 września 1997r. do 17 marca 1998r.
W dniu 10 października 2001r. Urząd Skarbowy decyzją o nr "[...]" umorzył postępowanie w sprawie wymiaru Spółce zobowiązania w podatku od towarów i usług za miesiące od stycznia do października 1994r., jako bezprzedmiotowe. W związku z tym okazało się, że wszczęcie i prowadzenie postępowania egzekucyjnego na podstawie wyżej wymienionego tytułu wykonawczego było bezpodstawne.
Pismem z dnia 15 grudnia 2001r. Spółka "A" zwróciła się do Urzędu Skarbowego o dokonanie zwrotu oprocentowanej nadpłaty w podatku od towarów i usług oraz dokonanie zwrotu niesłusznie pobranych kosztów egzekucyjnych wraz z odsetkami ustawowymi.
W dniu 17 stycznia 2002r. wymieniony Urząd Skarbowy wydał w tej sprawie decyzję odmowną w części dotyczącej oprocentowania kosztów egzekucyjnych. Jednocześnie postanowił dokonać zwrotu nienależnie pobranych kosztów egzekucyjnych w kwocie 2.512,10 zł. Po rozpatrzeniu odwołania, Izba Skarbowa w dniu 29.05.2002r. uchyliła tę decyzję w całości i przekazała sprawy do ponownego rozpoznania.
Naczelnik Urzędu Skarbowego, działając jako organ egzekucyjny, postanowieniem w tej sprawie z dnia 31 lipca 2002r. orzekł o zwrocie Spółce odsetek ustawowych od niesłusznie pobranych kosztów egzekucyjnych w kwocie 79,20 zł. W postanowieniu tym organ egzekucyjny powołał jako podstawę prawną rozstrzygnięcia art. 64 c § 3 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, określający obowiązek zwrotu niesłusznie pobranych kosztów wraz o odsetkami za zwłokę. Odsetki do zwrotu naliczono od dnia wejścia w życie tego przepisu w związku z nowelizacją wymienionej ustawy, tj. od 30 listopada 2001r. do dnia 18 stycznia 2002r., czyli do dnia dokonania zwrotu nienależnie wyegzekwowanych kosztów.
Stanowisko organu egzekucyjnego zostało podtrzymane przez Izbę Skarbową w postanowieniu z dnia 20.09.2002r. w związku z wniesionym przez Stronę zażaleniem. W uzasadnieniu rozstrzygnięcia organ II instancji wskazał, że zwrotu odsetek dokonano zgodnie z art.64 c § 3 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, który to przepis, zdaniem Izby Skarbowej, ma zastosowanie do sytuacji zaistniałych przed jego wejściem w życie, a więc w okresie przed 30 listopada 2001r. Odmienna wykładnia oznaczałyby naruszenie zakazu retroaktywności, który może być wyłączony jeżeli ustawodawca w sposób wyraźny w ustawie, tak ureguluje czego nie uczynił w tym przypadku.