Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak, Sędziowie Sędzia WSA Jolanta Sudoł (spr.), Sędzia WSA Janina Guść, Protokolant Asystent sędziego Krzysztof Pobojewski, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 6 lutego 2020 r. sprawy ze skargi A. K.-M. i I. M. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 12 września 2019 r. nr [...] w przedmiocie stwierdzenia nieważności decyzji oddala skargę.
Zaskarżoną decyzją z dnia 12 września 2019 r. (nr [...]) Samorządowe Kolegium Odwoławcze utrzymało w mocy decyzję własną z dnia 26 marca 2019 r. (nr [...]) odmawiającą stwierdzenia nieważności decyzji Samorządowego Kolegium Odwoławcze z dnia 30 czerwca 2017 r. (nr [...]).
W sprawie zaistniały następujące okoliczności faktyczne i prawne:
Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 30 czerwca 2017 r. (nr [...]), po rozpatrzeniu odwołania od decyzji Dyrektora Powiatowego Centrum Pomocy Rodzinie w K., działającego z upoważnienia Starosty z dnia 17 czerwca 2015 r. (nr [...]), orzekającej o ustaleniu opłaty za pobyt K. M. w placówce opiekuńczo-wychowawczej w okresie od dnia 1 czerwca 2015 r. do dnia 31 maja 2016 r. w kwocie 2.293 zł miesięcznie, wskazując jako osoby zobowiązane do poniesienia opłaty rodziców dziecka - A. K. i I. M., uchyliło ją w części ustalającej wysokość opłaty w okresie od dnia 1 kwietnia 2016 r. do dnia 31 maja 2016 r. na kwotę 2.293 zł miesięcznie i orzekło o ustaleniu wysokości opłaty w okresie od dnia 1 kwietnia 2016 r. do dnia 31 maja 2016 r. w kwocie 2.332 zł miesięcznie, utrzymując przy tym w mocy pozostałą część zaskarżonej decyzji.
W pozostałej części Kolegium utrzymało decyzję organu pierwszej instancji w mocy.
Organ odwoławczy podał w uzasadnieniu wydanego rozstrzygnięcia, że małoletni syn skarżących A. K. i I. M. został umieszczony w placówce opiekuńczo-wychowawczej - Pogotowiu Opiekuńczym [...] w O. na mocy postanowienia Sądu Rejonowego w K. z dnia 8 czerwca 2014 r. (sygn. akt [...]), któremu nadano klauzulę wykonalności w dniu wydania orzeczenia. Postanowienie było udzieleniem zabezpieczenia interesom małoletniego syna skarżących w sprawie o ograniczenie władzy rodzicielskiej. Dziecko zostało odebrane rodzicom przez Komendę Powiatową Policji w K. w trybie przepisów ustawy o przeciwdziałaniu przemocy w rodzinie.
Z treści postanowienia Sądu Rejonowego w K. (sądu właściwego ze względu na miejsce zamieszkania małoletniego - zgodnie z art. 569 § 1 ustawy - Kodeks postępowania cywilnego) wynikało, że dziecko zostało odebrane rodzicom przez Komendę Policji w K., zatem miejscem zamieszkania nie mógł być G. Rodzice małoletniego zamieszkiwali wówczas w L. w powiecie K. W chwili umieszczenia małoletniego w pieczy zastępczej rodzicom nie ograniczono jeszcze władzy rodzicielskiej prawomocnym orzeczeniem sądu, wobec czego - zgodnie z art. 26 § 1 ustawy Kodeks cywilny - miejscem zamieszkania tego dziecka była również miejscowość L.
Kolegium zauważyło, że zgodnie z art. 193 ustawy o wspieraniu rodziny i systemie pieczy zastępczej, rodzice dziecka umieszczonego w pieczy zastępczej co do zasady ponoszą pełną opłatę za pobyt dziecka w pieczy zastępczej w wysokości średnich miesięcznych wydatków przeznaczonych na utrzymanie dziecka w placówce. Średnia wysokość wydatków ustalana jest nie w drodze decyzji, a aktu prawa miejscowego, który jest wiążący dla organu wydającego decyzję o ustaleniu opłaty. Średnie miesięczne wydatki przeznaczone na utrzymanie dziecka w placówce, w której przebywał K. M. wynosiły w dniu wydania decyzji 2.293 zł, a od 1 kwietnia 2016 r. - 2.332 zł. Z uwagi na zmianę stanu prawnego w toku postępowania wywołaną ustaleniem od dnia 1 kwietnia 2016 r. nowej wysokości średnich miesięcznych wydatków na utrzymanie dziecka w placówce w drodze zarządzenia nr [...] Starosty z dnia 10 marca 2016 r.