Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak Sędziowie: Sędzia NSA Anna Orłowska (spr.) Sędzia WSA Felicja Kajut Protokolant starszy sekretarz sądowy Anna Zegan po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 20 listopada 2014 r. sprawy ze skargi P. M. na decyzję Dyrektora Okręgowego Służby Więziennej w [...] z dnia 29 lipca 2014 r. nr [...] w przedmiocie zawieszenia w czynnościach służbowych oddala skargę.
Decyzją z dnia 30 czerwca 2014 r. nr [...] Dyrektor Zakładu Karnego w S. zawiesił [...] P. M., starszego oddziałowego działu ochrony Zakładu Karnego w S., w czynnościach służbowych na okres od 30 czerwca 2014 roku do 29 września 2014 roku, na podstawie art. 94 ust. 2,3 i 4 ustawy z dnia 9 kwietnia 2010 r. o Służbie Więziennej (tekst jednolity: Dz. U. z 2014 r. poz. 173 ze zmianami).
Organ wskazał, że w dniu 30 czerwca 2014 r. do Zakładu Karnego w S. wpłynęło pismo z Prokuratury Rejonowej w K. nr [...] z dnia 26 czerwca 2014 r. informujące o przedstawieniu [...] P. M., starszemu oddziałowemu działu ochrony Zakładu Karnego w S., dwóch zarzutów popełnienia przestępstwa z art. 231 § 1 kk w zb. z art. 217 § 1 kk w zw. z art. 11 § 2 kk oraz popełnienia przestępstwa z art. 231 § 1 kk w zb. Z art. 216 § 1 kk. W zw. z art. 11 § 2 kk. W związku z tym decyzję o zawieszeniu funkcjonariusza w czynnościach służbowych uzasadniono toczącym się wobec funkcjonariusza postępowaniem karnym oraz - wagą zarzucanych mu czynów, co skutkowało ze strony organu utratą zaufania co do właściwego wykonywania przez P. M. zadań służbowych.
Ponadto pismem z 30 czerwca 2014 r.[...], działając na zasadzie art. 95 ust. 1 wyżej cytowanej ustawy o Służbie Więziennej, Dyrektor Zakładu Karnego zawiesił funkcjonariuszowi od najbliższego terminu płatności, tj. od dnia 1 lipca 2014 r., wypłatę 50% należnego uposażenia.
W odwołaniu od decyzji P. M. wskazał, że toczące się postępowanie karne nie stanowi przesłanki obligatoryjnej do zawieszenia w czynnościach służbowych funkcjonariusza. Piszący podkreślił, że nie popełnił zarzucanych aktem oskarżenia czynów i czuje się dalece pokrzywdzony zaistniałą sytuacją. Podniósł, że w zakresie jednego z czynów, na szkodę tego samego pokrzywdzonego osadzonego, którego dotyczy postępowanie karne, został uniewinniony orzeczeniem Dyrektora Zakładu Karnego w S. nr [...] z dnia 16 października 2013 r. Piszący zaznaczył, że cieszy się bardzo dobrą opinią jako funkcjonariusz SW. Jednocześnie podkreślił, że ma na utrzymaniu troje małoletnich dzieci, na które płaci alimenty w łącznej wysokości 1.200 zł miesięcznie i pozbawienie go 50% uposażenia, połączone z zawieszeniem go w czynnościach służbowych, jest bardzo dotkliwe.
Przesyłając odwołanie do organu wyższej instancji Dyrektor Zakładu Karnego w S. wyjaśnił, że w jego ocenie w świetle zarzutów postawionych przez prokuratora nie ma gwarancji, że funkcjonariusz będący na stanowisku starszego oddziałowego, pracujący w bezpośrednim kontakcie z osadzonymi, w trakcie pełnienia służby nie dopuści się ponownie przekroczenia swoich uprawnień. Przyjął również, że niezawieszanie funkcjonariusza w czynnościach służbowych może mieć wpływ na dobro prowadzonego postępowania karnego, bowiem istniał by stan utrzymywania bezpośredniego kontaktu z ewentualnymi świadkami popełnienia czynów zarzucanych P. M.
Decyzją z dnia 29 lipca 2014 r. Dyrektor Okręgowy Służby Więziennej, utrzymał w mocy decyzję organu I instancji.
W uzasadnieniu do rozstrzygnięcia organ odwoławczy podkreślił, że wydawane w oparciu o art. 94 ust. 2 i 3 decyzje o zawieszeniu funkcjonariusza w czynnościach służbowym w przypadku wszczęcia przeciwko niemu postępowania karnego o przestępstwo umyślne ścigane z oskarżania publicznego mają charakter uznaniowy. W przedmiotowej sprawie zaistniała przesłanka umożliwiająca zastosowanie wskazanego przepisu, a zawieszając funkcjonariusza w czynnościach służbowych Dyrektor Zakładu Karnego w S. nie przekroczył granic uznania administracyjnego.