Usługi wykonywane przez skarżącego nie mieszczą się w pojęciu usług transportu międzynarodowego. Wykonywał on bowiem usługi spedycyjne związane z transportem międzynarodowym, które - stosownie do par. 59 ust. 3 rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług oraz o podatku akcyzowym /Dz.U. nr 154 poz. 797 ze zm./ - zalicza się również do usług transportu międzynarodowego. Usługi te podlegają opodatkowaniu według stawki "0" procent, ale tylko wówczas, jak wynika to z par. 66 ust. 1 pkt 11 omawianego rozporządzenia, gdy są związane z usługami transportu międzynarodowego, określonymi w par. 60 ust. 1 i par. 61 rozporządzenia.
Naczelny Sąd Administracyjny po rozpoznaniu sprawy ze skargi Roberta M. na decyzję Izby Skarbowej w W. z dnia 24 listopada 1998 r. (...) w przedmiocie podatku od towarów i usług - uchyla zaskarżoną decyzję oraz utrzymaną nią w mocy decyzję organu I instancji w części dotyczącej ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego; w pozostałej części skargę oddala.
Urząd Skarbowy w P. decyzją z dnia 26 czerwca 1998 r. określił Robertowi M. podatek od towarów i usług za kwiecień, maj, czerwiec, lipiec, sierpień i wrzesień 1997r., kwotę zaległości za powyższe miesiące, a ponadto również odsetki za zwłokę. Organ I instancji ustalił również kwotę dodatkowego zobowiązania podatkowego w wysokości 949 zł. W uzasadnieniu tej decyzji podano, że w wyniku kontroli ustalono, że podatnik zawyżył podatek naliczony za miesiąc maj i wrzesień 1997 r. w kwotach po 1 zł, gdyż nieprawidłowo zaokrąglał kwoty przenoszone z ewidencji zakupów do deklaracji podatkowej, a ponadto zaniżył podatek należny za miesiące kwiecień, maj, lipiec, sierpień i wrzesień 1997 r. w wyniku wadliwego opodatkowania usług spedycyjnych świadczonych na zlecenie krajowego podmiotu, a polegających na organizacji przewozu towarów z miejsca wyjazdu za granicę do miejsca przyjazdu w Polsce. Transport towarów skarżący zlecał przewoźnikowi, który wystawiał mu faktury, w których wykazywał zapłatę za trasę przewozu towarów za granicę i stosował stawkę "0" procent oraz zapłatę za odcinek trasy w Polsce stosując stawkę w wysokości 22 procent.
Skarżący natomiast wystawiał fakturę zleceniodawcy usługi przewodu towarów, z tym że do kwoty zapłaty przwoźnika za trasę zagraniczną doliczał określoną kwotę za swoją usługę spedycyjną i opodatkowywał ją tak, jak przewoźnik stawką "0" procent, zaś trasę krajową refakturował w kwotach podanych przez przewoźnika. Zdaniem organu I instancji, tego rodzaju praktyka narusza przepisy rozporządzenia Ministra Finansów z dnia 21 grudnia 1995 r. w sprawie wykonania przepisów ustawy o podatku od towarów i usług (...) /Dz.U. nr 154 poz. 797 ze zm./, zgodnie z którymi usługi spedycyjne świadczone przez Roberta M. powinny być w całości opodatkowane stawką 22 procent.
W odwołaniu od powyższej decyzji skarżący zarzucił, że wykładnia przepisów cytowanego rozporządzenia Ministra Finansów z 1995 r. jest błędna.
Z przepisów tego rozporządzenia bowiem oraz art. 39 ust. 1 pkt 1 oraz art. 4 pkt 6 i art. 18 ust. 3 ustawy o podatku od towarów i usług wynika, że podatnik /spedytor/ korzystający z usług transportu międzynarodowego, które są wykonywane w sposób przewidziany w par. 59 ust. 1 pkt 1-3 powołanego rozporządzenia, poza granicami Polski - ma prawo do stawki "0" procent.
Izba Skarbowa w W. decyzją z dnia 24 listopada 1998 r. uchyliła decyzję organu I instancji w części dotyczącej określenia:
- podatku od towarów i usług za kwiecień i maj 1997 r. i określiła jego wysokość w kwocie 648 zł,
- kwoty zaległości podatkowej za kwiecień i maj 1995 r. i określiła zaległość podatkową za maj 1997 r. w kwocie - 756 zł,
- odsetek za zwłokę za kwiecień i maj 1997 r. zaś w pozostałej części decyzję tę utrzymała w mocy. W motywach tego rozstrzygnięcia podano, że zgodnie z par. 66 ust. 1 pkt 11 cytowanego rozporządzenia z 1995 r., opodatkowaniu VAT według stawki "0" procent podlegają usługi spedycji międzynarodowej wymienione w par. 59 ust. 3 związane z usługami transportu międzynarodowego, określonymi w par. 60 ust. 1 tego rozporządzenia, par. 60 ust. 1 stanowi, że za eksport usług uznaje się usługi, o których mowa w par. 59 ust. 1 pkt 1 i pkt 3 rozporządzenia. Usługi spedycyjne świadczone przez skarżącego są usługami transportu międzynarodowego, o których mowa w par. 59 ust. 1 pkt 2, lecz dotyczą importu towarów i dlatego nie można uznać je za eksport usług. Usługi więc świadczone przez skarżącego w całości /łącznie z kosztem transportu/ powinny być opodatkowane stawką 22 procent, o której mowa w art. 18 ust. 1 ustawy o VAT.