Sprawa ze skargi na postanowienie SKO w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania w sprawie uznania za dłużnika alimentacyjnego uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych
Sentencja

Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Sudoł (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Alina Dominiak Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 29 czerwca 2017 r. sprawy ze skargi A. W. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 10 marca 2017 r., nr [...] w przedmiocie przywrócenia terminu do wniesienia odwołania w sprawie uznania za dłużnika alimentacyjnego uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych oddala skargę.

Uzasadnienie strona 1/6

Decyzją z dnia 31 października 2013 r. Prezydent Miasta, działając na podstawie m.in. art. 104 § 1 k.p.a. oraz art. 5 ust. 3, ust. 3a ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (tekst jednolity: Dz.U. z 2012 r., poz. 1228 ze zm.), uznał dłużnika alimentacyjnego A. W. za uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych na rzecz dzieci: K., K. i M. W.

A. W. - działając przez profesjonalnego pełnomocnika - złożył dowołanie od powyższej decyzji. Samorządowe Kolegium Odwoławcze pismem z dnia 17 grudnia 2013 r. wezwało pełnomocnika skarżącego do usunięcia braków odwołania, tj. wykazania swojego pełnomocnictwa do działania w sprawie, w terminie 7 dni od doręczenia wezwania, pod rygorem pozostawienia podania bez rozpoznania. Wezwanie do usunięcia braków formalnych odwołania zostało skutecznie doręczone w dniu 23 grudnia 2013 r., zaś zakreślony w nim termin upłynął bezskutecznie w dniu 30 grudnia 2013 r. Wobec powyższego Samorządowe Kolegium Odwoławcze pozostawiło odwołanie od ww. decyzji bez rozpoznania, o czym pismem z dnia 5 lutego 2014 r. poinformowało pełnomocnika strony.

A. W. pismem z dnia 19 stycznia 2017 r. wystąpił z wnioskiem o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania. W uzasadnieniu wniosku podniósł, że o fakcie pozostawienia bez rozpoznania odwołania dowiedział się w dniu 18 stycznia 2017 r., kiedy przeglądał akta sprawy w MOPS w związku z doręczonym mu zawiadomieniem w sprawie zatrzymania prawa jazdy. A. W. wyjaśnił, że brak pełnomocnictwa nie wynikał z jego winy, bowiem pełnomocnik nie poinformował go o wezwaniu Samorządowego Kolegium Odwoławczego. W ocenie A. W. sam fakt, że pełnomocnik złożył odwołanie świadczy, o tym że miał wiedzę o sprawie i mógł złożyć odwołanie.

Samorządowe Kolegium Odwoławcze postanowieniem z dnia 10 marca 2017 r., nr [...], na podstawie art. 123 § 1 i 2, art. 58 § 1 i 2, art. 59 § 2 k.p.a., odmówiło przywrócenie terminu do wniesienia odwołania.

W uzasadnieniu organ wyjaśnił, że zgodnie z art. 129 § 2 k.p.a. odwołanie od decyzji wnosi się w terminie 14 dni od dnia jej doręczenia stronie. W opisanym wyżej stanie faktycznym przedmiotowa decyzja Prezydenta Miasta z dnia 31 października 2013 r. stała się prawomocna z dniem 3 grudnia 2013 r., zaś wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania wpłynął w dniu 23 stycznia 2017 r.

Odwołując się do treści art. 58 § 1 i 2 k.p.a. wskazano, że organ jest obowiązany przywrócić termin, gdy zostaną spełnione łącznie następujące przesłanki: a) uchybienie terminowi nastąpiło bez winy zainteresowanego i brak winy zostanie uprawdopodobniony, b) zainteresowany złożył wniosek o przywrócenie terminu w ciągu siedmiu dni od ustania przyczyny uchybienia terminu, c) zainteresowany dopełnił czynności, dla której określony był termin jednocześnie ze złożeniem wniosku o przywrócenie terminu.

W sprawie pełnomocnik strony złożył w jego imieniu skarżącego odwołanie, jednak w wyznaczonym terminie nie uzupełnił jego braków, tj. nie przedstawił pełnomocnictwa do działania w jego imieniu. Zdaniem Samorządowego Kolegium Odwoławczego, przyczyną niedotrzymania terminu do złożenia odwołania przez skarżącego było jego niedbalstwo i brak zainteresowania toczącym się postępowaniem. Skarżącemu doręczono w listopadzie 2013 r. decyzję Prezydenta Miasta z dnia 31 października 2013 r. Nie były wiarygodne twierdzenia, że dopiero przeglądając akta sprawy dotyczącej zatrzymania prawa jazdy dowiedział się o pozostawieniu bez rozpoznania odwołania w sprawie uznania go za dłużnika alimentacyjnego uchylającego się od zobowiązań alimentacyjnych. Strona jest zobowiązana do należytej staranności, a więc także zainteresowania kiedy i jak zostało rozpoznane jej odwołanie. Skarżący nie uprawdopodobnił, że uchybienie terminu do wniesienia odwołania nastąpiło bez jego winy. Nadto, składając wniosek o przywrócenie terminu do wniesienia odwołania nie dopełnił czynności, dla której termin był zastrzeżony, bowiem nie złożył odwołania.

Strona 1/6