Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący Sędzia WSA Elżbieta Kowalik-Grzanka (spr.), Sędziowie Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak, Sędzia WSA Alina Dominiak, Protokolant Starszy Sekretarz Sądowy Beata Kaczmar, po rozpoznaniu na rozprawie w dniu 14 kwietnia 2016 r. sprawy ze skargi J. K. na decyzję Wojewody [...] z dnia 10 listopada 2015 r., nr [...] w przedmiocie zmiany decyzji dotyczącej wymeldowania z pobytu stałego oddala skargę.
Decyzją z dnia 31 października 2013 r. znak [...] Burmistrz Miasta orzekł o wymeldowaniu J. K. z pobytu stałego w K. przy ul. [...]. Przedmiotowa decyzja została następnie utrzymana w mocy decyzją Wojewody z dnia 12 grudnia 2013 r. znak [...].
W dniu 30 lipca 2015 r. do Urzędu Miasta K. wpłynął wniosek działającego w imieniu J. K. adwokata M. K. o zmianę decyzji z dnia 31 października 2013 r. w ten sposób, że organ wyda decyzję o odmowie wymeldowania J. K. z pobytu stałego w K. przy ul. [...].
W uzasadnieniu złożonego wniosku wskazano, że decyzja organu pierwszej instancji z dnia 31 października 2013 r. została wydana z pominięciem istotnych okoliczności sprawy. J. K. obok zameldowania na pobyt stały w K. posiadał bowiem także zameldowanie na pobyt czasowy w okresach 25 lipca - 26 października 2013 r. oraz 28 października 2013 r. - 28 października 2014 r. w miejscowości L. w N., co zostało potwierdzone poświadczeniami zameldowania. Posiadanie zameldowania na pobyt czasowy oznacza, iż bez znaczenia jest to czy J. K. przebywał w lokalu położonym w K. przy ul. [...]. Fakt przebywania bądź nieprzebywania w tym lokalu nie ma znaczenia przy dokonywaniu oceny odnośnie stałego miejsca pobytu.
W realiach rozpatrywanej sprawy nie ulega wątpliwości, że J. K. posiadał zameldowanie na pobyt czasowy w miejscowości L. tylko i wyłącznie z uwagi na wykonywanie pracy za granicą. Ośrodkiem interesów osobistych i majątkowych ww. pozostał lokal położony w K. przy ul. [...]. To tam J. K. spędzał czas wolny, spotykał się ze znajomymi i członkami rodziny oraz przechowywał swoje rzeczy. Adres ten był także adresem korespondencyjnym. Po zakończeniu pracy w N. J.K. zamierzał na stałe przebywać pod tym adresem. Powyższe oznacza, że brak było podstaw faktycznych i prawnych aby wymeldować ww. z pobytu stałego z lokalu położonego w K. przy ul. [...].
Decyzją z dnia 22 września 2015 r. znak [...] Burmistrz Miasta działając na podstawie art. 154 § 1 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2013 r., poz. 267 ze zm.; dalej w skrócie "k.p.a.") odmówił zmiany decyzji własnej z dnia 31 października 2013 r. znak [...].
W uzasadnieniu wydanego rozstrzygnięcia organ przywołując dotychczasowe postępowanie oraz wydane rozstrzygnięcia wskazał, że przedmiotem postępowania prowadzonego w trybie art. 154 § 1 k.p.a. jest weryfikacja decyzji ostatecznej pod kątem stwierdzenia, czy za zmianą lub uchyleniem decyzji przemawia interes społeczny lub słuszny interes strony. Nie jest natomiast przedmiotem tego postępowania merytoryczne rozpoznanie sprawy o wymeldowanie i kontrola merytoryczna decyzji ostatecznej. W istocie bowiem trybu określonego w art. 154 k.p.a. nie można traktować jako służącego do ponownego rozpatrzenia sprawy zakończonej już decyzją ostateczną W opinii organu wskazany warunek uwzględnienia słusznego interesu strony prowadzącego do zmiany lub uchylenia decyzji ostatecznej sprawia, że przewidziany przepisem art. 154 k.p.a. tryb weryfikacji tej decyzji ma zastosowanie przede wszystkim do decyzji opartych na uznaniu administracyjnym, to jest decyzji, przy wydawaniu których organ dysponował pewnym luzem decyzyjnym. Wzruszenie natomiast w tym trybie ostatecznej decyzji o charakterze związanym będzie możliwe w zasadzie tylko w przypadku zmiany polityki administracyjnej, wykładni prawa czy przyjętego sposobu oceny stanu faktycznego. Uchylenie zgodnej z prawem ostatecznej decyzji związanej przy niezmienionym stanie faktycznym i prawnym (i w przypadku braku wymienionych okoliczności) prowadziłoby do rażącego naruszenia prawa, skutkującego stwierdzeniem nieważności decyzji wydanej na podstawie art. 154 k.p.a.