W uzasadnieniu wydanego rozstrzygnięcia organ odwoławczy wskazał, że podstawę prawną orzekania w rozpatrywanej sprawie stanowi art. 21 ust. 1 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, w świetle którego wypłatę świadczeń z funduszu alimentacyjnego wstrzymuje się jeżeli osoba uprawniona albo jej przedstawiciel ustawowy, którzy złożyli wniosek o przyznanie świadczeń z funduszu alimentacyjnego odmówili udzielenia lub nie udzielili, w wyznaczonym terminie, wyjaśnień co do okoliczności mających wpływ na prawo do świadczeń.
W ocenie Kolegium wstrzymanie wypłaty świadczenia jest instytucją służącą zapobieżeniu podjęcia przez uprawnionego świadczenia nienależnego, to jest świadczenia wypłaconego w czasie, w jakim nie istniała przesłanka do jego nabycia albo też pojawiła się prawna przeszkoda w korzystaniu z niego.
W realiach sprawy organ pierwszej instancji działając na podstawie § 8 rozporządzenia Ministra Pracy i Polityki Społecznej z dnia 7 lipca 2010 r. w sprawie sposobu i trybu postępowania, sposobu ustalania dochodu oraz wzorów wniosku, zaświadczeń i oświadczeń o ustalenie prawa do świadczeń z funduszu alimentacyjnego wezwał odwołującego się do dostarczenia zaświadczenia szkolnego o podjęciu nauki w roku szkolnym 2014/2015.
Z akt sprawy wynika, że w dniu 15 września 2014 r. ojciec odwołującego Z. P. złożył oświadczenie zawierające informację, że jego syn K. od dnia 1 września 2014 r. nie podjął nauki i nie składał dokumentów na wyższą uczelnię.
Z akt sprawy wynika ponadto, że odwołujący jest osobą pełnoletnią. Tym samym świadczenia z funduszu alimentacyjnego przysługują mu do ukończenia 25 roku życia gdy uczy się w szkole lub w szkole wyższej. Z chwilą zaprzestania kontynuowania nauki K. P. stracił status ucznia - studenta. Tym samym prawo do świadczeń alimentacyjnych nie przysługuje mu od dnia 1 września 2014 r. Zasadne było zatem wydanie przez organ pierwszej instancji orzeczenia o wstrzymaniu wypłaty ww. świadczeń.
W skardze na ww. decyzję organu odwoławczego skierowanej do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku K. P. reprezentowany przez pełnomocnika Z. P. zakwestionował wydane w jego sprawie rozstrzygnięcia.
W odpowiedzi na skargę Samorządowe Kolegium Odwoławcze wniosło o jej oddalenie nie znajdując podstaw do zmiany swojego wcześniejszego stanowiska. Uzupełniająco organ odwoławczy wskazał, że orzekając w sprawie kierował się treścią art. 21 ust. 1 w zw. z art. 9 ust. 1 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów. Podstawą uznania wstrzymania wypłaty świadczenia z funduszu alimentacyjnego było bowiem zaistnienie okoliczności powodującej wstrzymanie wypłaty świadczenia, a mianowicie zaprzestanie kontynuowania nauki w szkole lub w szkole wyższej przez K. P., który ukończył 18 lat i jest osobą pełnoletnią.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
Stosownie do art. 1 § 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. - Prawo o ustroju sądów administracyjnych (tekst jednolity: Dz. U. z 2014 r., poz. 1647) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem. Oznacza to, że przedmiotem kontroli sądu administracyjnego jest zgodność z prawem zaskarżonej decyzji, przy czym w sprawowaniu tej kontroli sąd nie jest związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną, rozstrzygając w granicach danej sprawy (vide: art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi - tekst jednolity: Dz. U. z 2012 r., poz. 270 ze zm.).