Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka (spr.), Sędziowie WSA Alina Dominiak, WSA Bartłomiej Adamczak, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Agnieszka Januszewska, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 29 maja 2013 r. sprawy ze skargi W. P. na decyzję Samorządowego Kolegium Odwoławczego z dnia 6 listopada 2012 r. nr [...] w przedmiocie umorzenia należności dłużnika alimentacyjnego 1. oddala skargę; 2. zasądza od Skarbu Państwa - Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gdańsku na rzecz adw. K. S. kwotę 295,20 zł. (dwieście dziewięćdziesiąt pięć złotych dwadzieścia groszy) zawierającą należny podatek od towarów i usług - tytułem wynagrodzenia za pomoc prawną udzieloną skarżącemu z urzędu.
Decyzją z dnia 13 grudnia 2011 r. nr [...] Wójt Gminy odmówił W. P. umorzenia należności w kwocie 18.000 zł oraz odsetek ustawowych z tytułu wypłaconych świadczeń z funduszu alimentacyjnego na rzecz córek: W., M. i M. P. na podstawie decyzji wydanej przez Kierownika Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w L. z dnia 28 października 2011 r. nr [...].
W podstawie prawnej rozstrzygnięcia podano art. 104 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2000 r. Nr 98, poz. 1071 ze zm.; dalej w skrócie "k.p.a.") oraz art. 30 ust. 1 - 3 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów (tekst jednolity: Dz. U. z 2009 r., Nr 1, poz. 7 ze zm.).
W uzasadnieniu organ wskazał, że strona wystąpiła o umorzenie wskazanych należności ze względu na pobyt w areszcie śledczym i ciężką sytuację finansową.
Organ zaznaczył, że obowiązek alimentacyjny ciąży bezwzględnie na każdym z rodziców i służy realizacji ochrony dobra dziecka poprzez zapewnienie środków na jego godziwe utrzymanie, wychowywanie czy też edukację. Dobro dziecka jest wartością najwyższą, podlegającą ochronie ze strony państwa. Nadto w ustawie o pomocy osobom uprawnionym do alimentów mowa jest o tym, że konstytucyjna zasada pomocniczości nakłada na państwo obowiązek wspierania jedynie tych osób ubogich, które nie są w stanie samodzielnie zaspokoić swoich potrzeb i nie otrzymują należnego im wsparcia od osób należących do kręgu zobowiązanych do alimentacji. Strona powinna zatem liczyć się z koniecznością spłaty tych należności.
Zgodnie z art. 27 ust. 1 - 4 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, dłużnik alimentacyjny jest zobowiązany do zwrotu organowi właściwemu wierzyciela należności w wysokości świadczeń wypłaconych z funduszu alimentacyjnego osobie uprawnionej, łącznie z ustawowymi odsetkami.
Zdaniem organu fakt umieszczenia dłużnika alimentacyjnego w areszcie śledczym nie jest wystarczającym powodem do umorzenia zaległości z tytułu wypłaconych świadczeń alimentacyjnych. Wnioskodawca ma możliwość starania się o podjęcie odpłatnego zatrudnienia w areszcie śledczym, co pozwoliłoby częściowo pokrywać wypłacane świadczenia z funduszu alimentacyjnego. Nadto po opuszczeniu aresztu śledczego dłużnika winien podjąć pracę zarobkową celem bieżącego regulowania istniejących należności.
W. P. odwołał się od tej decyzji podnosząc, że jako tymczasowo aresztowany nie ma prawa ani możliwości podjęcia pracy. W ocenie odwołującego umorzenie należności alimentacyjnych stanowić będzie szansę powrotu do normalnego funkcjonowania w społeczeństwie po opuszczeniu aresztu śledczego.
Po rozpatrzeniu odwołania Samorządowe Kolegium Odwoławcze decyzją z dnia 6 listopada 2012 r. nr sygn. akt 749/12, na podstawie art.138 § 1 pkt 1 w zw. z art. 7 k.p.a. oraz w zw. z art. 30 ust. 2 i ust. 3 ustawy z dnia 7 września 2007 r. o pomocy osobom uprawnionym do alimentów, utrzymało w mocy decyzję organu pierwszej instancji.
W uzasadnieniu organ odwoławczy zacytował treść art. 30 ustawy o pomocy osobom uprawnionym do alimentów i wskazał, że stosownie do wniosku podstawą materialnąprawną rozstrzygnięcia jest ust. 2 tego artykułu.