Sprawa ze skargi na decyzję Izby Skarbowej w W. w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych
Tezy

Wywodzenie - z tego samego stosunku prawnego, dla stron tej samej umowy, przez ten sam organ podatkowy - odmiennych ustaleń dotyczących charakteru prawnego tego stosunku jest niezgodne zarówno z konstytucyjną zasadą państwa prawa /art. 2 Konstytucji RP/, jak i wyrażoną w art. 121 par. 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa /Dz.U. nr 137 poz. 926 ze zm./ zasadą prowadzenia postępowania w sposób budzący zaufanie do organów podatkowych.

Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia NSA K. Chustecka, ( del. ), Sędziowie WSA M. Długosz-Szyjko (spr.), NSA ( del. ) B. Lubiński, Protokolant T. Iwaćkowska, po rozpoznaniu w dniu 4 marca 2004 r. sprawy ze skargi A. W. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia [...] marca 2002 r. Nr [...] w przedmiocie podatku dochodowego od osób fizycznych 1) uchyla zaskarżoną decyzję 2) stwierdza, że uchylona decyzja nie podlega wykonaniu w całości 3) zasadza od Dyrektora Izby Skarbowej w W. na rzecz strony skarżącej kwotę 24 złotych ( dwadzieścia cztery złote ) tytułem zwrotu kosztów postępowania sadowego.

Uzasadnienie strona 1/3

W deklaracji podatkowej (PIT-30) za 1997 r. złożonej w US W. Skarżąca wykazała m.in. dochód z tytułu otrzymanej renty umownej w kwocie [...] PLN.

W dniu [...] października 2001 r. Skarżąca złożyła korektę zeznania podatkowego za rok 1997 i wniosek o zwrot nadpłaty podatku dochodowego za ten rok.

Jako uzasadnienie wniosku podniosła okoliczność, iż kwotę tę otrzymała na podstawie umowy renty z dnia [...].11.1997r. [...] od swojej matki A. K., która wypłaconą należność odliczyła od dochodu w zeznaniu podatkowym za rok 1997. Następnie US W. decyzją nr [...] zakwestionował prawo A. K. do odliczenia z tego tytułu i określił zobowiązanie w podatku dochodowym w wysokości innej niż wynikająca z zeznania.

Jak twierdzi w skardze p. A. W. powodem nieuznania odliczenia z te-go tytułu było niespełnienie przesłanek określonych w art. 26 ust.1, pkt 1 ustawy z dnia 26 lipca 1991 r. o podatku dochodowym od osób fizycznych (Dz.U. z 1993r. nr 90, poz.416 z poźn. zm.), który przewidywał możliwość odliczenia od podstawy opodatkowania m.in. rent i innych trwałych ciężarów.

Wobec powyższego - zdaniem skarżącej- niesłusznie zapłaciła podatek dochodowy od otrzymanej kwoty [...]zł.

W dniu [...] listopada 2001 r. US W. wydał decyzję nr [...], w której odmówił stwierdzenia nadpłaty w podatku dochodowym od osób fizycznych za 1997 r. p. A. W. uzasadniając to tym, że fakt nieuznania odliczenia określonego w art.26 ust. l pkt 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych u rentodawcy nie ma znaczenia dla wystąpienia obowiązku w podatku dochodowym u osoby otrzymującej rentę.

Od decyzji US skarżąca wniosła odwołanie zarzucając, iż jeżeli organ podatkowy nie uznał otrzymanego przez nią świadczenia jako renty, to świadczenie to należy zakwalifikować jako darowiznę, a tego rodzaju świadczenie nie podlega przepisom ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych.

Po rozpatrzeniu odwołania Izba Skarbowa w W. wydała w dniu [...] marca 2002r. decyzję nr [...], w której utrzymała w mocy decyzję urzędu skarbowego. W uzasadnieniu orzeczenia Izba Skarbowa wywodzi, iż umowa renty jest odrębnym od umowy darowizny stosunkiem zobowiązaniowym i otrzymane z tego tytułu kwoty podlegają opodatkowaniu podatkiem dochodowym.

Na decyzję Izby Skarbowej strona pismem z dnia [...] marca 2002r. wniosła skargę do Naczelnego Sądu Administracyjnego podnosząc m.in. iż umowa renty zawarta przez nią [...] 1istopada 1997r. nie była sporządzona w formie aktu notarialnego, świadczenie wynikające z umowy spełnione zostało jedynie częściowo ( otrzymała jedynie jedną ratę ) z tego względu umowa jest nieważna , a otrzymane przez nią świadczenie nie można kwalifikować jako renty, ale jako darowiznę, która podlega opodatkowaniu wg zasad określonych w ustawie o podatku od spadków i da-rowizn. Zdaniem skarżącej decyzje organów podatkowych są niesłuszne i krzyw-dzące, a zapłacone przez nią zobowiązanie podatkowe od tej kwoty jest nienależne . Prosi o rozstrzygnięcie czy zgodna z przepisami prawa jest sytuacja, gdy to samo świadczenie nie można nazwać rentą dla przekazującego, a dla otrzymującego jest rentą. Wnosi o uchylenie obu wydanych w sprawie decyzji podatkowych, zasądzenie kosztów postępowania, zasądzenie odsetek od należności od pozwanego.

Strona 1/3