Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Alina Dominiak (spr.) Sędziowie: Sędzia NSA Anna Orłowska Sędzia WSA Elżbieta Kowalik - Grzanka Protokolant Starszy sekretarz sądowy Wioleta Gładczuk po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 16 września 2010 r. sprawy ze skargi P. R. na zarządzenie zastępcze Wojewody z dnia 5 maja 2010 r. nr [...] w przedmiocie wygaśnięcia mandatu radnego oddala skargę.
Wojewoda, zarządzeniem zastępczym z dnia 5 maja 2010 r., powołując się na art. 98 a ust. 2 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym w związku z art. 190 ust. 1 pkt 2a ustawy z dnia 16 lipca 1998 r. Ordynacja wyborcza do rad gmin, rad powiatów i sejmików województwa, stwierdził wygaśnięcie z mocy prawa mandatu P. R. - radnego Rady Miejskiej w S.
W uzasadnieniu organ wskazał, że radny P. R., prowadzący Przedsiębiorstwo Produkcyjno- Handlowo- Usługowe [...], zawarł na czas nieokreślony z Zakładem Komunalnym w S. umowę najmu nieruchomości zabudowanej halą produkcyjną. Z treści umowy wynika, że będąca przedmiotem najmu nieruchomość jest własnością Gminy S., a Zakład Komunalny sprawuje nad nią trwały zarząd. Tym samym P. R., prowadząc działalność gospodarczą z wykorzystaniem mienia komunalnego gminy naruszył zakaz wynikający z dyspozycji art. 24f ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym. Wojewoda przywołał także art. 190 ust. 1 pkt 2a Ordynacji wyborczej do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw, który przewiduje wygaśnięcie mandatu radnego wskutek naruszenia ustawowego zakazu łączenia mandatu radnego z wykonywaniem określonych w odrębnych przepisach funkcji lub działalności.
Organ wskazał, że pismem z dnia 15 marca 2010 r., na podstawie art. 98a ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym, wezwał Radę Miejską w S. do podjęcia w terminie 30 dni uchwały stwierdzającej wygaśnięcie mandatu radnego. W związku z bezskutecznym upływem tego terminu powiadomił Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji o konieczności stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego zarządzeniem zastępczym.
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku złożył P. R. domagając się uchylenia powyższego zarządzenia i zarzucając naruszenie art. 24f ust. 1 ustawy o samorządzie gminnym w zw. z art. 190 ust. 1 pkt 2a Ordynacji wyborczej do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw, polegające na przyjęciu, że skarżący prowadzi działalność gospodarczą z wykorzystaniem mienia gminnego, że wcześniej prowadzona działalność gospodarcza z wykorzystaniem własnych nakładów na mienie gminy jest działalnością z wykorzystaniem mienia gminnego, wydaniu rozstrzygnięcia, mimo że skarżący przed i w dniu wydania zarządzenia nie był związany umową najmu mienia gminnego. Skarżący zarzucił ponadto błędne i niepełne ustalenie stanu faktycznego oraz naruszenie art. 190 ust. 1 pkt 2a Ordynacji wyborczej do rad gmin, rad powiatów i sejmików województw przez jego niewłaściwe zastosowanie w sytuacji, kiedy nie istniały przesłanki do stwierdzenia wygaśnięcia mandatu radnego.
W uzasadnieniu skarżący podkreślił, że organ wydając zarządzenie nie ustalił, w jakim okresie radny prowadził działalność gospodarczą z wykorzystaniem mienia gminnego. Tymczasem przedmiotowa umowa najmu nieruchomości została wypowiedziana i rozwiązana jeszcze przed wydaniem zaskarżonego zarządzenia. Wcześniej istotnie prowadził działalność w tzw. hali produkcyjnej, jednak hala ta powstała ze środków skarżącego. Dzięki tym nakładom zmieniono wiatę na halę produkcyjną - wykonano centralne ogrzewanie, instalację elektryczną, wentylację. W tych okolicznościach należy uznać, że skarżący prowadził działalność gospodarczą z wykorzystaniem nie mienia gminnego, a mienia własnego. Nie było zatem podstaw do wydania zaskarżonego zarządzenia.