Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia NSA Marek Gorski Sędziowie: Sędzia WSA Alina Dominiak (spr.) Sędzia WSA Felicja Kajut Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Wioleta Gładczuk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 3 marca 2010 r. sprawy ze skargi J. U. na postanowienie Wojewody z dnia 15 grudnia 2009 r. nr [...] w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania od decyzji w sprawie zasiłku dla bezrobotnych oraz utraty statusu osoby bezrobotnej oddala skargę.
Decyzją z dnia 28 października 2009 r. Starosta stwierdził, iż decyzje nr: [...] z dnia 11.08.1993 r., [...] z dnia 10.09.1993 r., [...] z dnia 11.10.1993 r., [...] z dnia 10.11.1993 r., [...] z dnia 9.12.1993 r., [...] z dnia 18.01.1994 r., [...] z dnia 15.02.1994 r., [...] z dnia 15.03.1994 r., [...] z dnia 15.04.1994 r., [...] z dnia 17.05.1994 r., [...] z dnia 24.09.1994 r., nr [...] z dnia 24.10.1994 r. zostały wydane z naruszeniem prawa.
Powyższą decyzję doręczono skarżącemu w dniu 3 listopada 2009 r.
W dniu 2 grudnia 2009 r. (data stempla pocztowego) J. U. wniósł o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania od decyzji z dnia 28 października 2009 r., uzasadniając swą prośbę brakiem zrozumienia jej treści. Podał, że konsekwencją tego był fakt utraty przez niego prawa do emerytury.
Postanowieniem z dnia 15 grudnia 2009 r. Wojewoda działając na podstawie art. 58, art. 59 i art. 134 kpa odmówił przywrócenia terminu do wniesienia odwołania do decyzji Starosty.
W uzasadnieniu Wojewoda wyjaśnił, iż strona w żaden sposób nie uprawdopodobniła, że uchybienie terminu do wniesienia odwołania nastąpiło bez jej winy, co dla oceny zasadności wniosku o przywrócenie terminu jest niezbędne. W przypadku niezrozumienia decyzji mogła zwrócić się do kompetentnego pracownika Urzędu o wyjaśnienie tej treści, czego jednak nie uczyniła, co świadczy o niezachowaniu przez nią staranności. Wskazana przez stronę przyczyna jest przyczyną spowodowaną przez nią samą.
Organ wskazał, że ponadto nie jest możliwe ustalenie, jak długo trwała i kiedy ustała przyczyna, ze względu na którą strona nie dokonała czynności w terminie. Niemożliwe jest zatem ustalenie, czy strona zachowała prekluzyjny, 7-dniowy termin określony przez art. 58 § 2 k.p.a. na złożenie prośby o przywrócenie terminu, którego to zachowanie jest jedną z przesłanek ustawowych do przywrócenia terminu. Strona nie sporządziła też odwołania.
W skardze do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku J. U., wnosząc o zmianę zaskarżonego postanowienia wyjaśnił, iż nie złożył odwołania od decyzji Starosty w terminie, gdyż nie zdawał sobie sprawy z jej skutków. W jego odczuciu decyzja organu I instancji nie rodziła żadnych konsekwencji, a później okazało się, że na jej podstawie ZUS odmówił mu prawa do emerytury.
W odpowiedzi na skargę Wojewoda wniósł o jej oddalenie, podtrzymując argumentację zawartą w uzasadnieniu zaskarżonego postanowienia.
Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku zważył, co następuje:
W myśl art. 1 § 1 i 2 ustawy z dnia 25 lipca 2002 r. o ustroju sądów administracyjnych (Dz. U. nr 153, poz. 1269 ze zm.) sądy administracyjne sprawują wymiar sprawiedliwości przez kontrolę działalności administracji publicznej pod względem zgodności z prawem, jeżeli ustawy nie stanowią inaczej.
Zgodnie z art. 134 § 1 ustawy z dnia 30 sierpnia 2002 r. - Prawo o postępowaniu przed sądami administracyjnymi (Dz. U. Nr 153, poz. 1270 ze zm.), sąd rozstrzyga w granicach danej sprawy nie będąc jednak związany zarzutami i wnioskami skargi oraz powołaną podstawą prawną. Skarga jest bezzasadna.