Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Felicja Kajut, Sędziowie Sędzia NSA Marek Gorski (spr.), Sędzia WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Hanna Tarnawska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 7 grudnia 2007 r. sprawy ze skarg Prokuratora Rejonowego w B. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego [...] z dnia 10 maja 2007 r. nr [...] ,nr [...] w przedmiocie cofnięcie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych powyżej 4,5% 1. uchyla zaskarżone decyzje oraz poprzedzające je decyzje Burmistrza Miasta [...] z dnia 23 marca 2007 r. o nr. [...], nr. [...] 2. określa, że zaskarżone decyzje nie mogą być wykonane.
Burmistrz Miasta [...] decyzją z dnia 23 marca 2007 r. odmówił cofnięcia zezwolenia z dnia 25 września 2003 r. na sprzedaż napojów alkoholowych powyżej 4,5 % do 18 % zawartości alkoholu (z wyjątkiem piwa) przeznaczonych do spożycia poza miejscem sprzedaży, wydanego H. W. prowadzącemu działalność gospodarczą pod nazwą - [...] w B. Kolejną decyzją z tego dnia i w stosunku do tej samej strony Burmistrz Miasta [...] orzekł o odmowie cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych powyżej 18 % zawartości alkoholu. Organ w decyzjach powołał się na art. 104 § 1 k.p.a. oraz art. 18 ust. 3 i ust. 10 pkt 1 lit. a ustawy z dnia 26 października 1982 r. o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi (t.j. Dz. U. z 2002 r. Nr 147, poz. 1231 ze zm.).
W analogicznych uzasadnieniach decyzji organ wskazał, że Prokurator Rejonowy w B. wystąpił do organu o cofnięcie zezwoleń w związku ze sprzedażą piwa osobie nieletniej potwierdzonej prawomocnym wyrokiem Sądu Rejonowego [...] z dnia 24 listopada 2006 r. sygn. akt VK 433/06. Na podstawie tego wniosku wszczęto postępowanie w sprawie cofnięcia H. W. trzech zezwoleń na sprzedaż napojów alkoholowych w sklepie przy ul. [...] w B. obejmujących odpowiednio sprzedaż napojów alkoholowych:
- do 4,5 % zawartości alkoholu oraz piwa,
- powyżej 4,5 % do 18 % zawartości alkoholu (z wyjątkiem piwa),
- powyżej 18 % zawartości alkoholu.
Organ powołał się na art. 15 ust. 1 pkt 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi zabraniający sprzedaży i podawania napojów alkoholowych osobom do lat 18. W art. 18 ust. 10 pkt 1 lit. a ustawa ta przewiduje, że w następstwie naruszenia zakazu organ zezwalający cofa zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych.
Zdaniem organu każde z wyżej wymienionych zezwoleń należy traktować oddzielnie i gdy naruszenie dotyczy konkretnego rodzaju alkoholu, wskazanego w zezwoleniu, uzasadnione jest jedynie cofnięcie tego zezwolenia. W związku z tym, że na skutek wspomnianego, potwierdzonego wyrokiem sądu powszechnego zdarzenia nastąpiło cofniecie zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych do 4,5 % zawartości alkoholu oraz na piwo, nie można domagać się cofnięcia dwóch pozostałych zezwoleń. Organ przywołał w tym kontekście wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z dnia 4 października 2006 r. o sygn. akt II GSK 144/06 (Lex nr 276677), w którym stwierdza się, że brak podstawy prawnej do cofnięcia zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych w razie nie stwierdzenia naruszenia zasad sprzedaży alkoholu objętego danym zezwoleniem.
Od decyzji odwołał się Prokurator Rejonowy w B. utrzymując, że art. 18 ust. 10 pkt 1 lit. a w/w ustawy obliguje organ do cofnięcia każdego wydanego zezwolenia na sprzedaż napojów alkoholowych, bez względu na zawartość procentową alkoholu. Zaprezentowane przez organ pierwszej instancji rozumowanie prowadzi bowiem do wniosków wewnętrznie sprzecznych i nieracjonalnych. Prokurator zaznaczył, iż nie ma żadnej gwarancji, że H. W. lub jego pracownik zachowując zezwolenia na sprzedaż pozostałych napojów alkoholowych nie dokona sprzedaży nieletnim napojów o wyższej niż piwo zawartości alkoholu. Zaznaczył przy tym, że istotny jest cel w/w ustawy i nie sposób realizować postulat wychowania w trzeźwości młodych ludzi, przy zaniechaniu obowiązków, które ustawodawca nałożył na organy administracji. Dalej odwołujący się wskazał na odmienną niż zaprezentowana we w/w wyroku Naczelnego Sadu Administracyjnego linię orzecznictwa wojewódzkich sądów administracyjnych w spornej kwestii.