Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej w W. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych
Tezy

Organ podatkowy nie może odmówić przyjęcia dowodu przedstawionego przez stronę. Odmowa jego przyjęcia przez organ I instancji, a następnie dopuszczenie i ocena jego skutków w postępowaniu odwoławczym jest naruszeniem zasady instancyjności.

Sentencja

Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Beaty i Pawła K. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 26.11.1999 r. (...) w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych - uchyla zaskarżoną decyzję; (...).

Uzasadnienie strona 1/3

Po otrzymaniu przydziału spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego w O. przy ul. A. 54 m 15 w dniu 17 lipca 1995 r. Beata i Paweł K. 29.09.1995 r. sprzedali ten lokal Mariannie P. /matce Beaty K./ za cenę 50.000 zł. Dnia 10.11.1995 r. małżonków K. złożyli oświadczenie, iż w ciągu 2 lat uzyskaną ze sprzedaży kwotę przeznaczą na cele mieszkaniowe wskazane w art. 21 ust. 1 pkt 32 lit "a" ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych /t.j. Dz.U. 1993 nr 90 poz. 416 ze zm./.

Wezwani przez Urząd Skarbowy w O. do rozliczenia się ze złożonego oświadczenia małżonków K. przedłożyli:

1/ akt notarialny z dnia 19.08.1997 r. dokumentujący nabycie przez Beatę K. w formie darowizny, sprzedanego wcześniej matce spółdzielczego własnościowego prawa do lokalu mieszkalnego,

2/ oświadczenie matki Beaty K. o otrzymaniu zwrotu pożyczki udzielonej córce w 1995 r. "na wkład budowlany",

3/ kosztorys wykonawczy robót wykończeniowych wystawiony przez Jana M.

Urząd Skarbowy przyjął dokumenty wymienione w pkt 1 i tylko te ocenił uznając na ich podstawie, że strona nie spełniła warunków do zwolnienia z opodatkowania 10 procent zryczałtowanym podatkiem dochodowym przychodu osiągniętego ze sprzedaży prawa do lokalu i decyzją z dnia 5.08.1999 r. określił zaległość podatkową na kwotę 5.000 zł plus należne odsetki.

Izba Skarbowa decyzją z dnia 26.11.1999 r. utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego w O.

W uzasadnieniu swojej decyzji wskazała wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, obowiązki od spełnienia których uzależniono możliwość skorzystania ze zwolnienia z 10 procent zryczałtowanego podatku dochodowego z tytułu sprzedaży nieruchomości.

Wymieniono więc wydatkowanie pieniędzy ze sprzedaży na wskazany przez ustawodawcę cel oraz poniesienie wydatków w okresie dwóch lat od sprzedaży, podkreślono też konieczność właściwego udokumentowania poniesienia wydatku.

Ten ostatni obowiązek obciąża zdaniem Izby Skarbowej stronę pragnącą skorzystać z ulgi podatkowej - gdy jak twierdzą podatnicy "uległy zagubieniu rachunki, względnie faktury określające zakup materiałów (...) i robocizny" to powinni oni wystąpić do podmiotów gospodarczych, które rachunki wystawiły o wydanie duplikatów tych dokumentów.

Utrzymując w mocy decyzję Urzędu, Izba Skarbowa uznała, że przedstawiony przez podatników kosztorys, w którym wyszczególniono jedynie rodzaj prac budowlanych, koszt jednostkowy każdej z nich oraz łączną wartość tych robót, bez podania daty wykonania prac oraz adnotacji o uregulowaniu należności nie jest dowodem poniesienia przez stronę wydatku i nabycia prawa do ulgi.

Odnośnie przeznaczenia części kwoty uzyskanej ze sprzedaży na zwrot pożyczki Izba Skarbowa wyjaśniła, że nie jest to cel wymieniony w art. 21 ust. 1 pkt 32 ustawy stąd wymogi dotyczące nabycia prawa do ulgi nie zostały spełnione.

Ostateczną decyzję Izby Skarbowej zaskarżyli do Naczelnego Sądu Administracyjnego Beata i Paweł małżonkowie K. wnosząc o jej uchylenie.

Decyzji Izby Skarbowej zarzucili niezgodne z prawem, nie uznanie kosztorysu jako dokumentu wiarygodnego w przedmiocie poniesionych przez skarżących wydatków oraz niesłuszność stanowiska Izby, że obowiązek dostarczenia odpowiednich dokumentów /duplikatów faktur lub rachunków/ obciąża stronę ubiegającą się o ulgę.

Strona 1/3