W rozpatrywanej sprawie nie nastąpiło przerwanie biegu przedawnienia. Organ egzekucyjny i Izba Skarbowa, rozpatrująca zażalenie na jego postanowienie, upatrywały przerwania biegu przedawnienia w wystosowaniu przez Zakład Ubezpieczeń Społecznych, pisma do Urzędu Miasta i Gminy, reprezentującego następcę dłużnika - gminę, w którym wezwano go do uregulowania składek za zlikwidowane przedszkole.
Sąd nie uważa, żeby pismo to można było uznać za "każdą inną czynność zmierzającą do ściągnięcia należności, jeżeli o czynności tej został zawiadomiony dłużnik" /art. 33 ust. 4 obowiązującej w 1994 r. ustawy z dnia 25 listopada 1986 r. o organizacji i finansowaniu ubezpieczeń społecznych - Dz.U. nr 42 poz. 202 ze zm./. Do przerwania biegu przedawnienia w tej sprawie miał bowiem zastosowanie zacytowany fragment przepisu ustawy szczególnej, a nie regulacja prawna, dotycząca przerwania biegu przedawnienia zobowiązań podatkowych.
Sąd nie podziela stanowiska skarżącej gminy, że w przepisach ubezpieczeniowych tak samo jak w podatkowych, przerwanie przedawnienia jest możliwe dopiero po wszczęciu postępowania egzekucyjnego.
Naczelny Sąd Administracyjny w Warszawie po rozpoznaniu sprawy ze skargi Gminy W. na postanowienie Izby Skarbowej w W. z dnia 30 października 2000 r. (...) w przedmiocie zarzutów w postępowaniu egzekucyjnym w zakresie egzekucji należności pieniężnych - uchyla zaskarżone postanowienie i utrzymane nim w mocy postanowienie Zakładu Ubezpieczeń Społecznych Oddział w O. z dnia 29 września 2000 r. (...).
Pismem z dnia 22 września 2000 r. Burmistrz Gminy W. wniósł do Zakładu Ubezpieczeń Społecznych, Oddział w O., zarzut w sprawie prowadzenia postępowania egzekucyjnego do rachunku bankowego Gminy W. na podstawie tytułu wykonawczego z dnia 18 września 2000 r.
Powołał się przy tym na przesłankę z art. 33 pkt 1 ustawy z dnia 17 czerwca 1966 r. o postępowaniu egzekucyjnym w administracji /Dz.U. 1991 nr 36 poz. 161 ze zm./ i wyjaśnił, że nie widzi podstaw do uregulowania zobowiązań Przedszkola nr 2 w W. z okresu lipiec 1992 r. - sierpień 1993 r. ponieważ, zgodnie z art. 70 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa, uległy one przedawnieniu. ZUS nie przerwał w ciągu 7 lat biegu przedawnienia, co mogłoby nastąpić tylko poprzez wystawienie tytułu egzekucyjnego.
Postanowieniem z dnia 29 września 2000 r. (...), z powołaniem na art. 34 par. 2 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, uznał powyższy zarzut za bezzasadny.
W uzasadnieniu stwierdził, że Urząd Miejski w W. nie dopełnił ciążącego na nim obowiązku i nie uregulował składek na ubezpieczenie społeczne za okres od lipiec 1992 r. - sierpień 1993 r. w łącznej kwocie 2 503,37 zł plus odsetki za zwłokę, tytułem zobowiązania zlikwidowanego uchwałą Rady Gminy z dnia 11 marca 1993 r. Przedszkola. Z tego powodu wszczęto postępowanie egzekucyjne do rachunku bankowego.
Podniesiony zarzut organ egzekucyjny uznał za bezzasadny, gdyż zgodnie z art. 24 ust. 4 i 5 ustawy z dnia 13 października 1998 r. o systemie ubezpieczeń społecznych /Dz.U. nr 137 poz. 887 ze zm./ nie nastąpiło przedawnienie. Bieg przedawnienia, w świetle wskazanego ust. 5, przerywa (...) każda czynność zmierzająca do ściągnięcia tych należności, jeżeli o czynności tej został powiadomiony dłużnik. W przedmiotowym przypadku bieg przedawnienia został przerwany poprzez wezwanie do zapłaty ww. składek pismem z dnia 29 sierpnia 1994 r. Urząd Miejski wiedział więc o ciążącym na nim obowiązku, co potwierdziła rozmowa w tej sprawie, przeprowadzona w dniu 19 czerwca 1995 r. pomiędzy pracownikiem ZUS, a Skarbnikiem Miasta W.
W zażaleniu na to postanowienie, skierowanym do Izby Skarbowej w W., zobowiązany wniósł o jego uchylenie, uwzględnienie zarzutu i umorzenie postępowania egzekucyjnego z powodu upływu terminu, określonego ww. art. 24 ust. 4 ustawy o systemie ubezpieczeń społecznych. Zarzucił organowi egzekucyjnemu, że jego interpretacja tego przepisu jest "całkowicie dowolna i abstrakcyjna". Zmierza przy tym do przerzucenia na gminę odpowiedzialności za bezczynność organu powołanego do wszczęcia postępowania egzekucyjnego. Określenie użyte w tym przepisie oznacza bowiem czynność podjętą w toku postępowania egzekucyjnego po jego wszczęciu. Tylko takie czynności zmierzają do ściągnięcia należności. Nie można natomiast uznać, by jakakolwiek rozmowa lub pismo przed formalnym wszczęciem procedury egzekucyjnej stanowiły czynność zmierzającą do ściągnięcia należności, pozwalającą na uznanie, że nastąpiło przerwanie biegu przedawnienia.
Po rozpatrzeniu zażalenia Izba Skarbowa w W. postanowieniem z dnia 30 października 2000 r. (...), wydanym na podstawie art. 138 par. 1 pkt 1 w zw. z art. 144 Kpa, art. 18, art. 33 pkt 1, art. 34 par. 3 ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji oraz par. 5 rozporządzenia Rady Ministrów z dnia 23 grudnia 1996 r. w sprawie wykonania ustawy o postępowaniu egzekucyjnym w administracji, w związku z uchwałą NSA z dnia 8 lipca 1997 r. FPS 5/97 w sprawie organu uprawnionego do rozpatrzenia zażalenia na postanowienie wydane przez Oddział ZUS, postanowiła utrzymać w mocy ww. postanowienie.