Zauważyć należy, że nie można wyprowadzać wniosku o niezaistnieniu likwidacji punktu sprzedaży alkoholu z faktu jedynie zawieszenia, a nie zakończenia działalności gospodarczej.
Zawieszenie działalności gospodarczej oznacza niemożliwość wykonywania takiej działalności. Wynika to z art. 14a ust. 3 ustawy z dnia 2 lipca 2004 r. o swobodzie działalności gospodarczej ( tj. Dz.U. z 2010 r., nr 220, poz.1447 ze zm.), normującej zasady podejmowania i wykonywania działalności gospodarczej. Przepis ten stanowi, że w okresie zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej przedsiębiorca nie może wykonywać działalności gospodarczej i osiągać bieżących przychodów z pozarolniczej działalności gospodarczej.
W ocenie Sądu zadeklarowanie przez przedsiębiorcę braku woli prowadzenia sprzedaży alkoholu w danym lokalu i faktyczne zaprzestanie tej sprzedaży ( co w sprawie niniejszej miało miejsce ) należy uznać za likwidację punktu sprzedaży alkoholu, o jakim mowa w art. 18 ust. 12 pkt 1 ustawy.
Należy mieć na uwadze, że w przypadku wygaśnięcia zezwolenia wskutek likwidacji punktu sprzedaży przedsiębiorca , mający zamiar ponownie w tym samym miejscu (lokalu) sprzedawać alkohol , musiałby uzyskać nowe zezwolenie na sprzedaż napojów alkoholowych , dotyczące nowego punktu sprzedaży.
Ewentualne stwierdzenie wygaśnięcia zezwoleń w terminie późniejszym nie czyni niniejszego postępowania bezprzedmiotowym.
Mając na uwadze powyższe Sąd, stwierdzając naruszenie przez organy art. 18 ust. 12 pkt 1 ustawy, na mocy art. 145 § 1 pkt 1 lit a p.p.s.a. w zw. z art. 135 p.p.s.a. uchylił decyzje organów obu instancji.
Przy ponownym rozpoznaniu sprawy organy będą miały na uwadze powyższe rozważania.
O kosztach Sąd orzekł na podstawie art. 200 i 205 §1 p.p.s.a.