Wojewódzki Sąd Administracyjny w Gdańsku w składzie następującym: Przewodniczący: Sędzia WSA Bartłomiej Adamczak Sędziowie: Sędzia WSA Felicja Kajut (spr.) Sędzia WSA Paweł Mierzejewski po rozpoznaniu na posiedzeniu niejawnym w trybie uproszczonym w dniu 12 stycznia 2018 r. sprawy ze skargi A. M. na postanowienie Samorządowego Kolegium Odwoławczego w [....] z dnia 19 czerwca 2017 r. nr [...] w przedmiocie uchybienia terminu do wniesienia odwołania od decyzji dotyczącej zasiłku celowego oddala skargę.
Zaskarżonym postanowieniem z dnia 19 czerwca 2017 r. nr [...] wydanym na podstawie art. 134 w zw. z art. 129 § 2 ustawy z dnia 14 czerwca 1960 r. - Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jednolity: Dz. U. z 2016 r., poz. 23 ze zm.; dalej w skrócie jako "k.p.a.") Samorządowe Kolegium Odwoławcze w G., po dokonaniu kontroli formalnej odwołania A. M. od decyzji Wójta Gminy K. z dnia 31 marca 2017 r. nr [...] stwierdziło uchybienie terminu do wniesienia odwołania.
W uzasadnieniu wydanego postanowienia organ wskazał, że decyzją z dnia 31 marca 2017 r. nr [...] Wójt Gminy K. odmówił przyznania A. M. świadczenia pieniężnego w formie zasiłku celowego na zaspokojenie potrzeb takich jak: zakup kurtki, butli gazowej, materaca sprężynowego, rusztów do paleniska, garnka, podgrzewacza wody oraz papy do naprawy dachu. Jednocześnie w pkt 2 sentencji decyzji orzeczono o przyznaniu wnioskodawcy zasiłku celowego z przeznaczaniem na częściowe pokrycie zakupu żywności w miesiącu styczniu 2017 r. w kwocie 125 zł. W pkt 3 sentencji decyzji orzeczono zaś o przyznaniu wnioskodawcy zasiłku celowego z przeznaczeniem na zaspokojenie w miesiącu styczniu 2017 r. innych potrzeb tj. częściowe pokrycie wydatków na środki czystości (5 zł), częściowe pokrycie kosztów dojazdów do poradni lekarskich (10 zł), częściowe pokrycie kosztów poboru energii eklektycznej (30 zł), częściowe pokrycie kosztów zakupu swetra (20 zł) oraz częściowe pokrycie zakupu koszuli (10 zł). W decyzji orzeczono zatem o przyznaniu wnioskodawcy zasiłku celowego na sfinansowanie części zgłoszonych przez niego we wniosku potrzeb, w łącznej kwocie 200 zł.
Decyzja została skutecznie doręczona A. M. w dniu 18 kwietnia 2017 r. SKO w G. wskazało, że zgodnie z art. 129 § 2 K.p.a. odwołanie wnosi w terminie 14 dni od dnia doręczania decyzji stronie. Tym samym w przedmiotowej sprawie termin dla dokonania tej czynności rozpoczął swój bieg 19 kwietnia 2017 r., a zakończył 2 maja 2017 r. i z jego upływem decyzja stała się ostateczna. Z nadesłanych na wezwanie wyjaśnień organu I instancji wynika zaś, że datowane na dzień 2 maja 2017 r. odwołanie, zostało złożone przez stronę osobiście w siedzibie Gminnego Ośrodka Pomocy Społecznej w K. dopiero w dniu 4 maja 2017 r. Z wyjaśnień tych wynika ponadto, że skarżący nie złożył wniosku o uzupełnienie otrzymanej decyzji. W tym stanie rzeczy organ odwoławczy stwierdził, że odwołanie zostało złożone z uchybieniem terminu, co wyłącza możliwość jego merytorycznego rozpoznania.
A. M. zaskarżył powyżej wskazane postanowienie do Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w G., domagając się uchylenia zaskarżonego postanowienia.
W ocenie skarżącego zaskarżone postanowienie rażąco narusza obowiązujące przepisy prawne to jest art.1 § 1, art. 7, art. 8 § 1, art. 10 § 1, art. 77 § 1, art. 80, art. 81, art. 124 § 2, art. 134 w zw. z art. 136 k.p.a. Skarżący nie kwestionuje, że złożył odwołanie w dniu 4 maja 2017 r. Wskazuje jednak, że organ I instancji nie poinformował SKO, a SKO również z urzędu nie ustaliło, że w dniu 2 maja 2017 r. Gminny Ośrodek Pomocy Społecznej w K. był nieczynny, co uniemożliwiło skarżącemu terminowe wniesienie odwołania.