Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej Ośrodek Zamiejscowy w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe
Tezy

Posłużenie się w art. 116 par. 2 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ określeniem "pełnienie obowiązków" wskazuje, że chodzi tu o rzeczywiste /czynne, faktyczne/ ich wykonywanie, a nie tylko o piastowanie /bierne/ funkcji, z którą te obowiązki są związane.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Olsztynie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA - Grzegorz Borkowski (spr.) Sędzia WSA - Wiesława Pierechod Asesor WSA - Renata Kantecka Protokolant - Anna Fic po rozpoznaniu w dniu 3 marca 2004r. sprawy ze skargi H. O. na decyzję Izby Skarbowej Ośrodek Zamiejscowy z dnia "[...]" Nr "[...]" w przedmiocie odpowiedzialności osób trzecich za zaległości podatkowe I. Uchyla zaskarżoną decyzję oraz decyzję Urzędu Skarbowego z dnia 30 lipca 2002r. w części orzekającej o odpowiedzialności H. O. za zaległości podatkowe spółki z o.o. "A". II. Określa, że zaskarżona decyzja nie może być wykonana do dnia uprawomocnienia się wyroku. III. Zasądza od Dyrektora Izby Skarbowej na rzecz skarżącej kwotę 202,61 zł. (dwieście dwa zł. 61 gr.) tytułem zwrotu kosztów postępowania sądowego.

Uzasadnienie strona 1/3

Zaskarżoną decyzją utrzymano w mocy decyzję Urzędu Skarbowego z dnia 30.07.2002r., którą orzeczono o odpowiedzialności Pani H. O. za zaległości podatkowe Spółki z o.o. "A" w S. wraz z odsetkami i kosztami egzekucyjnymi. Zaległość ta obejmowała niepobrane przez Spółkę zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych za miesiące od marca do września 1998r. Umorzono natomiast postępowanie w zakresie odpowiedzialności za zaległości podatkowe powstałe w następnych trzech miesiącach 1998r.

Jak wynika z uzasadnienia decyzji organu I instancji decyzjami z dnia 6.07.2000r. orzeczono o odpowiedzialności Przedsiębiorstwa Produkcyjno Handlowego "A" sp. z o.o. za pobrane a nie wypłacone zaliczki na podatek dochodowy od osób fizycznych określając wysokość podatku oraz odsetki za zwłokę za kolejne miesiące od marca do grudnia.

Ponieważ egzekucja przeciwko Spółce okazała się bezskuteczna, a Spółka zakończyła działalność wszczęto postępowanie w sprawie odpowiedzialności członków Zarządu Spółki za powyższe zaległości wraz z kosztami egzekucyjnymi. H. O., która była członkiem dwuosobowego Zarządu Spółki, została z tej funkcji odwołana uchwałą Nadzwyczajnego Zgromadzenia wspólników z dnia 16.10.1998r.

Stosownie do art. 116 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej członkowie Zarządu Spółki z o.o. odpowiadają solidarnie za jej zaległości podatkowe obejmujące zobowiązania, które powstały w czasie pełnienia przez nich obowiązków członków zarządu spółki.

Pani O. nie złożyła we właściwym czasie wniosku o ogłoszenie upadłości Spółki. Uczyniła to dopiero w dniu 27 lipca 2000r. (Spółka zaprzestała działalności od 1.03.2000r.) jednak jej wniosek wobec nieuiszczenia opłaty, nie został przez Sąd przyjęty.

W toku postępowania podatkowego P. O. podniosła, że już w dniu 17.01.1998r. złożyła rezygnację z funkcji członka Zarządu, którą ponowiła w dniu 9.10.1998r.

Jej udział w Zarządzie miał charakter formalny. Decyzje samodzielnie podejmował Prezes Zarządu, a jej ewentualne czynności podejmowane w imieniu Spółki wymagały współdziałania drugiego członka Zarządu, którego w tym okresie - poza Prezesem - już nie było.

Ustosunkowując się do tych argumentów organy podatkowe obu instancji zgodnie przyjęły, że brak "współdziałającego" członka Zarządu (od 1997r.) nie był przeszkodą do zwołania Walnego Zgromadzenia przez wspólników mających co najmniej 1/10 część kapitału zakładowego.

Tyle właśnie udziałów posiadała H. O. Natomiast obowiązujący w okresie objętym decyzją kodeks handlowy (rozporządzenie Prezydenta Rzeczypospolitej z 27.06.1934r. Dz.U. nr 57, poz.502 ze zm.) - odmiennie niż aktualnie obowiązujący kodeks spółek handlowych - nie przewidywał wygaśnięcia funkcji członka Zarządu na skutek złożenia przez niego rezygnacji.

W skardze na decyzję Izby Skarbowej Pani O. ponowiła zarzuty podniesione wcześniej w odwołaniu, to jest naruszenia art.116 § 1 i 2 Ordynacji podatkowej w związku z art. 298 Kodeksu handlowego poprzez przyjęcie, że zobowiązania podatkowe, które nakazano jej spłacić powstały w czasie pełnienia przez nią obowiązków członka zarządu spółki "A".

Strona 1/3