Art. 16 ust. 1 pkt 8 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./ nie zezwala na traktowanie jako kosztów uzyskania przychodów wydatków na nabycie papierów wartościowych, a więc i obligacji. Wydatki te mogą być kosztem uzyskania przychodu dopiero przy określaniu dochodu z ich sprzedaży.
Zaskarżoną decyzją z dnia 6 marca 1997 r. 245/96 Izba Skarbowa w W. utrzymała w mocy decyzję Urzędu Skarbowego W. z dnia 31 lipca 1997 r. - poz. rej. wym. 395/96 w przedmiocie wymiaru Spółce "P." Sp. z o.o. podatek dochodowy od osób prawnych za 1994 r. w kwocie 25.117,70 zł.
W uzasadnieniu rozstrzygnięcia podano, że Spółka bezpodstawnie zaliczyła do kosztów uzyskania przychodów wydatki poniesione w 1994 r. na. odsetki od kredytów zaciągniętych w Banku Depozytowo-Kredytowym "S." S.A. /kredyty nr 5593 i nr 6493/. Spółka zaliczając do kosztów uzyskania przychodów wydatki z tego tytułu naruszyła przepisy art. 15 ust. 1 ustawy z dnia 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych /Dz.U. 1993 nr 106 poz. 482 ze zm./, gdyż nie wykazała związku pomiędzy poniesionym kosztem a prowadzoną przez nią działalnością gospodarczą. Nadto zaliczenie do kosztów uzyskania przychodu kwoty 55,26 zł zapłaconych odsetek za zwłokę za nieterminową wpłatę należności budżetowej narusza przepisy art. 16 ust. 1 pkt 21 wymienionej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych.
Organ odwoławczy podniósł, że środki z kredytów bankowych pozostawały w dyspozycji "S." S.A. na podstawie umowy o realizacji wspólnego przedsięwzięcia gospodarczego. Spółka " P." przeznaczyła te środki na zakup obligacji emitowanych przez Spółkę "S." S.A. Wobec tego "P." Sp. z o.o. poniosła jedynie wydatki w postaci odsetek.
Zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy wydatków poniesionych na zakup papierów wartościowych nie uważa się za koszt uzyskania przychodu. Wydatki te są kosztem uzyskania przy ustalaniu dochodu ze sprzedaży tych papierów.
Spółka "P." do końca 1994 r. nie dokonała sprzedaży posiadanych obligacji i nie uzyskała z tytułu ich posiadania żadnych pożytków. Wpłacając na rzecz "S." S.A. środki pochodzące z wymienionych kredytów Spółka "P." nie osiągnęła w związku z tym żadnych przychodów. Izba Skarbowa w W. podniosła, że niski udział procentowy kosztów operacji finansowych w całości kosztów Spółki w 1994 r. nie jest argumentem uzasadniającym ich uznanie za koszty uzyskania przychodu.
W skardze do Naczelnego Sądu Administracyjnego skarżąca Spółka wnosiła o uchylenie decyzji Izby Skarbowej w W. z dnia 6 marca 1997 r. Zarzucała decyzji naruszenie przepisu art. 15 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych przez przyjęcie dowolnej i błędnej interpretacji wymienionego przepisu ustawy oraz błędnego założenia, że Spółka zaciągając kredyty na działalność gospodarczą i przeznaczając je na realizację wspólnego przedsięwzięcia poniosła koszty odsetek od kredytów, które nie miały bezpośredniego związku z prowadzoną przez Spółkę "P." Sp. z o.o. działalnością gospodarczą. Nadto twierdzono, że organy podatkowe błędnie przyjęły, że skarżąca Spółka przeznaczając kredyty zaciągnięte na realizację wspólnego przedsięwzięcia gospodarczego nie osiągnęła z tego tytułu żadnych przychodów. Kwestionowano także dokonaną przez organy podatkowe interpretację art. 16 ust. 1 pkt 8 cytowanej ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych. Wywodzono, że w zaskarżonej decyzji błędnie przyjęto, że skarżąca Spółka zapłaciła za nabyte papiery wartościowe środkami pochodzącymi z zaciągniętych kredytów na realizację wspólnego przedsięwzięcia gospodarczego i nie uzyskała z posiadania tych papierów żadnych pożytków. Skarżąca Spółka twierdziła, że celem wspólnego przedsięwzięcia była realizacja kompleksu handlowo-usługowego, jako formy działalności gospodarczej Spółki.