Możliwe jest uznanie za część gospodarstwa rolnego, w rozumieniu przepisów ustawy z dnia 15 listopada 1984 r. o podatku rolnym, również udziału we współwłasności gruntów rolnych.
Kolegium Odwoławcze przy Sejmiku Samorządowym utrzymało w mocy decyzję Prezydenta B., którą wymierzono podatek od nieruchomości za lata 1990-1992 współwłaścicielom nieruchomości, a w tym m.in. Marii W. W uzasadnieniu tej decyzji podano, że wprawdzie odwołująca się Maria W. jest właścicielką gospodarstwa rolnego o powierzchni 1,06 ha, które opodatkowane jest podatkiem rolnym, to jednak jej udziału we współwłasności wymienionej wyżej działki nie można uznać za część gospodarstwa rolnego i opodatkować podatkiem rolnym. Działka będąca przedmiotem współwłasności stanowi bowiem odrębną jednostkę geodezyjną, nie podzieloną pomiędzy poszczególnych współwłaścicieli.
W skardze do sądu Maria W. ponowiła żądanie uznania, że jej udział we współwłasności gruntu wynoszący 873 m2, wchodzi w skład jej gospodarstwa rolnego, i w konsekwencji powinien być opodatkowany podatkiem rolnym. (...)
Wprawdzie grunt będący współwłasnością nie został formalnie podzielony, to jednak każdy ze współwłaścicieli korzysta z fizycznie wyodrębnionej jego części i sam ją użytkuje. Również skarżąca od dawna swoją część działki o powierzchni 873 m2 wykorzystuje wyłącznie rolniczo. Wchodzi więc ona w skład jej gospodarstwa rolnego i powinna być opodatkowana podatkiem rolnym.
W odpowiedzi na skargę strona przeciwna nie znalazła podstawy do zmiany zaskarżonej decyzji.
Sąd zważył, co następuje:
Skarga jest uzasadniona. Nie jest trafny pogląd wyrażony w zaskarżonej decyzji jakoby sam fakt istnienia współwłasności gruntu uniemożliwiał uznanie jego części, będącej w wyłącznym użytkowaniu skarżącej, za część jej gospodarstwa rolnego. Stanowisko takie nie znajduje żądnego uzasadnienia w art. 1 ust. 2 i art. 3 ustawy z dnia 15 listopada 1983 r. o podatku rolnym. Z przepisów tych wynika, że obowiązek podatkowy w podatku rolnym obciąża m.in. właścicieli i samoistnych posiadaczy gospodarstw rolnych, lasów i gruntów leśnych stanowiących zorganizowaną całość gospodarczą o powierzchni przekraczającej 1 ha i wykorzystywaną faktycznie w celach rolniczych. Z przepisów tych nie wynika więc, aby ustawodawca wykluczył możliwość uznania za część gospodarstwa rolnego również udziałów we współwłasności gruntów rolnych, które zostały wydzielone współwłaścicielowi do wyłącznego użytkowania /tzw. podział quo ad usum/.
Z zarzutów skargi zdaje się wynikać, że taki właśnie przypadek ma miejsce w rozpoznawanej sprawie. Skarżąca twierdzi bowiem, że od kilku dziesięcioleci użytkowanie wspólnej działki zostało faktycznie podzielone pomiędzy współwłaścicieli, a jej udział o powierzchni 873 m2 wykorzystywane jest przez nią wyłącznie rolniczo i stanowi część jej gospodarstwa rolnego. Gdyby tak rzeczywiście było, to brak byłoby przeszkód, aby dla celów podatku rolnego uznać użytkowaną wyłącznie przez skarżącą część gruntu, będącą przedmiotem współwłasności, o powierzchni 873 m2 za wchodzącą w skład jej gospodarstwa rolnego. Organ odwoławczy jednakże w tej kwestii nie poczynił żadnych ustaleń faktycznych, czym naruszył art. 7 i art. 77 par. 1 Kpa, co miało istotny wpływ na wynik sprawy.
Z wyżej podanych przyczyn, na mocy art. 207 par. 1 i 2 pkt 3 Kpa, zaskarżoną decyzję uchylono.