Przedmiot działalności gospodarczej nie może być uznany za środek przeznaczony do jej prowadzenia w rozumieniu art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych /Dz.U. nr 41 poz. 325 ze zm./.
Naczelny Sąd Administracyjny oddalił na podstawie art. 207 par. 5 Kpa skargę Przedsiębiorstwa Produkcyjno-Handlowego "B." Spółki z o.o. w N.S. na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł z dnia 29 listopada 1991 r. w przedmiocie wymiaru cła.
Dwoma decyzjami z dnia 1 listopada 1990 r., zawartymi w zgłoszeniach celnych importowych /nr 11895/0101 i nr 11899/0101/, Dyrektor Urzędu Celnego w C. wymierzył Przedsiębiorstwu Produkcyjno-Handlowemu "B." w N.S. cła w wysokości 13.380.000 zł i 41.307.000 zł od win gronowych sprowadzonych w cysternach z Jugosławii. Towary te zakwalifikowano do pozycji 2205.90 taryfy celnej i przyjęto stawkę 15 procent.
W odwołaniu od obu decyzji przedsiębiorstwo "B." zarzuciło, że jest spółką z udziałem kapitału zagranicznego, utworzoną na podstawie przepisów ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych /Dz.U. nr 41 poz. 325 ze zm./. Zdaniem strony skarżącej, sprowadzone wino było środkiem przeznaczonym do prowadzenia działalności gospodarczej określonej w zezwoleniu, w związku z czym podlegało zwolnieniu od cła na podstawie art. 30 ust. 1 pkt 2 wspomnianej ustawy. (...)
Prezes Głównego Urzędu Ceł rozpoznał odwołanie decyzja z dnia 29 listopada 1991 r. nr DPC-II/I-O51-28/91 i utrzymał w mocy obie zaskarżone decyzje, uznając, że wykładnia art. 30 ust. 1 pkt 2 powyższej ustawy, zaprezentowana w odwołaniu, jest błędna. Nie są wolne od cła surowce ani półfabrykaty importowane na potrzeby produkcyjne i usługowe. To samo dotyczy przedmiotów przeznaczonych do sprzedaży, a zadeklarowanych jako wkład niepieniężny /aport rzeczowy/. W konsekwencji nie podlegają zwolnieniu wina importowane w celu dalszej odprzedaży w kraju. Jako podstawę prawna rozstrzygnięcia - oprócz wspomnianego wyżej przepisu i art. 138 par. 1 pkt 1 Kpa - Prezes Głównego Urzędu Ceł powołał art. 23 ust. 1 ustawy z dnia 28 grudnia 1989 r. - Prawo celne /Dz.U. nr 75 poz. 445; zm. Dz.U. 1991 nr 73 poz. 320/, par. 1 ust. 1 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 30 grudnia 1989 r. w sprawie ceł na towary przywożone z zagranicy /Dz.U. nr 75 poz. 448/, rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 czerwca 1990 r. w sprawie zawieszenia w 1990 r. pobierania ceł od niektórych towarów /Dz.U. nr 41 poz. 240/ i art. 37 ust. 5 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym /Dz.U. nr 60 poz. 253/.
W skardze na decyzję Prezesa Głównego Urzędu Ceł Przedsiębiorstwo "B." zarzuciło naruszenie art. 30 ust. 1 pkt 2 ustawy z dnia 23 grudnia 1988 r. o działalności gospodarczej z udziałem podmiotów zagranicznych /Dz.U. nr 41 poz. 325 ze zm./, a także art. 7, art. 10, art. 77 i art. 107 par. 3 Kpa Strona skarżąca podniosła, że skoro ustawodawca zwolnił od cła określone przedmioty, to zwolnienie dotyczy wszystkich sfer działalności, a nie tylko produkcji wyrobów. Zgodnie z zezwoleniem Prezesa Agencji do Spraw Inwestycji Zagranicznych Spółka prowadzi między innymi rozlewnictwo win importowanych. Wino jest poddawane leżakowaniu i obróbce stabilizacyjnej, a częściowo jest wykorzystywane jako jeden ze składników do produkcji koktajli owocowych. Stanowi zatem środek służący do prowadzenia działalności określonej w zezwoleniu.
Prezes Głównego Urzędu Ceł wniósł o oddalenie skargi. Oprócz dotychczasowej argumentacji podał, że ponieważ Spółka w odwołaniu wnosiła także o zwolnienie od cła, odmówił tego zwolnienia na podstawie art. 37 ust. 5 ustawy z dnia 14 czerwca 1991 r. o spółkach z udziałem zagranicznym /Dz.U. nr 60 poz. 253/. Ponadto wyraził pogląd, że ułatwienia celne miały służyć sprowadzeniu do kraju środków pracy przynoszących zysk po uruchomieniu określonej działalności, a nie poprzez ich sprzedaż.