Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Jolanta Sudoł (spr.) Sędziowie Sędzia WSA Paweł Mierzejewski Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 12 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi T. Spółki z ograniczoną odpowiedzialnością we W. na postanowienie Dyrektora Izby Administracji Skarbowej z dnia 19 czerwca 2017 r., nr [...] w przedmiocie niedopuszczalności odwołania w sprawie wymierzenia kary pieniężnej z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry oddala skargę.
Decyzją z dnia 20 stycznia 2017 r., nr [...] Naczelnik Urzędu Celnego wymierzył "A" Spółce z ograniczoną odpowiedzialnością we W. (dalej jako - "skarżąca spółka") karę pieniężną w wysokości 12.000 zł z tytułu urządzania gier na automacie poza kasynem gry.
Odwołanie od powyższej decyzji wniosła skarżąca spółka domagając się jej uchylenia w całości i umorzenia postępowania.
Postanowieniem z dnia 19 czerwca 2017 r., nr [...] Dyrektor Izby Administracji Skarbowej, działając na podstawie art. 228 § 1 pkt 1 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa (t.j. Dz. U. z 2017 r., poz. 201 ze zm.), stwierdził niedopuszczalność odwołania.
W uzasadnieniu organ ustalił, że pismem z dnia 5 grudnia 2016 r. pełnomocnik skarżącej (radca prawny W. Z.), powołując się na pełnomocnictwo znajdujące się w aktach sprawy wniósł o umorzenie postępowania, a następnie pismem z dnia 13 grudnia 2016 r. wniosek o powołanie biegłego i doręczenie dokumentów. W związku z brakiem pełnomocnictwa w aktach sprawy organ wezwał pełnomocnika skarżącej do jego nadesłania, w terminie 7 dni od dnia otrzymania wezwania. Wezwanie zostało doręczone w dniu 9 stycznia 2017 r., zaś pełnomocnictwo zostało nadane za pośrednictwem operatora pocztowego pismem z dnia 13 stycznia 2017 r., a więc w zakreślonym terminie i wpłynęło w dniu 20 stycznia 2017 r. Przy czym pełnomocnictwo nie zawierało wskazania adresu elektronicznego.
Organ odwoławczy uznał za nieprawidłowe stanowisko organu I instancji, który przyjął, że nieuzupełnienie pełnomocnictwa o adres elektroniczny pełnomocnika stanowiło brak formalny, którego nieusunięcie upoważniało organ do pominięcia go w sprawie. Zgodnie bowiem z art. 145 § 2 o.p. wszelką korespondencję należało doręczać ustanowionemu pełnomocnikowi. Decyzję zaś organu I instancji doręczono stronie zamiast jego pełnomocnikowi, czyli z naruszeniem ww. przepisu prawa. W związku z tym przedmiotowa decyzja z dnia 20 stycznia 2017 r. nie została właściwie doręczona i nie weszła ona do obrotu prawnego. W tym wypadku brak skutecznego doręczenia decyzji sprawia, że w ogóle nie rozpoczął biegu termin przewidziany do wniesienia odwołania. Tym samym, odwołanie złożone w takich okolicznościach uznać należało za niedopuszczalne.
Skargę do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku wniosła skarżąca spółka domagając się uchylenia zaskarżonego postanowienia i przekazanie sprawy organowi do ponownego rozpoznania i rozstrzygnięcia. Zarzuciła ona naruszenie art. 228 § 1 pkt 1 o.p., poprzez jego bezzasadne zastosowanie w sytuacji, gdy zaskarżone orzeczenie organu I instancji z dnia 20 stycznia 2017 r. jest decyzją w rozumieniu przepisów procedury. Skarżąca podniosła, że nie zgadza się z takim rozstrzygnięciem, ponieważ zaskarżona decyzja została wadliwie doręczona stronie, a nie działającemu w sprawie pełnomocnikowi. W związku z tym złożone od niej odwołanie winno być rozpoznane i błędne było zatem postanowienie o jego niedopuszczalności.
W odpowiedzi na skargę Dyrektor Izby Administracji Skarbowej wniósł o jej oddalenie, podtrzymując dotychczasowe stanowisko.