1. Sąd nie będąc związany granicami skargi /art. 51 ustawy z dnia 11 maja 1995 r. o Naczelnym Sądzie Administracyjnym - Dz.U. nr 74 poz. 368 ze zm./ jest jednak związany granicami, jakie wyznacza przedmiot zaskarżonej decyzji i poza te granice wyjść nie może. Rozpatrując więc sprawę legalności decyzji wymiarowych nie mógł sąd oceniać legalności ostatecznej decyzji dotyczącej odroczenia terminu płatności podatku.
2. Przepisy art. 11c ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./ regulują sytuację szczególną, gdy organ celny nie pobrał podatku, mimo iż był do tego zobowiązany.
W takiej sytuacji wydawane są decyzje konstytutywne, ustalające podatek od importu we właściwej wysokości. Natomiast w przypadku wydania przez organ podatkowy, na wniosek strony, decyzji dotyczącej odroczenia terminu płatności podatku, organy celne nie mogły - z uwagi na tę okoliczność - pobrać podatku, co wykluczało też ich odpowiedzialność jako płatnika.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skarg "M." Spółki z o.o. na decyzje Izby Skarbowej w W. z dnia 20 stycznia 2000 r. (...) w przedmiocie określenia zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług oraz odsetek za zwłokę - oddala skargi.
Zaskarżonymi do Naczelnego Sądu Administracyjnego decyzjami z dnia 20.01.2001 r. Izba Skarbowa w W. utrzymała w mocy zakwestionowane w odwołaniach "M." Spółki z o.o. decyzje Urzędu Skarbowego W.-W. z dnia 12.07.1999 r. i z dnia 25.06.1999 r. określające spółce wysokość zaległości podatkowej w podatku od towarów i usług z tytułu importu towarów dokonanego według JAD SAD (...) z dnia 5.04.1996 r. z dnia 1.02.1996 r. i odsetki za zwłokę od tych zaległości.
W motywach decyzji wskazano, że decyzją z dnia 5.03.1994 r. Urząd Skarbowy odroczył termin płatności podatku od towarów i usług należnego od importu linii produkcyjnej do produkcji płyt kompaktowych na okres 6 miesięcy od dnia powstania obowiązku podatkowego. Import towarów nastąpił w 1996r.
Po upływie terminu płatności Spółka wystąpiła z wnioskiem o umorzenie zaległości podatkowej, który załatwiono odmownie.
Zdaniem Izby Skarbowej w W., wbrew zarzutom odwołań strony, która podniosła, że podmiotem odpowiedzialnym wobec Urzędu Skarbowego powinien być Urząd Celny jako płatnik, a decyzje organu I instancji powinny mieć charakter decyzji ustalających zobowiązanie podatkowe - w rozpatrywanych sprawach brak było podstaw do zastosowania przepisu art. 11a ustawy z dnia 8 stycznia 1993 r. o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 11 poz. 50 ze zm./. Przepis ten jest bowiem przepisem szczególnym, mającym zastosowanie jedynie wówczas, gdy organ celny nie pobrał podatku mimo, iż był do tego zobowiązany. W przypadku zaś wydania przez organ podatkowy orzeczenia o odroczeniu terminu płatności podatku - organ celny nie mógł dokonać takiego poboru z uwagi na odroczenie terminu płatności podatku. Organem właściwym do wyegzekwowania podatku w takiej sytuacji był urząd skarbowy, co potwierdza pismo Ministerstwa Finansów z dnia 12.10.1993 r. nr PP-3-8211-2683/93/HM.
Z kolei na podstawie przepisów ogólnych, dotyczących powstania zobowiązania podatkowego - po upływie terminu płatności i w sytuacji niewpłacenia podatku powstała zaległość podatkowa, od której na podstawie art. 53 Ordynacji podatkowej należne są odsetki za zwłokę.
W skargach do Naczelnego Sądu Administracyjnego na powyższe decyzje skarżąca Spółka z o.o. "M." wniosła o ich uchylenie zarzucając, że wydano je z naruszeniem art. 8, art. 21 par. 1 i 3, art. 28 i art. 30 Ordynacji podatkowej oraz art. 11 ust. 2 i 5 oraz art. 11c powołanej wcześniej ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym z także z mającym istotny wpływ na wynik sprawy naruszeniem art. 122-123 i art. 210 par. 1 pkt 6 i par. 4 Ordynacji podatkowej.
Zdaniem strony skarżącej zaskarżone decyzje nie zawierają jakiegokolwiek uzasadnienia, zwłaszcza prawnego a wszczęcie postępowań nastąpiło z naruszeniem prawa:
postanowienia o wszczęciu postępowań wydano jednocześnie z wezwaniem Spółki do zapoznania się z zebranym materiałem dowodowym, co oznacza że postępowania te toczyły się już wcześniej bez udziału strony.
Strona skarżąca podniosła nadto, że w sprawach urząd celny jako płatnik nie pobrał od niej i nie odprowadził podatku z tytułu importu towarów nie dokonując też zabezpieczenia długu celnego, z którego mógłby pokryć zaległości. W zaistniałych stanach faktycznych zastosowanie powinien więc znaleźć przepis art. 11c ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym, decyzje wymiarowe winny mieć charakter decyzji konstytutywnych a zatem brak było podstaw do określania kwot odsetek za zwłokę a nadto termin do wydania takich decyzji upłynął z końcem 1999 r.